روبات Philae در حال اکتشاف چوری است. ماهواره اروپایی روزتا همراه با یک آزمایشگاه کوچک مسیر طولانی بیش از 6 میلیارد کیلومتر را در زمان ده سال و نیم پشت سر گذاشته و با فرود بر روی 67P/Churyumov-Gerasimenko به اوج سفر خود رسیده است
ماهواره اروپایی با نام روزتا (Rosetta) همواره تصاویر حیرت برانگیز جدیدی از شهاب سنگ چوری (Chury) ارسال می کند. آخرین تصاویر ارسال شده حفره های عمیقی را روی این شهاب سنگ 67P نشان می دهد.
این شهاب سنگ اولین بار در سال 1969 میلادی توسط دانشمندان اوکراینی در Alma-Ata Astrophysical Institute شهر کیف کشف شده بود و بر اساس نام مکتشفش نامگذاری شده است. این شهاب سنگ برای اولین بار در اطراف سیاره نپتون دیده شده بود و این احتمال وجود دارد که آشفتگی های گرانشی یا بر اثر برخورد با یک جسم دیگر از کمربند کویپر Kuiper نپتون که مخزنی از ساختار های یخ زده است، جدا شده و به سمت منظومه خورشیدی پرتاب شده باشد.
به منظور اکتشاف این شهاب سنگ، ماهواره ای با نام روزتا همراه با یک آزمایشگاه کوچک و یک سیستم تصویر برداری بسیار مدرن به سمت آن پرتاب شده است. سیستم تصویر برداری علمی با نام Osiris که بر روی ماهواره اروپایی روزِتا کار گذاشته شده است، بین ماه های جولای و دسامبر سال گذشته عکس های متعددی از شهاب سنگ 67P/Churyumov-Gerasimenko با نام مخف Chury گرفته است. دانشمندان اکنون این تصاویر را بررسی و تحلیل کرده اند. آنها در مجله علمی Nature از یک اکتشاف عجیب گزارش می دهند. نتیجه بررسی هایشان این گمان را ایجاد کرده است که در زیر سطح چوری حفره های بزرگی وجود دارند که به مرور زمان فرو می ریزند.
ساختار های عجیبی روی سطح چوری دیده می شود
تصاویری که Osiris برای دانشمندان ارسال کرده است، حفره های استوانه ای شکلی را نشان می دهد که از دهنه آنها غبار و گاز بیرون می آید. شکل آنها با شکاف های معمولی چوری تفاوت دارد و قطرشان بین ده تا چند صد متر است. این حفره ها عمیق تر از شکاف های معمولی هم هستند. آنها بعضا تا 200 متر عمق دارند و همچنین دارای دیوار های افقی می باشند. ظاهرا این دیوارها بخشی از ساختار خاص شهاب سنگ هاست، زیرا به غیر از چوری شهاب سنگ های دیگر هم که توسط ماموریت های ناسا با نام Deep Impact و Stardust کشف شده اند، ساختار های مشابهی نشان می دهند.
حفره های فرو ریخته چوری
تصویر چوری در سپتامبر 2014
روزتا همچنین تصاویر ابرهای غباری مرموزی را از این ساختار ها ارسال کرده است. پژوهشگاه Max-Planck در این خصوص توضیح داده است که این غبار ها و حفره ها نمی توانند بر اثر گاز های منجمد شده به وجود آمده باشند، زیرا چوری هنوز به اندازه کافی به خورشید نزدیک نشده است. به گفته Holger Sierks که مدیریت تیم Osiris را به عهده دارد، دانشمندان معتقدند که این غبار ها بر اثر فرو ریختن حفره های چوری به وجود آمده اند. ظاهرا این حفره های زیر زمینی به مرور زمان بزرگتر می شوند، تا جاییکه لایه رویی آنها بی ثبات شده و کاملا فرو بریزد.
.
منبع: augsburger-allgemeine ، esa
