طول یک روز زحل چقدر است؟ پاسخ هنوز نامشخص است، اما با نزدیک شدن به پایان مأموریت کاسینی ممکن است، این کاوشگر، شواهد جدیدی در اختیار دانشمندان قرار دهد. کاسینی هم‌اکنون در مأموریت نهایی خود موسوم به پایان بزرگ (Grand Finale) به سری می‌برد، این کاوشگر تاکنون بین زحل و حلقه‌هایش، 15 بار شیرجه زده و تا پایان مأموریتش 7 شیرجه دیگر در پیش خواهد داشت و همچنان به جمع‌آوری اطلاعات علمی بی‌نظیرش به همراه تصاویر دیدنی ادامه می‌دهد. ناسا به‌تازگی تصاویر جدید این کاوشگر را منتشر کرده است.
اریل میز، مدیر پروژه کاسینی در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیا، در این بیانیه‌ای گفت: “کاسینی به در سفر نهایی خود به‌خوبی عمل کرده. مشاهدات این فضاپیما همچنان با شگفتی و لذت همراه است، ما هرروز هرچقدر که بتوانیم از این اطلاعات دریافت می‌کنیم.”
اخترشناسان دریافته‌اند که میدان مغناطیسی زحل کمی انحراف دارد و تقریبا در راستای محور چرخش سیاره قرار می‌گیرد. ناسا در بیانیه‌ای گفت که این انحنا می‌تواند به محققان کمک کند، محاسبه کنند که چقدر طول می‌کشد که زحل به‌طور کامل به دور خودش بچرخد، چیزی که به عبارتی همان طول مدت یک روز در این سیاره است. محققان انتظار دارند بر اساس اطلاعاتی که درست دارند، چگونگی شکل‌گیری میدان‌های مغناطیسی غول گازی زحل را درک کنند. آن‌ها می‌گویند، ممکن است که این انحراف به نحوی به‌وسیله یک عنصر در جو زحل ایجاد شده باشد.
میشل دوگورتی دانشمند تحقیقات مغناطیسی کاسینی در کالج امپریال لندن در بیانیه‌ای گفت: “به نظر می‌رسد، این انحنا بسیار کوچک‌تر از چیزی است که قبلا برآورد می‌شد، بنابراین توضیح آن بسیار دشوار خواهد بود.”
محققان همچنین می‌خواهند با ترکیب اطلاعات مربوط به گرانش زحل و اطلاعات مغناطیس‌سنج کاسینی که شواهدی از پدید آمدن میدان مغناطیسی سیاره را در خود دارند، نحوه تشکیل ساختار داخلی سیاره را بررسی کنند. در طول شیرجه‌های کاسینی، این فضاپیما نمونه‌هایی از لبه درونی حلقه‌های زحل و لبه بیرونی جو این غول گازی جمع‌آوری کرده است.
کاسینی در طول اولین شیرجه خود در حلقه‌های زحل، تقریبا هیچ برخوردی با گردوغبارهای فضایی نداشت، اما با بهره بردن از ابزار تجزیه‌کننده کیهانی خود سنجش‌هایی را در این نقطه سیستم حلقه‌ای غول گازی انجام دهد. هم‌اکنون محققان در حال تجزیه‌وتحلیل این اطلاعات هستند. ابزار طیف‌سنج جرمی کاسینی نمونه‌برداری‌هایی را از جو زحل انجام داده و در طول پنج شیرجه نهایی کاسینی، نمونه‌های دیگری را جمع‌آوری خواهد کرد.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه کاسینی از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در بیانیه‌ای گفت: “اطلاعاتی که ما از مأموریت نهایی کاسینی به دست آوردیم، آن‌طوری که امیدوار بودیم، هیجان‌انگیز نیستند. اما ما همچنان به بررسی هر چه بیشتر این اطلاعات ادامه می‌دهیم تا اطلاعات جدیدی در مورد زحل و حلقه‌های آن به دست آوردیم.”
مأموریت تاریخی فضاپیمای کاسینی با پرتاب از روی یک موشک تیتان آی وی بی در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ آغاز شد. این فضاپیما تاکنون مسافتی حدود ۳.۵ میلیارد کیلومتر را در فضا پیموده است. پس از دو دهه حضور در فضا، مأموریت کاوشگر کاسینی روز ۱۵ سپتامبر(24 شهریور) سال ۲۰۱۷، با شیرجه مرگ‌بار در جو سیاره زحل به پایان خواهد رسید. این رویداد دراماتیک، پایان یکی از موفق‌ترین سفرهای فضایی تاریخ ناسا را رغم خواهد زد.
مأموریت کاسینی پروژه‌ای مشترک بین ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، بخشی از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا در پاسادنا، بخش علمی مأموریت را مدیریت می‌کند. مدارگرد کاسینی و دو دوربین پردازنده آن در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شده‌اند. همچنین مرکز عملیات تصویربرداری این مأموریت در موسسه علوم فضایی بولدر، کلرادو قرار دارد. فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا فرستاده شد و در سال ۲۰۰۴ در مدار سیاره زحل قرار گرفت.
.
