ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) بعنوان یک مدارگرد بزرگ و پراهمیت نیازمند عشق سرشار و مراقبت بسیار است. فضانوردان ساکن در این ایستگاه به طور مرتب برای انجام امور مربوط به تعمیر و نگهداری از تجهیزات به خارج از ایستگاه میروند. فعالیتهای خارج از ایستگاه به راهپیمایی فضایی معروف هستند.
فضانوردان این راهپیماییها عمدتا در تصاویری دیدنی، در میان پس زمینه تاریک فضا، بصورت معلق به چشم میخورند.
با وجود اینکه این روزها اکثر فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بدون مشکل در راهپیمایی فضایی شرکت میکنند، اما اولین راهپیمایی فضایی به این راحتی ها هم نبود. Ed White اولین فضانورد آمریکایی بود که این جرات را به خود داد تا خارج از ایستگاه فضایی فعالیت کند. این مهم در روز ۳ ژوئن ۱۹۶۵، در طول ماموریت Gemini 4 رخ داد. طبق اعلام ناسا، او چهار روز را در مدار زمین سپری کرد که بخشی از این زمان را بوسیله طنابی که طول آن به ۵۰ فوت میرسید، بصورت معلق به فضاپیما متصل بود. او با دستگاهی که در دست راست خود داشت، محل حرکت خود را تعیین میکرد. در طول این راهپیمایی فضایی ، Jim McDivitt فضانورد، در فضاپیما حضور داشت.
بر اساس اطلاعات ناسا، این راهپیمایی زمانی آغاز شد که White دریچه کپسول خود را باز کرد و توسط نیروی حاصل از پیشرانه دستی اکسیژنی خود را به بیرون پرتاب کرد. این راهپیمایی که ۲۳ دقیقه طول کشید از فراز اقیانوس آرام در نزدیکی هاوایی آعاز شد و در حوالی خلیج مکزیک به پایان رسید. پس از سه دقیقه نخست سوخت از بین رفت و White با چرخاندن بدن خود و کشیدن تسمه کار خود را آغاز کرد.
از پنجرهی من ببینید
زمانی که محققان و مهندسان برای راهپیمایی به خارج از ایستگاه فضایی میروند، همواره یکی از خدمه در ایستگاه باقی میماند. در این تصویر که به سالها قبل تعلق دارد، کیهاننورد و مهندس پرواز روسی، Alexander Misurkin، قابل تشخیص است. او کسی است که در یک ماموریت با همکار خود و عکاس این تصویر، Fyodor Yurchikhin، به مدت تقریبا شش ساعت همکاری داشت.
تاریکی محض
فضانوردان در طول راهپیمایی فضایی ، مادامی که در مدار زمین بصورت معلق به ایستگاه فضایی متصل هستند، منظرههای شگفتانگیزی از زمین را مشاهده میکنند. آنها کاملا در میانهی یک “ناکجا” معلق هستند و این موضوع زمانی آشکار میشود که دوربینها سایر جهتها را نمایان میکنند. در تصویر بالا، Dave Wolf، در پس زمینهای از تاریکی محض در طول یک راهپیمایی فضایی در سال ۲۰۰۹ بصورت معلق قابل تشخیص است. او در مدت یک هفته پنج مرتبه خارج از ایستگاه فضایی فعالیت کرد. زوج فضایی او در این راهپیمایی، Tom Marshburn، بود که در قاب این تصویر قابل رویت نیست.
بگو سیییییب!
در این تصویر زیبا از Oleg Kotov، فضانورد روس، به خوبی نشان میدهد که اگر شما در طول یک راهپیمایی فضایی در مقابل دوربین شریک فضایی خود قرار بگیرید با چه منظرهای رو به رو خواهید شد. Kotov، مهندس پرواز است. او در سال ۲۰۱۳ با Sergey Ryazanskiy در تعمیر و نگهداری از ایستگاه فضایی همکاری میکرد. این راهپیمایی فضایی حداقل ۶ ساعت به طول انجامید.
Ryazanskiy هم اکنون نیز در ایستگاه فضایی به سر میبرد. او چندی پیش نام خود را بهعنوان اولین فضانوردی که موفق به ثبت یک تصویر پانورامیک از راهپیمایی فضایی شد، معرفی کرد.
دو نفر برای یکی
تصویری دیگری از همان راهپیمایی ۶ ساعته Kotov و Ryazanskiy ،که این فضانوردان را بصورت معلق در پسزمینهای از زمین نشان میدهد. در جریان این راهپیمایی آنها مشغول به نصب و نگهداری از سازه ها بودند. این راهپیمایی در سال ۲۰۱۳ و در ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) انجام شد. افق سیاره زمین و تاریکی محض فضای اطراف جلوهای خیره کننده به این نما بخشیده است.
سلام زمین
فضانوردان مقیم ایستگاه فضایی بینالمللی معمولا روزانه تصاویر خیرهکنندهای از زمین به ثبت میرسانند. اما در طی راهپیمایی فضایی ، فضانوردان به پس زمینه این تصاویر عمق میبخشند. این تصویر از Mike Hopkins به خوبی بیانگر این موضوع است. Hopkins طی این راهپیمایی فضایی به همراه شریک فضایی خود، Rick Mastracchio، که این تصویر را به ثبت رسانده، موفق شدند یک پمب آب معیوب را تعویض کنند. بازتاب تصویر Mastracchio در کلاه Hopkins قابل تشخیص است.
لحظه بازتاب
John Grunsfeld فضانورد، که مجموعا ۲.۵ روز سابقه راهپیمایی فضایی دارد، از جمله افرادی است که ماموریت سال ۲۰۰۹ برای تلسکوپ فضایی هابل را انجام داد. هنگامی که او در حالت بیوزنی در فضا به سر میبرد، Andrew Feustel، شریک فضایی او در این ماموریت، تصویر بالا را به ثبت میرساند. طبق گفته ناسا در این تصویر او در انتهای سیستم بازوی از راه دور قرار گرفته است. Feustel در بازتاب کلاه Grunsfeld قابل مشاهده است. این دو ممکن است مجددا در دو راهپیمایی فضایی دیگر با هم همکاری داشته باشند.
.
منبع : IBtimes