برای نخستین‌بار، دانشمندان واریاسیون‌های ژنتیکی مرتبط با رفتار دوجنس‌گرایانه انسان یا ژن دوجنس‌گرایی را شناسایی کردند و دریافتند که این نشانگرها زمانی که توسط مردان دگرجنس‌گرا حمل می‌شوند، با ریسک‌پذیری و داشتن فرزندان بیشتر مرتبط هستند.
این مطالعه که روز چهارشنبه در ساینس ادونسز (Science Advances) منتشر شد، بر اساس داده‌های بیش از چهارصد و پنجاه هزار نفر اروپایی‌تبار است که در برنامه‌ی بانک‌زیستی Biobank بریتانیا، که پروژه‌ٔ ژنومیکی بلندمدت است، ثبت‌نام کرده‌اند، که به خودی خود، یک مزیت بزرگ برای تحقیقات سلامت است.
ژن دوجنس‌گرایی شواهد چه چیزی به ما می‌گویند؟
جیانژی «جرج» ژانگ، استاد دانشگاه میشیگان و نویسنده مسئول این پژوهشِ نو، به خبرگزاری فرانسه گفت که این تحقیق، به معمایِ فرگشتی دیرینه درباره‌یِ اینکه چرا انتخاب طبیعی، واریاسیون ژنتیکی‌ای را که باعث هم‌جنس‌خواهی می‌شود، از بین نبرده، پاسخ داده است.
پژوهش کنونی، بر پایهٔ طیف وسیعی از تحقیقات است، از جمله یک مقالهٔ مهم در سال 2019 که نشان می‌داد واریاسیون‌های ژنتیکی تا حدی بر اینکه یک فردـ درگیر رفتارهای همجنسخواهانه شود‌ـ تأثیر گذار است، با این‌حال، در آن پژوهش، ژن خاصی برای همجنس‌گرایی پیدا نشد و عوامل محیطی نقش مهم‌تری پیدا کردند. ذکر این نکته ضروری است؛ «عوامل محیطی» به معنای آن نیست که یک فرد انتخاب می‌کند که هم جنس‌گرا شود یا دگرجنس‌گرا.
ژانگ با توضیح بخشی از انگیزه کار جدید خاطرنشان ساخت:
«ما متوجّه شدیم که در گذشته، مردم همه‌جور رفتارهای همجنسخواهانه را کنار هم می‌گذاشتند … اما در واقع، یک طیفی در این میان وجود دارد.»
با مطالعهٔ مجموعه‌هایِ کامل دی‌ان‌ای (DNA) یا ژنوم شرکت‌کنندگان و ترکیب آن اطلاعات با پاسخ‌های نظرسنجی، ژانگ و نویسنده همکارش سیلیانگ سانگ (Siliang Song) توانستند سرنخ‌های مرتبط با رفتار همجنس‌گرایان و رفتار دوجنس‌گرایان را از هم متمایز کنند.
طبیعت پیچیده است، بسیار پیچیده‌تر از آدمیزاد
این بدان معناست که می‌توان آنها را به‌طور جداگانه تجزیه و تحلیل کرد – که این به نوبه‌ٔ خود نشان می‌دهد که دگرجنس‌گرایانِ مردِ حاملِ نشانگرها، که آنها را با آلل یا دگره (al-lele) مرتبط با رفتار دوجنس‌گرایانه (ردوگ) می‌دانیم، فرزندان بیشتری نسبت به میانگین به‌دست آمده دارند و بنابراین این ژن‌ها را به نسل بعد منتقل می‌کنند.
منظور از آلل شکل‌های گوناگونی از یک ژن هستند که در یک مکان یکسان، دچار جهش شده‌اند.
علاوه بر این، مردانی که خود را ریسک‌پذیر توصیف می‌کنند، تمایل به داشتن فرزندان بیشتری داشتند و احتمال بیشتری داشت که حامل آ-لیل‌های مرتبط با رفتار دوجنس‌گرایانه باشند.
نویسندگان نوشتند:
«نتایج ما نشان می‌دهد که آلل‌های نر مرتبط با ردوگ احتمالاً از نظر تولید مثلی سودمند باشند، که ممکن است ماندگاری این ژن‌ها را نیز توضیح دهد..»
اگرچه نظرسنجی بانک‌زیستی بریتانیا به سادگی از پاسخ دهندگان پرسید که آیا آنها خود را ریسک پذیر می‌دانند یا خیر، به احتمال زیاد پاسخ‌های آنها مرتبط باشد با رفتارهای مخاطره‌آمیز مانند رابطه جنسی محافظت نشده و شرکای جنسی بیشتر… .
«طبیعت پیچیده است.»
ژن دوجنس‌گرایی و تمایزات آن با دیگر رفتارهای جنسی انسانی
در اینجا ما در مورد سه ویژگی صحبت می‌کنیم: تعداد فرزندان، ریسک‌پذیری و رفتار دوجنس‌گرایی: همه آنها در برخی زمینه‌های ژنتیکی مشترک هستند.
از سوی دیگر، آلل‌های مرتبط با رفتارهای ویژه‌یِ هم‌جنس‌خواهی (روه) داشتن فرزندان کمتر با مردان دگرجنس‌گرا همبستگی داشت – که نشان می‌دهد با گذشت زمان این ویژگی‌ها محو خواهند شد. با این حال، داده‌های بانک زیستی بریتانیا همچنین نشان داد که نسبت افرادی که رفتار دوجنس‌گرایانه و همجنس‌گرایانه را گزارش می‌کنند برای دهه‌ها افزایش یافته است، که احتمالاً به دلیل افزایش پذیرش این افراد در جامعه است.
«ما می خواهیم روشن کنیم که نتایج ما عمدتاً به تنوع، غنا و درک بهتر تمایلات جنسی انسان کمک می کند.» – نویسندگان مقاله
جمع‌بندی
نویسندگان تخمین زدند که دوجنس‌گرا بودن یا نبودن یک فرد در رفتار خود 40 درصد تحت تأثیر ژنتیک و 60 درصد تحت تأثیر محیط است. و خاطرنشان ساختند که آنها به هیچ‌وجه قصد پیشنهاد یا تایید تبعیض بر اساس رفتار جنسی را ندارند.
برگرفته از نشریهٔ اینترنتیِ sciencealert
دیدگاه شما درباره‌ی وجود ژن دوجنس‌گرایی چیست؟ لطفاً نظرات خود را در بخش کامنت‌ها برای تکراتو بنویسید.
