ابر دزدی از آسمان ایران ادعای یک مقام نظامی است و توجیهی جدید برای موضوع تغییر اقلیم در ایران است. در این نوشتار بررسی می‌کنیم که آیا چنین موضوعی صحت دارد؟ آیا واقعا می‌توان ابر یا برف دزدید یا خیر!
یک مقام نظامی، سردار غلام‌رضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل ادعا کرده است که تغییرات اقلیمی در ایران و سایر کشورهای منطقه مشکوک هستند و اسرائیل و یک کشور دیگر در خاورمیانه ابرهایی که از حوزه مدیترانه به سوی ایران می‌آیند را می‌دزدند. سردار جلالی ادعا کرده‌اند که براساس مطالعه مراکز علمی (که نامی از آنها نبرد) اسرائیل و یک کشور همسایه دیگر به طور مشکوکی اقدام به نابارور کردن ابرهای ایران کرده‌اند.
سردار جلالی در سومین کنفرانس ملی پدافند غیرعامل در بخش کشاورزی که دوشنبه برگزار شد، گفت:
تغییرات اقلیمی در ایران مشکوک به دخالت خارجی‌هاست؛ مراکز علمی که در کشور وجود دارد مطالعه‌ای در این خصوص انجام داده‌اند که نتیجه مطالعات این موضوع را تأیید می‌کند.تیم‌های مشترکی از اسرائیل و یکی از کشورهای همسایه، ابرهای در حال ورود به ایران را غیربارور می‌کنند؛ علاوه بر این ما با بحث ابردزدی و برف دزدی نیز مواجه هستیم.
در این مطالعه طی چهارسال گذشته ارتفاعات افغانستان تا مدیترانه مورد بررسی قرار گرفته است؛ نتیجه اینکه همه ارتفاعات بالای دو هزار و 200 متر در این محدوده پر از برف ولی ارتفاعات ما خشک بوده است.
آیا می‌توان ابر دزدی کرد؟ غیربارور کردن ابرها چگونه ممکن است؟
آنچه سردار جلالی بیان کرده‌اند را به سختی بتوان اثبات کرد. به ویژه آنکه او مدرک و سندی نیز برای اثبات ادعای خود معرفی نکرده است. به قول رئیس سازمان هواشناسی، وظیفه، شاید ایشان چیزی می‌دانند و مدرکی در اختیار دارند که ما نداریم. از این موضوع که بگذریم آنچه می‌توان به عنوان یک مفهوم علمی به آن پرداخت، بحث بارور کردن ابرها یا ابرآمایی (Cload Seeding) است. باروری ابر یکی از روش‌های شناخته شده برای تعدیل آب و هوایی است.
هدف از باروری ابر این است که موادی را به درون ابرها اضافه کنیم تا بدین طریق درون ابرهای سرد کریستال‌ها بیشتر رشد کنند و نیز در ابرهای گرم قطره‌های آب بیشتری بوجود بیاید. در نهایت امر ابرآمایی منجر به افزایش بارش برف و باران خواهد شد. در بارور کردن ابرها از مواد شیمیایی نظیر نقره، یخ خشک و گازهایی مانند نیتروژن مابع برای افزایش بارش استفاده می‌شوند. برای افزودن این مواد به ابرها از هواپیما و یا ژنراتورهای زمینی استفاده می‌شود.
اما در مجموع تاکنون، آنطور که ما بررسی کرده‌ایم، چیزی به نام غیربارور کردن ابر و یا پدیده‌ای به عنوان “ابر دزدی” در جایی ثبت نشده است.
واکنش‌ها به اظهارات سردار جلالی مبنی بر ابردزدی عوامل خارجی
سخنان سردار جلالی در محافل گوناگون بازتاب‌های فراوانی داشت. احد وظیفه، مدیر کل پیش بینی و هشدار سریع سازمان هواشناسی، در واکنش به اظهارات به خبرگزاری کار ایران، ایلنا گفت:
نمی‌دانم ایشان بر چه اساسی این موضوعات را مطرح کرده است، احیانا ایشان اسناد و مدارکی در این زمینه دارند و من در جریان نیستم، اما براساس اطلاعات هواشناسی امکان اینکه کشوری برف یا ابری را بدزد، وجود ندارد.
وظیفه می‌گوید خشکسالی‌ها تنها محدود به ایران نیست و سخنان اینچنینی تنها چاره‌اندیشی را مختل می‌کند. او ادامه می‌دهد:
اگر ابری رطوبت کافی داشته باشد، برف و باران ایجاد می‌شود و در صورتی که نداشته باشد اصلا بارشی نخواهد داشت. ایران دچار خشکسالی‌های ممتد است و این روند جهانی است و فقط شامل ایران نیست. مطرح کردن این مباحث نه تنها مشکلی را از ما حل می‌کند، بلکه باعث می‌شود از چاره‌اندیشی درست منحرف شویم.
عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط زیست در واکنش به ابردزدی در پاسخ به خبرنگار روزنامه اعتماد گفت:
به نظر من در مورد مباحث مربوط به ابرها و میزان بارندگی‌ها سازمان هواشناسی صلاحیت اظهارنظر دارد که آنها هم نظرشان را گفته‌اند. این مساله فنی است و سازمان حفاظت محیط زیست خودش را تابع سازمان هواشناسی می‌داند. آنها اعلام کرده‌اند که چنین چیزی ممکن نیست.
وقتی هواشناسی می‌گوید امکان ندارد ما هم به همین نظر تخصصی اعتماد داریم. کاهش بارش‌ها مساله‌ای سیاسی یا اقتصادی نیست. مساله‌ای کاملا فنی و علمی است. یکی مدعی شده است که ابرها را می‌دزدند، صاحب مساله و ذی نفع اصلی یعنی هواشناسی هم تنها پاسخ داده که امکان ندارد.
تغییراتی آب و هوایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با فعالیت‌های انسانی در ارتباط است و منجر به تغییر ساختار اتمسفر زمین در سراسر جهان شده است، توسط کنوانسیون چارچوب تغییر اقلیمی سازمان ملل (UNFCCC) به عنوان تغییر اقلیم تعریف شده است.
بیشتر بخوانید : تغییر اقلیم چیست ؛ تغییرات آب و هوایی و تاثیر عجیب آن بر زندگی انسان
در این تعریف فعالیت‌های انسانی به آلودگی‌های برخاسته از فعالیت‌های صنعتی و سایر منابع تولید گازهای گلخانه‌ای اطلاق می‌شود. گازهای گلخانه‌ای نظیر دی‌اکسید کربن، متان و دی‌اکسید نیتروژن این قابلیت را دارند که در اتمسفر زمین طیف فروسرخ نور خورشید را جذب کنند و منجر به افزایش دمای زمین شوند.
در سال 2015 تفاهم‌نامه‌ای در قالب توافقی به نام پیمان پاریس مورد اجماع بیش از ۱۹۵ کشور جهان رسید. بر مبنای توافق آب و هوایی پاریس، که ایران نیز یکی از امضاءکنندگان آن است، کشورهای عضو پیمان متعهد می‌شوند تا میزان تولید گازهای گلخانه‌ای خود را با کاهش فعالیت‌های انسانی مرتبط، به حداقل میزان خود برسانند تا بدین طریق بتوان افزایش دمای جهانی کره زمین را به زیر 2 درجه سانتی‌گراد نگه داشت.
بیشتر بخوانید :
- توافق آب و هوایی پاریس ؛ بزرگترین پیمان تغییر اقلیم جهان
- آیا قانون منع تولید گازهای گلخانه ای می تواند جهان را نجات دهد؟
.
منبع : isna
