کاوشگر نیوهورایزنز (افقهای نو) ناسا، هم اکنون به سوی شیء مرموزی به نام ام یو 69 (MU69) در حرکت است. اکنون محققان معتقدند که این جرم کیهانی ممکن است که یک ماه کوچک داشته باشد.
بنابراین اکنون شاید با سه شیء مختلف مواجه شویم که کشفی حیرتانگیز است. دو سال قبل، نیوهورایزنز، مانور گذر نزدیکی را در اطراف پلوتو انجام داد و تصاویری را از این سیاره کوتوله و قلب یخی آن شکار کرد که تابهحال مشاهده نشده بود. از آن زمان، این کاوشگر بهسوی یک شیء مرموز سرخ در کمربند کوییپر در حرکت بوده است.
ماه ام یو 69
این شیء یخی ام یو 69 یا MU69 نام دارد. مشاهدات گذشته نشان دهنده سطحی بسیار سرخ، حتی سرختر از لکه سرخ سیاره کوتوله پلوتو بود. بر اساس برآوردهای دانشمندان، این شیء کوچک کمربند کوییپر (KBO)، حدود 20-30 مایل (30-45 کیلومتر) قطر داشت و در فاصله 1.6 میلیارد مایلی (2.6 میلیارد کیلومتر) مدار پلوتو واقع شده است.
کاوشگر نیوهورایزنز روز اول سال نوی 2019 به ام یو 69 می رسد و آنگاه میتوانیم بفهمیم که این شیء جدید در واقع چیست. همان طوری که کاوشگر نیوهورایزنز توانست با ماموریت گذر نزدیک خود از سیارهی کوتولهی پلوتو بسیاری از اسرار این کوتولهی مرموز را آشکار کند، در آن زمان میتوانیم منظومه MU69 را از فاصله بسیار نزدیکی مشاهده کنیم. این جرم حدود چهار میلیارد مایل نسبت به زمین دور است، بنابراین برای مخابره دادههای خود، کاوشگر نیوهورایزنز نیاز به شش ساعت زمان دارد.
بیشتر بخوانید: سیاره کوتوله چیست؟ سیاره بودن یا نبودن؛ مسئله این است!
تا آن زمان، اخترشناسان در زمین به سختی در تلاش هستند تا با استفاده از ابزارهای دیگری سنجشهای مختلفی را روی ام یو 69 انجام دهند. اکتبر سال 2016 بود که اطلاعات تلسکوپ فضایی هابل نشان داد که این جرم کیهانی دارای رنگی مایل به سرخ، شبیه به پلاکتهای قرمز مایل به قهوهای است که پیش از این در پلوتو دیده بودیم. این میتواند علائمی از وجود عنصر تولین را در این شیء نشان دهد.
رنگ مایل به سرخ MU69، مانند لکه سرخ سیاره کوتوله پلوتو و قمر آن شارون، نشان دهنده، حضور تولین است. تولین، ساختاری است که از ترکیبات ساده آلی مانند متان و اتان که در معرض اشعه ماورا بنفش قرار گرفتهاند، تشکیل شده است. تولین بهصورت طبیعی در زمین تشکیل نمیشود اما در سطح اجرام یخی خارج از منظومه شمسی فراوان است. دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل تایید کردهاند، ام یو 69 در بخشی از منطقه سرد کمربند کوییپر واقع است که شامل قدیمیترین اشیاء منظومه شمسی است.
و در ماه اوت سال جاری، زمانی که MU69 از مقابل یک ستاره عبور کرد، اخترشناسان متوجه شدند که این شیء در واقع شکلی شبیه به یک بادام زمینی (شبیه به دنبالهدار ۶۷پی/چوریوموف-گراسیمنک) دارد یا اینکه دو سیارک به یک دیگر متصل هستند. دانشمندان پیش از این، این جرم یخی را در هنگام عبور از مقابل ستاره مشاهده کرده بودند که توسط تلسکوپهای مختلف زمینی و فضایی از این جرم در منظومه MU69 مشاهده شده بود. اما اکنون، به نظر میرسد، MU69 تنها نیست، بلکه یک ماه کوچک دارد.
به گفته محققان رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ (SOFIA) نوسان نوری مشاهده کردهاند که ممکن است، ناشی از یک شیء دیگر در اطراف این جرم یخی باشد.
مارک بوئی، عضو تیم نیوهورایزنز از موسسه تحقیقاتی جنوب غربی در بولدر، کلرادو، در بیانیهای گفت:
یک سیستم دوتایی با یک ماه کوچکتر میتواند توضیح دهنده تغییراتی باشد که در موقعیت ام یو 69 مشاهده کردهایم. این یک کشف حیرتانگیز است، اما گام دیگر مطالعهی ما میتواند دریافت تصویری واضح از MU69 باشد، چنین تصویر واضحی میتواند تا یک سال آینده به دست ما برسد.
اکنون، این شیء سرخ هدف آینده ماموریت نیوهورایزنز خواهد بود. اما مشاهدات جدید فضاپیما نشان میدهد که ممکن است، با یک شگفتی جدید در ماموریت این فضاپیما مواجه شویم. به گفته ناسا، مشاهدات اخیر تلسکوپی در آرژانتین نشان میدهد که MU69 ممکن است، در واقع دو شی باشد که فوقالعاده به هم نزدیکاند و یا باهم در تماس هستند. بهاینترتیب، MU69 هم فقط میتواند یک شیء بلند و طویل باشد، اما محققان هنوز در این مورد مطمئن نیستند. دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، تایید کردهاند، MU69 بخشی از منطقه سرد کمربند کوییپر است که شامل قدیمیترین اشیاء منظومه شمسی است.
آلن استرن، محقق ارشد ماموریت نیوهورایزنز ناسا، در بیانیهای گفت:
این یافته جدید، فوقالعاده چشمگیر است. شکل MU69 واقعا نامشخص است و میتواند به معنی کشف جرم جدیدی در کمربند کوپر باشد.
مطمئنا، دانشمندان هنوز دقیقا از شکل این جرم واقع شده در منظومه MU69 اطلاعی ندارند، اما تا زمانی که فضاپیمای نیوهورایزنز در یکم ژانویه 2019 به این شیء یخی برسد، باید منتظر بمانیم. بهاین ترتیب، با گذر نزدیک کاوشگر نیوهورایزنز از این شیء مرموز در اولین روز سال 2019، باید منتظر شگفتیهای زیادی باشیم.
ماموریت کاوشگر نیوهورایزنز 19 ژانویه 2006 از پایگاه هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شد. نیوهورایزنز پس از دریافت کمک گرانشی از سیاره مشتری در فوریه 2007، تابستان 2015 به مدار سیاره کوتوله پلوتو رسید.
.
منبع: gizmodo