اکنون در عصری به سر می بریم که مملو از چیزهای شگفت‌انگیز است؛ ما از نظر اجتماعی، سیاسی و علمی، همیشه در آستانه دگرگونی ها هستیم و یکی از موضوعات ثابتی که ذهن بسیاری از ما را به خود مشغول کرده است، یوفوها و موجودات فرازمینی هستند.
بسیاری بر این باورند که سازمان‌های نظامی، فضایی و اطلاعاتی همچون ناسا، پنتاگون و سیا اطلاعاتی از یوفوها در اختیار دارند که نمی‌خواهند در اختیار مردم قرار دهند، اما تا چه حدی این موضوع واقعیت دارد و آیا واقعا تلاش‌هایی برای شکار یوفوها انجام گرفته است؟ در ادامه با تکراتو همراه باشید.
در بودجه 600 میلیارد دلاری سالانه وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا، 22 میلیون دلار صرف برنامه شناسایی تهدیدات پیشرفته‌ی هوا و فضایی شده که تقریبا شکار آن‌ها غیر ممکن است. اکنون با افشاگری‌های تازه نشریه نیویورک تایمز، به نظر می‌رسد این خواست خود پنتاگون بوده است.
به گفته مقامات وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)، برنامه شناسایی تهدیدات پیشرفته‌ی هوا و فضایی، سال‌هاست که تحقیقات خود را برای شناسایی اشیای پرنده ناشناس (یوفوها) انجام داده است. این برنامه مخفی پنتاگون توسط یکی از مقامات اطلاعات نظامی آمریکا، لوئیس الیزوندو، در طبقه پنجم مقر وزارت دفاع آمریکا اداره می‌شده است.
وزارت دفاع آمریکا هیچ‌گاه پیش از این، وجود این برنامه‌ی مخفی را تایید نکرده بود؛ برنامه‌ای که گفته می‌شود در سال 2012 متوقف شده است. اما در همین حال، با وجودی که پنتاگون بودجه این برنامه را قطع کرده است، اما هنوز هم منابعی موثق از ادامه این برنامه خبر می‌دهند. بر اساس گزارش‌ها، طی پنج سالی که از توقف این برنامه گذشته است، مسئولان این برنامه همچنان با وجود انجام وظایف در دیگر برنامه‌های وزرات دفاع، به تحقیقات خود ادامه می‌داده‌اند.
این برنامه مخفی که بخشی از آن هنوز هم به صورت سری باقی مانده است، در سال 2007 آغاز شد و در ابتدا به درخواست، هری رید، سناتور دموکرات ایالت نوادا که در آن زمان صاحب رای اکثریت مجلس سنا بود، آغاز شد و به مدت طولانی به برنامه‌ی خود برای شناسایی پدیده‌های فضایی ناشناس ادامه داد. قسمت زیادی از این بودجه، به یک شرکت تحقیقاتی هوافضا داده می‌شد که توسط رابرت بیگلو کارآفرین و میلیاردر مشهور و دوست صمیمی رید اداره می‌شد.
بیگلو در برنامه «60 دقیقه» شبکه‌ی تلویزیونی CBS اعلام کرد که کاملا متقاعد شده است که موجودات فضایی وجود دارند و بارها از زمین بازدید کرده‌اند.
شرکت بیگلو در لاس وگاس، نوادا، اسناد برنامه‌ی شناسایی تهدیدات پیشرفته‌ی هوافضایی را تهیه می‌کرده است. رابرت بیگلو، کسی است که میلیون‌ها دلار در صنعت گردشگری و شرکت هوافضایی خصوصی خودش سرمایه‌گذاری کرده است. بیگلو در این گفتگوی تلویزیونی به نظرسنجی سال ۲۰۱۵، نیوز ویک اشاره کرد که نشان می‌داد، ۵۴ درصد از آمریکایی‌ها به حیات هوشمند فرازمینی باور دارند.
او گفت:
موجودات فضایی حضور داشته و دارند. من میلیون‌ها و میلیون ها و میلیون‌ها دلار صرف این موضوع می‌کنم، احتمالا بیش از هر فرد دیگری در ایالات‌متحده آمریکا.
