این نحوه استفاده جدید از نانو ذرات روش موثری برای از بین بردن ترکیبات کربوهیدراتی سمی، سموم ضد آفت و پس مانده های دارویی خواهد بود. در این روش، نانو ذرات مولکول های سمی را جذب کرده و توسط اشعه UV به توده های بزرگ تبدیل می شوند. به این ترتیب می توان ذراتی که توسط مواد مضر باردار شده اند را به آسانی فیلتر کرد.
در شهر کمبریج آمریکا، تصفیه خانه ها با هزینه های هنگفت مواد سمی را از فاضلاب ها استخراج می کنند. اگر سموم ضد آفت یا پس ماند های دارویی داخل چرخه آب شوند، می توان آنها را با کمک نانو ذرات به دام انداخت. محققان آمریکایی اکنون نانو ذراتی از جنس پلاستیک تولید کرده اندکه پس از استفاده به توده های بزرگتری تبدیل می شوند و به این ترتیب به مراتب آسان تر از فاضلاب جدا می شوند. طبق گزارش این محققان در مجله Nature Communications می توان از این طریق بخش بزرگی از 22 ماده مضر را از فاضلاب ها استخراج کرد. رابرات لانگِر و همکارانش از دانشکده فنی ماساچوست در کمبریج در این مجله می نویسند: از آنجاییکه ابعاد آسیب رسانی نانو ذرات تا کنون کاملا مشخص نشده است، روش فیلتر کردن نانو مواد از اهمیت به سزایی برخوردار است. به منظور دستیابی به این هدف، آنها نانو ذراتی از پلی اتیلن گلیکول و پلی اسید لاکتیک تولید کرده اند که هر دو آنها در چرخه بیولوژیکی طبیعت قابل بازیافت می باشند. این ذرات در یک محلول از طریق خود سازمان دهی در ابعادی بین 45 تا 160 نانو متر تشکیل شده اند.
محققان دانشکده MIT این ذرات را با نمونه هایی از آب مخلوط کردند که با 22 ماده سمی مختلف مانند کربوهیدارت های آروماتیک، پس ماند های دارویی و حتی پس ماند های هورمونی آلوده شده بودند. این مولکول های سمی توسط هسته آب گریز نانو ذرات، جذب شده و سپس نمونه های آب تحت تشعشع نور UV قرار داده شدند. به این ترتیب لایه بیرونی نانو ذرات که از ماده پلی اتیلن گلیکول تشکیل شده است، تخریب می شود. در نتیجه نانو ذرات با پیوند با یکدیگر توده های بزرگی را ایجاد می کنند که توسط روش های فیلتر رایج قابل تصفیه هستند.
در پی این آزمایشات، لانگر و همکارانش همین روش را بر روی نمونه های فاضلاب آزمایشگاه های دیگر MIT انجام دادند که حاوی فِتالات یا نرم کننده ها بودند. تنها 750 میلی گرم از این نانو ذرات کافی بودند تا تمام فتالات ها را از بین ببرند. همچنین برای به دام اندختن موادی مانند، بیس فنول A، تری کلوزان و اتینیل استرادیول و همچنین برای پاک سازی خاک های آلوده و عفونی، این ذرات کارآیی بسیار خوبی دارند.
این خصوصیت ذرات نانو که به دلیل سطح جذب بالای خود، مواد سمی را به خوبی جذب می کنند، مدت زمان مدیدی است که برای محققان آشکار شده است. اما برای استخراج آنها از فاضلاب تاکنون هیچ روش یا حتی طرحی ارائه نشده بود. اکنون لانگر و همکارانش راه حل این مشکل را یافته اند. بر اساس تفکر آنها اکنون می توان برای تعداد زیادی از مواد مضر و سمی نانو ذرات مناسبی تولید کرد که پس از استفاده به یکدیگر می چسبند و بسیار آسان فیلتر می شوند.
.
منبع: wissenschaft-aktuell
