اوایل سال گذشته محققان ام آی تی (MIT) ایده یک پمپ گاز شناور در فضا را دادند که پتانسیل بالایی برای کاهش هزینه ماموریت های آینده به ماه را خواهد داشت. در حال حاضر یک بررسی جدید از ام آی تی نشان می دهد اگرچه که کمی از راه خارج می شود، ماه می تواند یک چاله توقف (pit stop) بسیار ارزشمند جهت سوخت گیری هوایی برای ماموریت های سرنشین دار با کاهش جرم 68 درصدی برای راه اندازی از زمین باشد.
هر گرم جرم که از زمین به فضا پرتاب می شود، هزینه مالی سنگینی در بر دارد. با این تفاسیر هرگونه کاهش وزن پرتابی، می تواند صرفه جویی بزرگی به حساب آید.
اگر یک ماموریت قادر به دریافت سوخت از ماه برای سفر به سیاره سرخ باشد، بدین شکل این سفر با کسر وزن بسیار زیادی به ماه انجام می شود و سپس سوخت مورد نیاز خود را برای پرتاب به مریخ از آنجا تامین می کند.
با این حال همانطور که می دانید، هیچ مخزن سوختی در ماه وجود ندارد. این مطالعات فقط فرضیات کمی، درباره تکنولوژی هایی که ممکن است در ماه برقرار گردد برای زمانی که یک ماموریت سرنشین دار به مریخ فرستاده شود، صورت می گیرد.
این مقاله فرض می کند، که خاک کره ماه و آب پیدا شده در ماه می تواند استخراج شود و برای زیر ساخت سوخت گیری کردن بر روی سطح ماه مورد استفاده قرار گیرند. این سوخت می تواند پس از آن، از ماه به مخازن سخت در نقاط لاگرانژ (نقاطی در فضا که برآیند نیروهای جاذبه ای به آن در حد صفر است) پرتاب گردند. محلی که مریخ نوردان بتوانند به آن متصل شوند وبرای ادامه راه سوخت گیری مجدد نمایند.
این کاملا بر خلاف شعور عمومی است که چگونه سفر به مریخ باید بدین شکل انجام گیرد، وقتی که یک مسیر مستقیم به مریخ وجود دارد. این صحبت های الیویر دِوِک (Olivier de Weck) می باشد، این شخص پروفسور در علوم هوانوردی و فضانوردی و سیستم های مهندسی در دانشگاه MIT است. درک کردن و تصور این ایده بسیار سخت و غیر شهودی است، اما از منظر کلی و یک شبکه بهینه این روش در دراز مدت می تواند بسیار مقرون به صرفه باشد، زیرا که دیگر لازم نیست همه چیز را از زمین با خود حمل کنید.
چنین رویکردی می توانست به جای روش استفاده شده در ماموریت سفر به ماه سفینه آپولو بکار گرفته شود، در عوض اینکه همه چیز در همان زمان با خدمه ها حمل گردد یا در ایستگاه فضایی بین المللی مورد استفاده قرار گیرد، جایی که منابع باید بطور منظم پر شوند.
این مقاله بر اساس پایان نامه دکترای تاکوتو ایشیماتسو (Takuto Ishimatsu) بنا نهاده شده است. او در حال حاضر با درجه فوق دکتری در دانشگاه ام آی تی است و معتقد است نتایج نشان می دهند که اهمیت توسعه زیر ساخت ها در فضا، برای تولید منابع است. این زیر ساخت تنها برای یک سفر به مریخ لازم نیست بلکه آن می تواند برای مسافرت های مکرر، پایدار مانده و مورد استفاده قرار بگیرد. او می گوید هدف نهایی ما ساکن شدن در مریخ و برقرار کردن یک مقر دائمی برای حضور خود انسان در آنجا است. اگر چه این باور من که ما به یک مسیر صاف در فضا برای مسافرت های بین سیاره ای نیازمندیم که مقرون به صرفه باشد، به همان اندازه مهم می باشد.
.
منبع: MIT