مقاماتی که مسئول این برنامه مخفی پنتاگون بوده‌اند، همچنین فیلم هایی از برخورد بین یوفوها و هواپیماهای نظامی آمریکا را بررسی کرده‌اند. از جمله فیلمی که در ماه اوت 2004 گرفته شده است که یک شی بیضی شکل سفید به اندازه‌ی یک هواپیمای تجاری را نشان می‌دهد، این یوفو توسط دو جنگنده مک دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا تعقیب شده بود. این دو هواپیما از ناو هواپیمابر ناوییکس در ساحل سن دیگو بلند شده بودند. رید که سال جاری از کنگره ایالات متحده آمریکا بازنشسته شد، گفته است که از این برنامه احساس غرور می‌کند.
او در مصاحبه‌ی اخیر خود گفت:
من به هیچ‌وجه احساس شرمندگی یا تاسف نمی‌کنم که چنین برنامه‌ای را اجرا کرده‌ام. فکر می کنم این یکی از چیزهای خوبی است که در زمان خدمتم در کنگره انجام داده‌ام. من کارهایی انجام داده‌ام که قبلا هیچ کس انجام نداده بود.
دو سناتور سابق و اعضای اصلی کمیته فرعی بودجه وزارت دفاع، تد استیونز، سناتور جمهوری خواه ایالت آلاسکا و دانیل کا. انویه سناتور دموکرات هاوایی، هر دو از این برنامه حمایت کرده‌اند. استیونس در سال 2010 و انویه سال 2012 درگذشتند. سارا سیگر، اخترفیزکیدانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) هشدار داد که ندانستن مبدا یک شی (پرنده) به معنای این نیست که از سیاره یا کهکشانی دیگر آمده است.
او گفت:
هنگامی که مردم ادعا می‌کنند که پدیده‌های بسیار غیرمعمول را دیده‌اند، گاهی واقعا ارزش تحقیق کردن را دارند، اما چیزی که مردم در مورد علم نمی‌دانند، این است که ما اغلب با پدیده‌هایی مواجه می‌شویم که غیرقابل توضیح‌اند.
جیمز ای. اوبرگ، مهندس سابق برنامه شاتل ناسا و نویسنده 10 کتاب در مورد هوافضا می‌گوید، اشیای پرنده ناشناس اغلب ما را فریب می‌دهند و همیشه این دست برخوردها، مشکوک هستند.
بیشتر بخوانید: ابر سازه های موجودات بیگانه ، ایده ای که نقض نمی شود
اوبرگ گفت:
بسیاری از وقایع کنجکاو برانگیز وجود دارند که ممکن است که قابل درک نباشند. افراد (و سازمان‌های زیادی) در هوا فعال هستند و و نمی‌خواهند دیگران در مورد آن‌ها بدانند. آن‌ها از ناشناخته بودن خود خرسند هستند یا حتی ممکن است، به خواسته‌ی خود مخفی مانده باشند.
با این حال، اوبرگ گفت که او از این تحقیقات استقبال می‌کند.
او گفت:
ممکن است که در آنجا (آسمان) گنجینه‌ای نهفته باشد.
مقامات پنتاگون در پاسخ به نیویورک تایمز، وجود این برنامه مخفی را تایید کرده‌اند، اما اصرار داشتند که این برنامه پس از پنج سال در سال 2012 متوقف شده است.
توماس کرسون، سخنگوی پنتاگون در ایمیلی به نیویورک تایمز گفت:
پس از بررسی‌ها، مشخص شد که برخی مسائل دیگر وجود دارند که از اولویت بالاتری برخوردارند و از لحاظ بودجه هم اهمیت دارند. از این جهت، این تصمیم به نفع وزرات دفاع آمریکا بوده است.
اما الیزوندو گفت که تنها چیزی که متوقف شده است، بودجه دولتی است که در سال 2012 قطع شده است. الیزوندو در مصاحبه‌ای گفته است که از آن زمان، او با مقامات نیروی دریایی و سازمان سیا در راستای ادامه این برنامه همکاری داشته است. الیزوندو که ماه اکتبر سال جاری، در اعتراض به چیزی که از آن به عنوان «مخفی کاری و مخالفت های داخلی (در وزارت دفاع)» نام برد، از سمت خود در دفتر پنتاگون استعفا داد.
