در طول کنفرانس خبری دیروز در واشنگتن دی سی، ناسا اعلام کرد، با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر و دیگر تلسکوپ های زمینی، موفق به کشف، هفت سیاره فراخورشیدی به اندازه زمین شده که به دور ستاره ای که تنها 40 سال نوری با ما فاصله دارد، گردش می کنند. نکته مهم در این کشف جدید، این است که سه مورد از این سیارات شبیه زمین، در ناحیه گلدیلاک (کمربند حیات، ناحیه ای که با توجه دمای سطحی امکان وجود حیات و زندگی در آن وجود دارد) قرار دارند، به این ترتیب، این سیارات فراخورشیدی جدید، قابل سکونت هستند.
این اولین بار است که اخترشناسان موفق به کشف منظومه خورشیدی دیگری با هفت سیاره می شوند که تقریبا به اندازه زمین هستند. نکته مهم تر اینکه، ناسا پیش بینی کرده که تمامی این هفت سیاره فراخورشیدی دارای شرایط جوی مناسبی هستند (سه سیاره ای که در ناحیه گلدیلاک قرار دارند، مسلما در این بین از شانس بیشتری برخوردارند.) و امکان وجود آب مایع در این سیارات فراخورشیدی بسیار بالاست.
مایکل گیلون، محقق ارشد این مطالعه در خلال کنفرانس خبری دیشب ناسا، گفت: “با مشاهدات بیشتر و احتمالا کشف اکسیژن، متان، ازن و دی اکسید کربن در جو این سیاره (فراخورشیدی)، این یافته های می تواند، به ما این اطمینان را بدهد که تا 99 درصد در این سیارات حیات وجود داشته باشد.”
توماس زوبرچین، مدیر ارشد ماموریت های علمی ناسا هم گفت: “این کشف می تواند یکی از قطعات پازل، جستجو برای محیط های جدید قابل سکونتی که منجر به ایجاد حیات می شوند، باشد.”
منظومه خورشیدی جدید که Trappist-1 نام دارد، در صورت فلکی دلو قرار دارد و حدود 378 تریلیون کیلومتر از زمین ما فاصله دارد. ناسا اعلام کرده، همه هفت سیاره فراخورشیدی، سیاراتی خاکی همچون زمین هستند.
این هفت سیاره فراخورشیدی به دور ستاره میزبان خود که ستاره ای کوتوله و فوق العاده سرد است و هم از لحاظ اندازه و هم نور کوچکتر از خورشید ما است، در مداری نزدیک تر از عطارد (به خورشید) گردش می کنند.
این سیارات که در مداری تنگ تر قرار دارند، دارای دوره گردش 1.5 و 2.4 روزه هستند، همچنین دیگر سیارات این منظومه فراخورشیدی، دارای دوره گردشی 12 روزه هستند.
مدار این هفت سیاره فراخورشیدی به قدری به هم نزدیک (فقط چند برابر فاصله زمین به ماه) است که می توان، ویژگی های زمین شناختی و جغرافیایی این سیارات را از سیاره همسایه اش مشاهده کرد. خوشبختانه ستاره Trappist با توجه به کوچکی و نور کم، با وجود نزدیکی سیارات به آن، امکان حفظ حیات، جریان یافتن آب مایع و همچنین قابلیت زیست پذیری را دارد.
کید لوئیس، مدیر ماموریت های هابل و ستاره شناسی از موسسه علوم تلسکوپ فضایی ناسا، در کنفرانس دیشب گفت:”منظومه TRAPPIST-1 یکی از بهترین فرصت ها را طی دهه آینده برای مطالعه اتمسفر سیاره ای در اندازه زمین فراهم خواهد کرد.”
منظومه Trappist با توجه به این که سه مورد از این هفت سیاره فراخورشیدی در سال گذشته توسط تلسکوپ کوچک گذر سیارات و اجرام (TRAPPIST) در رصدخانه لاسیلا در شیلی کشف شده اند، به نام این تلسکوپ نام گذاری شده است. همچنین دیگر تلسکوپ های زمینی مانند، تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا هم در کشف پنج مورد دیگر این سیارات سهم عمده ای داشته اند.
این خبرهای جدید در حالی منتشر می شود که در دوره هیجان انگیز جستجوی سیارات فراخورشیدی قرار داریم و اینکه این کشفیات جدید، بار دیگر این سوال مهم را مطرح می کند که آیا ما واقعا در جهان تنها هستیم؟
.
منبع: engadget