یکی از اصلی ترین تفاوت های کلیدی شبکه های ارتباطی نسل اول و نسل دوم که از جمله مزایای شبکه ارتباطی ۲G نسبت به ۱G نیز به شمار می آید، این است که شبکه ارتباطی موبایل ۲G به صورت دیجیتالی رمزگذاری شده، در حالی که شبکه ارتباطی ۱G آنالوگ است.
دومین نسل شبکه های ارتباطی موبایل (۲G) در سال ۱۹۹۱ در کشور فنلاند رسما به جهان معرفی شد.
نسل دوم شبکه های ارتباطی موبایل سرویس های داده را نیز برای تلفن های همراه به ارمغان آوردند. شبکه ارتباطی موبایل ۲G این سرویس ها را با اس ام اس (SMS) یا پیام های متنی کوتاه شروع کرد و با پشتیبانی از سرویس های مختلف نظیر پیام های تصویری و MMS یا پیام چندرسانه ای قدرت خود را نمایش گذاشت.
از جمله استانداردهای اصلی شبکه ارتباطی ۲G عبارتند از:
- استاندارد GSM (مبتنی بر TDMA): در اصل در اروپا بود اما در اکثر نقاط دنیا به جز آمریکای شمالی مورد استفاده قرار می گرفت.
- استاندارد IS-95 (مبتنی بر CDMA): در آمریکا و بخش هایی از آسیا مورد استفاده بود.
- استاندارد PDC (مبتنی بر TDMA): که با نام JDC نیز شناخته می شود و منحصر به ژاپن بود.
- استاندارد iDEN (مبتنی بر TDMA): که در آمریکا و کانادا مورد استفاده قرار داشت.
- استاندارد IS-136 یا D-AMPS (مبتنی بر TDMA): در ابتدا در آمریکا بسیار مرسوم بود اما بعدها اکثرا به استفاده از GSM مهاجرت کردند.
حداکثر سرعت تبادل اطلاعات در نسل دوم شبکه های ارتباطی موبایل ۵۰ کیلوبیت در ثانیه است. این شبکه ارتباطی در قسمت های وسیعی از اروپا و همچنین آمریکای شمالی منسوخ شده اما هنوز هم در بخش های مختلفی از دنیا مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین بخوانید: