سال گذشته، تیمی از محققان دانشگاه هاروارد موفق به ساخت نوعی مش سیمی شدند که پزشکان با استفاده از آن و از طریق تزریق این مش سیمی به مغز می توانند، به درمان بیماری پارکینسون و سایر بیماری های عصبی کمک کنند. این محققان پیش از این، ایده خود را با موفقیت بر روی موش های زنده مورد آزمایش قرار داده بودند. حال به نظر می رسد که این تکنولوژی برای مرحله بعد، یعنی آزمایش بر روی انسان آماده شده باشد.
مِش محققان هاروارد، از طلا و پلیمرهای بسیار نازک ساخته شده است. این مش سیمی را می توان به راحتی درون یک سرنگ جای داد، به این ترتیب برای قرار دادن مش سیمی در مغز، نیازی به عمل جراحی نیست. هنگامی که مش در مغز ایمپلنت شد، با مغز یکپارچه می شود، چرا که مش دارای فضاهایی است که سلول های عصبی امکان حرکت در آن را می یابند.
بخشی از مش سیمی باید از سوراخ کوچکی در جمجمه عبور کند، به این ترتیب امکان اتصال به کامپیوتر را هم دارد. این اتصال، امکان نظارت بر فعالیت های مغز و رساندن شوک های الکتریکی هدفمند که می تواند از مرگ سلول های عصبی جلوگیری کند را فراهم می کند. این تکنولوژی با جلوگیری از مرگ سلول های عصبی (که باعث اسپاسم و رعشه می شوند) می تواند برای مقابله با بیماری پارکینسون و بیماری های مشابه مورد استفاده قرار گیرد. و نهایتاً اینکه، مش سیمی می تواند با یک منبع تغذیه قابل ایمپلنت و کنترلر، عرضه شود که نیاز به اتصال به یک کامپیوتر را هم از میان بر می دارد.
این محققان همچنین امیدوارند که این تکنولوژی بتواند در بخش سلامت روان هم کاربردهایی داشته باشد. چرا که با استفاده از آن می توان روش های بهتری را برای رساندن دارو به افراد مبتلا به افسردگی و اسکیزوفرنی فراهم کرد. قطعاً محققان با شروع آزمایشات بالینی بر روی انسان، دانسته های خود از این تکنولوژی را افزایش خواهند داد. با این تفاسیر به نظر می رسد، باید در آینده ای نزدیک منتظر استفاده گسترده از این تکنولوژی باشیم. این محققان در حال حاضر، مشغول همکاری با پزشکان بیمارستان عمومی ماساچوست هستند و به زودی آزمایشاتی را بر روی بیماران مبتلا به صرع انجام خواهند داد.
.
منبع: engadget
