دانشمندان موفق به کشف نمونه بی‌نظیری کهربا شده‌اند که حاوی بقایای شگفت‌انگیز یک پرنده باستانی است. این نمونه فسیل پرنده که 100 میلیون سال تاریخ‌گذاری شده، در میانمار کشف شده است. در درون این کهربا، سر، دم، بال و پاها و چنگال‌های پرنده به خوبی حفظ شده‌اند که می‌تواند، بینش فوق‌العاده‌ای در مورد پرندگان ماقبل تاریخ در اختیار دانشمندان قرار دهد.
رایان مک کلر از موزه سلطنتی ساسکاچوان کانادا یکی از محققانی که در این کشف نقش داشته، به New Scientist، گفت: “این کامل‌ترین و دقیق دیدگاهی است که تاکنون داشته‌ایم. دیدن چیزی به چنین کاملی شگفت‌انگیز است.”
این محققان می‌گویند، پرنده فوق احتمالا اندکی پس از تخم خارج شدن، در مایع قیر مانند سنگ کهربا به دام افتاده است. با وجودی که سنگ‌های کهربا چنین نقش مهمی در درک ما از جهان ماقبل تاریخ ایفا می‌کنند، اما دانشمندان هنوز کاملا در مورد روند شیمیایی که موجب حفظ فسیل‌ها در کهربا می‌شود، اطمینان ندارند.
اما چیزی که اکنون می‌دانیم است که این پرنده، پس از به دام افتادن در صمغ درخت سخت شده است و درصورتی‌که این صمغ دارای سطح مناسبی از فشار و دما باشد، به مادی نیمه فسیل به نام کوپال تبدیل می‌شود.
برایان پالمر خبرنگار علمی واشنگتن پست در این مورد توضیح می‌دهد: “سرعت این فرآیند بسته به شرایط فوق بسیار متفاوت است. دانشمندان هنوز در مورد زمان تبدیل صمغ به کوپال و به کهربا رسما اتفاق نظر ندارند. برخی دانشمندان می‌گویند، این کهربا باید حداقل 2 میلیون سال قدمت داشته باشد، اما در این مورد هنوز نظر قطعی وجود ندارد.”
متأسفانه با وجود تازه به نظر رسیدن فسیل پرنده، گوشت آن به احتمال زیاد به کربن خالص بدل شده، بدین ترتیب، احتمالا DNA این جاندار ماقبل تاریخی به کلی از بین رفته است.
اما آنچه در مورد این نمونه می‌توانیم بدانیم این است که پرنده فوق احتمالا عضوی از پادمرغان بوده است. پادمرغان گروهی از پرندگان ماقبل تاریخی بوده‌اند که تصور می‌شود که در هم‌زمان با اجداد پرندگان امروزی تکامل یافته‌اند، اما به دلایلی که نامشخص است، به همراه دایناسورهای غیر پرنده‌ای منقرض شده‌اند.
مایکل لی خبرنگار علمی New Scientist هم در این مورد گزارش داد: “از لحاظ ظاهری این پرنده برخلاف پرندگان مدرن، این پرنده‌ها دارای مفصل کروی گودالی در شانه‌های خود بوده‌اند. این پرنده‌ها همچنین دارای دندانه‌هایی روی بال‌های خود و همچنین دندان و آرواره به جای منقار بوده‌اند. در زمانی که این جوجه سر از تخم در آورده می‌زیسته، اجداد پرندگان امروزی هنوز دارای منقار نبودند.”
رایان مک کلر و همکارانش دسامبر سال 2016 هم موفق به انجام کشف مهم دیگری شده بودند. آن‌ها برای نخستین بار قادر به شناسایی بقایای یک دایناسور در یک سنگ کهربا شده بودند. مک کلر در آن زمان اعلام کرد که او و تیمش، موفق به کشف دم پر دار یک دایناسور شده‌اند که شواهدی ارزشمندی از نحوه تکامل و ظاهر دایناسورهای پر دار در اختیار دانشمندان قرار داد، چیزی که امکان مطالعه آن از روی فسیل‌ها وجود ندارد.
این دم پر دار سال گذشته در عین شگفتی در بازاری در میانمار کشف شده بود، این سنگ در واقع به عنوان یک تکه سنگ کهربای حاوی مواد گیاهی فروخته شده بود. این دم متعلق به کلادی از تهی دم خزندگان بوده است. تهی دم خزندگان، خانواده‌ای از دایناسورهای گوشت‌خوار پرنده مانند بوده است که حدود ۹۹ میلیون سال پیش در دوران کرتاسه می‌زیسته‌اند.
.
منبع: sciencealert
