شهر ناگویا در ژاپن هفته گذشته میزبان ربات‌هایی از سراسر جهان بود. در مسابقات روبوکاپ 2017، RoboCupSoccer، یکی از پنج مسابقه این رویداد مهم بود، در این رقابت ربات‌ها تلاش می‌کنند، همچون فوتبال واقعی، توپ را به دروازه حریف برسانند. البته ویدئوهای این رقابت‌ها نشان می‌دهد که این ربات‌ها هنوز به توانایی که لازمه پیروزی بر قهرمان جام جهانی 2050 است، دست پیدا کنند.
رتبه نخست این رقابت رباتیک، تیمی از دانشگاه بوردو، فرانسه با ربات‌های منحصربه‌فرد بود. این ربات‌ها با استفاده از آرایه فوق‌العاده‌ای از حرکات، قادر به انجام حرکات متنوعی برای رسیدن به گل بودند. تیم دانشگاه ژجیانگ، چین به مقام دوم رسید و رتبه سوم هم به تیمی از انستیتوی تکنولوژی شیبا، ژاپن رسید.
شاید این ایده عجیب به نظر برسد، اما برخی متخصصان روباتیک فکر می‌کنند که تیمی از ربات‌های فوتبالیست (انسان‌نما) می‌توانند در سال 2050، تیمی از بهترین فوتبالیست‌های انسان را شکست دهند. قطعا چنین چشم‌اندازی چندان نزدیک به نظر نمی‌رسد، هرچند، بسیاری از ربات‌های انسان‌نما قادر به انجام حرکاتی پیچیده هستند.
در دو دهه اخیر، هرساله تیم‌هایی از نقاط مختلف جهان، در مسابقات روبوکاپ حضور داشته‌اند تا آخرین دستاوردهای و تکنولوژی‌های رباتیک خود را به نمایش بگذارند. درحالی‌که برای بسیاری از بینندگان، مسابقات فوتبال ربات‌ها (که از جذابیت زیادی هم برخوردار است) مهم‌ترین هدف این مسابقات به نظر می‌رسد، اما چالش‌هایی همچون تولید تجاری ربات‌ها و همچنین انجام مأموریت‌های امداد و نجات از مهم‌ترین دغدغه‌های متخصصان رباتیک است.
گرهارد کراتزسشمایر، مدیر روبوکاپ 2016 به Digital Trends گفت: “هدف نهایی روبوکاپ طراحی ربات‌های انسان نمای فوتبالیستی است که قادر به پیروزی بر تیم قهرمان جام جهانی فوتبال باشند. امیدواریم تا سال 2050 به این هدف دست پیدا کنیم.”
مسابقات روبوکاپ در سال 1996، اندکی پس از پیروزی تاریخی “دیپ بلو” شرکت آی بی ام بر بهترین بازیکن شطرنج جهان راه‌اندازی شد. بنیان‌گذاران روبوکاپ متوجه شدند، درحالی‌که دستاورد دیپ بلو بسیار چشم‌گیر است، اما موقعیت‌هایی هستند که یک سیستم هوشمند قادر به غلبه بر آن نیست. آن‌ها مسابقاتی را راه‌اندازی کردند و هدف نهایی سال 2050 را برای آن قراردادند تا مهندسان را برای ساخت ماشینی که نه‌تنها قادر باشد، همچون انسان فکر کند بلکه بتواند هم مانند انسان عمل کند، به چالش بگیرند.
ساخت چنین ربات‌های ورزشکاری، چالش بزرگی محسوب می‌شود. درواقع، حتی بعد از گذشت بیش از دو دهه، هنوز هم حرکات و توانایی‌های ربات‌های انسان نمای رقابت‌های روبوکاپ خنده‌دار به نظر می‌رسد. سه نقیصه‌ای که ربات‌ها با آن مواجه‌اند، چابکی فیزیکی، استقامت و ادراک است. بدن انسان محصول میلیون‌ها سال تکامل است و به‌خصوص برای انجام ورزش فوتبال مناسب است. از سوی دیگر، ربات‌های انسان‌نما باید از اساس برای انجام این ورزش طراحی شوند که نیاز به طراحی عضلات مصنوعی پیچیده‌ای دارند.
در همین حال، باتری‌های کنونی بسیار سنگین و حجیم هستند و باید در طول بازی جایگزین شوند. اگر ربات‌های انسان‌نما می‌خواهند بر انسان‌ها پیروز شوند، باید اولین اولویت آن‌ها، یک منبع انرژی سبک‌تر، کم‌حجم‌تر و کارآمدتر باشد. درنهایت، متخصصان رباتیک نیازی به طراحی سیستم‌های پیچیده‌ای دارند که به ربات‌ها اجازه ارزیابی مواردی مانند تاکتیک‌ها، موقعیت‌های زمین مسابقه و حرکت با توپ را بدهد.
.
منبع: digitaltrends