الیزوندو در نامه‌ی استعفای خود به وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا، به جیم ماتیس نوشت:
چرا ما زمان و بودجه بیشتری را صرف این مسئله نمی‌کنیم؟
الیزوندو همچنین گفته است که این برنامه همچنان ادامه دارد و او جانشینی (البته او از اعلام مدیر جدید برنامه شکار یوفوها خودداری کرد) دارد. طی دهه‌های اخیر تحقیقات زیادی مربوط به یوفوها در ایالات متحده آمریکا، از جمله توسط ارتش آمریکا انجام گرفته است. در سال 1947، نیروی هوایی آمریکا تحقیقاتی را شروع کرد که ادعا می‌شود در آن اسناد بیش از 12 هزار مورد از مشاهدات اشیای پرنده ناشناس به ثبت رسیده است. این برنامه هم رسما پس از سال 1969 متوقف شد. این پروژه که به کتاب آبی (Blue Book) موسوم بود، رسما در سال 1952 شروع شد و در آن اسناد مختلفی از جمله هواپیماهای معمولی و هواپیماهای جاسوسی و همچنین 701 مورد نامعلوم به ثبت رسیده است.
رابرت سی. سیمانز جونیور، وزیر نیروی هوایی در آن زمان، پس از اعلام پایان پروژه کتاب آبی گفت:
این پروژه دیگر نمی‌تواند به جهت امنیت ملی یا منفعت علمی هیچ توجیهی داشته باشد.
رید گفته است که علاقه‌ی او به یوفوها در واقع، از دوستی او رابرت بیگلو شروع شده است. رید در مصاحبه‌ای در سال 2007 گفت که بیگلو به او گفته است که یک مقام رسمی سازمان سیا قصد داشته است که او را در خانه‌اش در یوتا (محل مرکز تحقیقاتی او) ملاقات کند که این درخواست را نپذیرفته است.
رید گفت که مدت کوتاهی پس از ملاقات با بیگلو با مقامات سیا ملاقات کرده است و متوجه شده که آن‌ها می‌خواهند یک برنامه تحقیقاتی در مورد یوفوها را شروع کنند. رید سپس استیونز و انویه را به کاپیتول (کاخ کنگره آمریکا) دعوت کرده است.
رید گفت:
چندین سال قبل با جان گلن صحبت کرده بودم.
اشاره رید به فضانورد و سناتور سابق اوهایو، جان گلن است که سال گذشته درگذشت. جان گلن، کهنه فضانورد و سناتور ایالات متحده و اولین فضانوردی است که در مدار زمین گشته است. او دسامبر سال گذشته در سن ۹۵ در اوهایو درگذشت. جان گلن پس از خدمت به عنوان یک خلبان جنگی در جنگ جهانی دوم و جنگ کره، در سال ۱۹۶۲ به اولین انسانی تبدیل شد که به مدار زمین می رود. گلن در حالی در بحبوحه جنگ سرد به این ماموریت رفت که اتحاد جماهیر شوروی پیش از این به مدار زمین دست یافته بود. به این ترتیب، ماموریت گلن، ایالات متحده را دوباره به رقابت فضایی بازگرداند. جان گلن پس از ثبت رکورد پرواز فرا قاره‌ای به عنوان یک خلبان آزمایشی در سال ۱۹۵۷، به گروه مرکوری ۷ پیوست. مرکوری ۷ نخستین کلاس آموزشی فضانوردان ایالات متحده آمریکا بود. او در ۲۰ فوریه ۱۹۶۲ با فضاپیمای فرندشیپ ۷ ناسا به مدار زمین رفت. جان گلن که آخرین عضو زنده گروه مرکوری ۷ بود، در سال ۱۹۹۸ رکورد دیگری را به ثبت رساند. در این سال نام گلن در حالی که ۷۷ سال داشت و ۳۶ سال از پرواز اول او می‌گذشت، به عنوان سال‌خورده‌ترین فردی ثبت شد که به فضا می‌رود.
