محققان چسب جراحی قدرتمندی را به عنوان جوش دهنده سریع زخم ها ایجاد کردند. این چسب جراحی به قدری کشسان است که می‌تواند جای زخم را در یک شش متورم جوش بدهد.
همانطور که می‌دانیم زدن بخیه در ارگان‌های خارجی بدن شاید در ابتدا موثر واقع شود اما به هیچ وجه نمی‌تواند باعث یک جوش خوردگی کامل شود؛ از طرف دیگر نیز زمانی که بحث بر سر زخم‌ها و پارگی‌های داخلی نظیر شش ها می‌شود، کار از این نیز دشوار‌تر خواهد بود. هر وسیله جراحی ممکن است بتواند بخشی از کار را به عهده بگیرد، اما تا به حال وسیله‌ای در جراحی نبوده که بتواند تمامی این ویژگی‌ها را در خود جای دهد. اما جدیدا محققان موفق به ساخت یک وسیله و شاید بتوان گفت ماده جدیدی در جراحی شده‌اند که می‌تواند تمامی این خصوصیات مورد نیاز را به صورت همزمان در خود جای دهد. ایده و اختراع این محققان در هفته جاری و در مجله پزشکی Science Translational Medicine منتشر شد.
نسیم عنابی، یکی از نویسندگان این طرح و البته یکی از محققان دانشگاه نورث استرن، در بیانیه‌ای اینگونه گفت: “یک ابزار خوب پیوند دهنده در جراحی باید مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را به صورت همزمان در خود جای دهد. این ابزار باید کشسان، چسبناک، غیر سمی و البته سازگار با محیط زیست باشد. ابزارهای جراحی فعلی موجود در بازار حداکثر یکی و یا تنها دوتا از این ویژگی‌ها را دارند و هیچکدام همه را یکجا ندارند. در نتیجه ما تصمیم گرفتیم تا با اجرای مجموعه ای روش‌های مهندسی و برنامه ریزی، ابزاری تازه را بسازیم تا تمامی اینها را در خود جای دهد.”
محصول این محققان (چسب جراحی) که با نام MeTro شناخته می‌شود، اولا سازگار با محیط زیست است؛ چرا که ماده اصلی تشکیل‌دهنده آن دقیقا همان پروتئینی است که در الاستین موجود در بدن انسان به کار رفته است و تغییر نقطه تمرکز این پروتئین‌ها در این ابزار به محققان این اجازه را داد تا هایدروژل های MeTro با رنج گسترده‌تری از قابلیت‌های ارتجاعی را ایجاد کنند. به علاوه، نکته جالب اینجاست که با کمک اشعه ماورای بنفش، MeTro در زمان حداکثر 60 ثانیه تثبیت می‌شود.
MeTro بر روی تعدادی از موش‌ها برای بستن زخم‌هایشان در شریان‌ها و برش‌های نواحی شش‌های آنها آزمایش شده است. حتی از این چسب جراحی برای بستن زخم‌های تعدادی خوک نیز در زمان تورم‌های مکررشان در ناحیه شش‌ها نیز استفاده شد. مرحله بعدی این آزمایش‌ها، مسلما بر روی انسان هاست.
آنتونی ویس، یکی از مبدعان این طرح و البته محققی از دانشگاه سیدنی نیز این چنین بیان کرد: “کاربردهای زیاد و قدرتمندی را برای این طرح پیش بینی کرده‌ایم که از جمله آنها می‌توان به استفاده از آن در موقعیت‌های اضطراری بستن زخم‌های حاد داخلی در زمان وقوع تصادفات و البته مناطق جنگی و همچنین بهبود امکانات جراحی در بیمارستان‌ها نام برد.”
.
منبع: EnGadget
