برخورد سه کهکشان از سه مسیر، موجب تولد سیاهچاله ی عظیمی شده است.
محققان تلسکوپ استرالیایی Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP)، در حال انجام آزمایشات روتین خود بودند که موفق به کشف چیزی بسیار جذاب شدند.
گازهایی که در مرکز یک کهکشان (که در فاصله ی 1.8 میلیارد سال نوری با زمین قرار دارد) در حال گردش هستند، با سرعتی بیش از 370 مایل بر ثانیه حرکت می کنند؛ این سرعت، دو برابر بیشتر از سطح انتظارات است. سرعت بی سابقه ی گازها از وجود چیزی فوق العاده و غیر معمول خبر می دهد: سیاه چاله ای غول آسا در مرکز یک کهکشان.
سیاه چاله ای که جرم آن 3.8 میلیارد بار بیشتر از خورشید ماست
دانشمندان معتقدند که در مرکز هر کهکشان بزرگ، یک سیاهچاله نیز وجود دارد. مرکز کهکشان ما میزبان سیاه چاله ایست که 4 میلیون برابر بزرگ تر از خورشید است.
اما به نظر می رسد که سیاه چاله ی مورد نظر، IRAS 20100-4156، از سه کهکشان مارپیچی جداگانه به وجود آمده باشد. کهکشان مارپیچی، یک نوع کهکشان با شکل دیسک دوار مسطح متشکل از ستارگان، غبار فرم ها و گاز است که در مرکز با تمرکز بالایی از ستاره، برآمده می شود. با برخورد این کهکشان ها با یکدیگر، سیاه چاله های آنها نیز با هم ادغام می شوند و در نتیجه موجب تولد سیاه چاله ی عظیمی شده که 3.8 میلیارد برابر بزرگتر از خورشید است.
گازی که در اطراف مرکز کهکشان در حال شکل گیری ست، توسط جاذبه ی پر فشار سیاه چاله ی عظیم، به شدت می چرخد و امواج رادیویی ایجاد می کند. این همان چیزی بود که باعث شد تسلکوپ استرالیایی و ASKAP، تولد سیاه چاله را کشف کنند. نتیجه ی این کشفیات در ژورنال باشگاه ماهانه انجمن نجوم سلطنتی به چاپ رسیده است.
محقق ارشد در رشته ی نجوم و علوم فضایی CSIRO، لیسا هاروی اسمیت در مصاحبه ی خود با سایت استرالیایی ABC گفت: ” این حرکت بسیار سریع گازها، از اندازه ی عظیم سیاه چاله خبر می دهد. نکته ی جالب توجه، اندازه گیری مستقیم جرم سیاه چاله با توجه به مواد چرخان اطراف آن بوده است.”
این سیاه چاله چه اطلاعاتی درباره ی تکامل هستی در اختیار ما می گذارد؟
این سیاه چاله ی عظیم الجثه در ناحیه ی مملو از گرد ستاره، در مرکز کهکشان قرار دارد؛ نقطه ای که ستاره ها با سرعت عجیبی در حال شکل گیری هستند.
علیرغم شهرت سیاه چاله ها در نابود کردن همه چیز در اطرافشان، دانشمندان شاهد بوده اند چیزهایی که از ادغام کهکشان ها به وجود می آید، می توانند با سازه های ستاره ای که توپ های ستاره ای را با سرعت صد ها برابر بیشتر به فاصله های دورتری از فضا بفرستد، همکاری داشته باشند.
دانشمندان معتقدند که این سرعت بی سابقه ی شکل گیری ستاره ها می تواند به دلیل فشرده سازی ابرهای گازی باشد که در نتیجه ی ادغام کهکشان ها به وجود آمده است.
هاروی اسمیت گفت: “ما می خواهیم بدانیم که آیا برخورد کهکشان ها و تولد سیاه چاله های عظیم الجثه، در سرعت تشکیل ستاره ها به شکلی که در کهکشان ها شاهد هستیم تاثیر دارد و تغییرات آن در طول زمان به چه شکل خواهد بود.”
در حالیکه سیاه چاله ی نامبرده بسیار بزرگ است، فیزیک دانان معتقدند که بزرگ ترین سیاه چاله ی موجود در هستی می تواند 10 برابر بزرگتر از آن باشد؛ یعنی 40 میلیارد برابر بزرگ تر از خورشید.
هاروی اسمیت معتقد است که اندازه گیری جرم سیاه چاله های عظیم در کهکشان هایی با سن های متفاوت می تواند بینشی را درباره ی شکل گیری و تغییرات کهکشان ها در طول زمان و در هستی، ایجاد کند.
.
با عضویت در کانال رسمی تکرا در تلگرام از آخرین اخبار روز تکنولوژی مطلع باشید.
.
منبع: techinsider