رید گفت، او (گلن) به من گفته بود که دولت فدرال باید موضوع یوفوها را جدی بگیرد و باید با اعضای سرویس اطلاعاتی خصوصا خلبانان (که احتمالا گزارش‌هایی از اشیای پرنده ناشناس را داده‌اند) صبحت شود.
رید گفت:
دیدار با استیونز و انویه، یکی از ساده‌ترین جلساتم بود. تد استیونس گفته که از زمان حضور در نیروی هوایی، منتظر چنین کاری بوده‌ام.
تد استیونس، سناتور ایالت آلاسکا خلبان نیروی هوایی ارتش آمریکا بوده و در طی جنگ جهانی دوم ماموریت‌های زیادی را در چین انجام داده است.
رید گفت:
استیونز در طی این نشست گفته است که توسط یک هواپیمای عجیب ناشناس تعقیب شده است.
رید گفت که هیچ یک از سه سناتور خواستار بحث عمومی درباره بودجه‌ی این برنامه نشدند. او گفت:
این پول، در واقع پولی سیاه است (اصطلاحی در آمریکا برای اشاره به پول‌های غیرقانونی و معاملات نامشروع که بیشتر در زمینه‌ی سیاست به کار می‌رود). استیونز در مورد آن می‌دانست، انویه هم در مورد آن می‌دانست. اما همه چیز همین بود، این بدان معنا بود که همه‌ی ما این را می‌خواستیم.
در این مورد، اشاره‌ی رید به بودجه‌ی پنتاگون برای برنامه‌های سری است. اسناد مربوط به قراردادهای موجود نشان می‌دهند که تنها کمتر از 22 میلیون دلار از اواخر سال 2008 تا 2011 از طرف کنگره برای این برنامه اختصاص داده شده است. این بودجه تنها برای مدیریت برنامه، تحقیق و ارزیابی تهدیدات اشیای پرنده ناشناس مورد استفاده قرار گرفته است. این بودجه هم به شرکت هوافضایی بیگلو پرداخت می‌شده است که قراردادی‌هایی برای انجام برنامه های این پروژه با پیمان‌کاران خود امضا می‌کرده است.
در ساختمان‌های شرکت بیگلو در لاس وگاس، بقایای سفینه‌ها و سایر موادی نگهداری می‌شده‌اند که به گفته الیزوندو و پیمان‌کاران برنامه از یوفوها به دست آمده‌اند. محققان این برنامه مخفی پنتاگون، همچنین افرادی را که ادعا می‌کردند، برخوردی با یوفوها داشته اند، برای اینکه تغییرات فیزیولوژیکی آن‌ها را بررسی کنند، آزمایش می‌کرده‌اند. علاوه بر این، محققان برنامه، با اعضای سرویس‌های جاسوسی که گزارش‌هایی در مورد هواپیماهای عجیب در دست داشته‌اند، صحبت‌هایی انجام داده‌اند.
هارولد ای. پوتفف، مهندس تحقیقاتی که در زمینه‌ی ادراکات فراحسی در سازمان سیا فعالیت می‌کند، گفت:
ما در موقعیتی بودیم همانند این که به لئوناردو داوینچی، یک دربازکن (ریموت کنترل) گاراژ بدهید. او ابتدا سعی می‌کرد بفهمد این شی پلاستیکی چیست. مشخصا او نمی‌تواند، چیزی درباره‌ی سیگنال‌های الکترومغناطیسی یا عملکرد آن‌ها بداند.
در این برنامه‌ی مخفی پنتاگون، ویدئوها و صداهای مربوط به یوفوها از جمله همان ویدئوی جنگنده‌های مک دانل داگلاس اف/ ای-۱۸ هورنت جمع‌آوری می‌شدند. در این ویدئو، شی پرنده ناشناسی دیده می‌شود که با سرعت زیادی در حرکت است و صدای خلبانان نیروی دریایی که به شدت متعجب هستند، شنیده می‌شود که می گویند، یک ناوگان از این (یوفوها) وجود دارد. مقامات وزارت دفاع آمریکا از اعلام محل دقیق و تاریخ این حادثه این هیچ اطلاعاتی منتشر نکرده‌اند.
