خیلی از سرورها، سوپر کامپیوترها و سایر سیستم های غول پیکر برای سرعت بخشیدن به انجام کارها، به سمت رم (RAM) های پر سرعت – که حافظه هایی بسیار گران قیمت اند – قدم بر می دارند، اما این امر سبب استفاده محدودتر از آن ها نشده است.
پژوهشگران MIT در حال بررسی روش های مقرون به صرفه تری برای آینده هستند. آن ها یک شبکه ای از سرورها ساختند (عکس بالا مربوط به آن نیست) که در آن حافظه های ارزان تر و کندتر فلش را جایگزین رم کرده در حالی که بتواند به خوبی قبل کارایی داشته باشد. نکته کلیدی اینجاست که این بستر را برای فلش درایو ها فراهم کنند تا آن ها نیز بتوانند پیش پردازشی را روی داده ها انجام دهند و از این طریق، حجم پردازشی CPU ها را کم تر نمایند. هر چند که با این عمل هم، اختلاف سرعت بین حافظه های فلش و رم به طور کامل جبران نمی شود، اما این اختلاف قابل چشم پوشی است. به طور مثال در یک آزمایش، 20 سرور با 20 ترابایت حافظه فلش تقریبا می توانست با 40 سرور با 10 ترابایت حافظه رم از لحاظ سرعت برابری نماید.
این بدین معنا نیست که محاسبات این چنینی (بر پایه فلش) در همه جا قابل استفاده خواهد بود. MIT با این کار تنها اثبات کرد که این راهکار می تواند به تَسک های زیاد دیتابیس های سنگین – مانند دیتابیس هایی که صفحات وب را رتبه بندی می کنند – کمک کند.
اما در اینجا لازم است ذکر کنیم که این سیستم در مواقعی که کارهای ما بیشتر محاسباتی بوده و کار با داده کم می باشد، نمی تواند زیاد مفید واقع شود. همچنین همان طور که در ابتدا بدان اشاره کردیم، توپولوژی به کار رفته در اینجا به صورت شبکه ای بوده و نه کامپیوتر یا سرورِ واحد، بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که این رویکردِ عدم استفاده از حافظه های رم، در کامپیوتر های خانگی نیز، نمی تواند مفید واقع شود.
گذشته از این موارد، این سیستم می تواند بسیار هم مفید واقع شود. این رویکرد می تواند با افزایش دادن سرعت خدمات دهی فراهم کنندگان سرویس های ابری به ما کمک کرده و یا به دانشمندانی که تمایل به برپاسازی سروری ارزان قیمت تر دارند، کمک قابل توجهی نماید.
.
منبع: engadget
