وایکینگ ها همواره به غارت اموال و سرگردانی شهرت داشته اند, بنابراین جای شگفتی نیست اگر از ارتباط و تجارت آنها با اقوام مختلف ساکن اروپا و بعضی از نواحی غربی آسیا مطلع شویم. در این میان نکته‌ای که کمی گیج‌کننده است، کشف لغات عربی بر روی لباس‌های مخصوص تدفین آنهاست که به قرن های 9 و 10 میلادی تعلق دارد.
نکته جالب توجه اینجاست که این قطعات، پارچه‌هایی هستند حدود یک قرن پیش کشف شده و در آن موقع تحت عنوان لباس های متعارف خاکسپاری وایکینگ ها قلمداد می‌شدند. اخیرا این حروف غیرمتعارف را آنیکا لارسون، پژوهشگری که بر روی باستان شناسی پارچه در دانشگاه آپسالا تحقیق می‌کند، رویت کرده است.
این لباس‌ها از نتیجه حفاری‌های مربوط به مقبره‌هایی در مناطق بریکا و گاملا آپسالا در کشور سوئد بدست آمده‌اند. لارسون به این نکته اشاره کرد که این لباس‌ها با بافت پارچه بومی این مناطق تفاوت دارند. طراحی‌های کوچک هندسی بافته شده بر روی این لباس‌ها حاکی از آن است که این لباس‌ها از فواصل دوری به این محل رسیده‌اند. احتمالا جایی در آسیای میانه، ایران باستان و یا چین.
با بررسی‌های بیشتر، لارسون متوجه این موضوع شده که این الگوها متعلق به رسم الخط نوشتاری کوفی در زبان عربی هستند. او به کمک یک همکار ایرانی توانست دو کلمه “علی” (نام امام اول شیعیان و پسر عموی پیامبر اسلام) و “الله” (کلمه‌ای عربی برای خدا) را ترجمه کند. او تاکنون این دو کلمه را در 10 مورد از بیش از 100 قطعه پارچه یافت شده شناسایی کرده است.
خانم لارسون در نشست مطبوعاتی خود گفته است: “شاید این تلاشی برای نوشتن دعاها بوده است. آنها با استفاده از حروف عربی کلماتی را برخلاف شیوه نگارش عربی، از چپ به راست نوشته‌اند. ما اغلب وجود اشیای شرقی در حفاری‌های مربوط به عصر وایکینگ ها را تنها ناشی از غارتگری و یا تجارت با دنیای شرق می‌دانیم. اما این تنها مدل توضیحی موجود نیست؛ چرا که چنین نوشته هایی در لباس‌های معمول عصر وایکینگ ها نیز یافت شده و حتی در تصاویر مربوط به والکیری‌ها نیز دیده می‌شود.”
.
منبع : IFLscience