.
بیشتر بخوانید:
- سفر به ماه با آپولو ۱۷ دروغ یا واقعیت؟ چرا انسان دیگر به ماه نرفت؟
- دستور فضایی ترامپ برای بازگشت به ماه ؛ داستان سفر به ماه از نو نوشته می‌شود!
بیگلو در مصاحبه‌ای گفت:
در سطح بین‌المللی، ما در این مورد عقب افتاده‌ترین کشور دنیا هستیم. دانشمندان از وجه‌ی عمومی (چنین فعالیت‌هایی) هرسان‌اند و رسانه‌های ما از شرمساری افشاگری‌ها می‌ترسند. چین و روسیه در این مورد، آزادانه فعالیت می‌کنند. حتی کشورهای کوچک‌تر مانند بلژیک، فرانسه، انگلستان و کشورهای آمریکای جنوبی مانند شیلی نیز در این مورد آزادتر هستند. آن‌ها در این مورد فعالانه به بحث می‌نشینند و ترسی از این دست تابوها ندارند.
رید می گوید که تا سال 2009، این برنامه چنان کشف‌های بزرگی انجام داده بود که تصمیم گرفتیم برای حفاظت از اطلاعات آن تدابیری بیاندیشیم. رید در نامه‌ای به ویلیام لین سوم، معاون وزیر دفاع آمریکا، نوشت که نیاز به راهکارهایی برای نگهداری و حفاظت از برخی یافته‌های حساس وجود دارد. در سند دیگری که از برنامه مخفی پنتاگون در سال 2009 در دست است، ذکر شده است که آنچه پیش از این، از آن به عنوان علمی تخیلی از یاد می کردیم، اکنون واقعیتی علمی است و ایالات متحده توانایی محافظت از تکنولوژی‌هایی که کشف کرده را ندارد. اما درخواست رید برای حفاظت ویژه از این اطلاعات توسط مقامات پنتاگون رد شد.
الیزوندو در نامه استعفای خود نوشت:
نیاز به توجه قابل‌توجه و جدی به برخی مسائل مربوط به نیروی دریایی و سایر سرویس‌های نظامی-اطلاعاتی است که سیستم‌های غیر معمول هوانوردی با سیستم‌های نظلامی تداخل دارند و قابلیت‌هایی دارند که از تکنولوژی‌های نسل آینده فراتر است.
او همچنین در مورد ماتیس (معاون وزارت دفاع) و محدودیت‌هایی که در این برنامه اعمال شده بود، اظهار ناامیدی کرد. او خطاب به ماتیس گفت:
نیاز حیاتی است که توانایی و قصد این پدیده‌ها به نفع نیروهای مسلح و کشور شناسایی شود.
الیزوندو در حال حاضر با پوتفف و یکی دیگر از مقامات سابق وزارت دفاع آمریکا، کریستوفر کلون ملون، معاون بخش اطلاعات وزارت دفاع همکاری می‌کند. این دو با صراحت در مورد اهدافشان و بودجه‌ی خود برای صرف در مسائل مربوط به یوفوها صحبت کرده‌اند.
الیزوندو در مصاحبه‌ای گفت که او و همکارانش به این نتیجه رسیده‌اند، پدیده‌ای که مورد مطالعه قرار داده‌اند به نظر نمی‌رسد متعلق به هیچ کشوری باشد. این واقعیتی نیست که هیچ دولت یا سازمان (نظامی-اطلاعاتی) بخواهد برای عدم دسترسی مردم، از آن به عنوان اطلاعات طبقه‌بندی شده (سری) محافظت کند.
رید در این مورد گفت که نمی‌داند، این اشیای پرنده ناشناس از کجا آمده‌اند:
اگر کسی می‌گوید که اکنون پاسخ این سوال را می‌داند، در واقع دارد خودش را فریب می‌دهد.
.
بیشتر بخوانید:
منبع: nytimes
