;
coinex

تغییرات آب و هوایی شدید در میلیون‌ها سال قبل، منجر به کوتولگی پستانداران شده است

تغییرات آب و هوایی شدید در میلیون‌ها سال قبل، منجر به کوتولگی پستانداران شده است
کره زمین حدود 53 تا 56 میلیون سال قبل، تغییرات آب و هوایی را تجربه کرده که منجر به دگرگونی اساسی گونه‌های حیوانی و گیاهی شده است.

در طول رویداد اول، گرمای حداکثری پالئوسن-ائوسن (PETM) سطوح کربن بالا رفت و دمای هوا 8 درجه سانتی‌گراد (14.4 درجه فارنهایت) افزایش یافت. در رویداد دوم که گرمای حداکثری ائوسن 2 (ETM2) نام دارد و دو میلیون سال بعد از رویداد اول رخ داد، دمای هوا تا 3 درجه سانتی‌گراد (5.4 درجه فارنهایت) افزایش یافت.

به نظر می رسد، فاصله چندانی با رویداد گرمای حداکثری ائوسن 2 نداشته باشیم، چراکه دانشمندان می‌گویند، اگر دولت‌های جهان استفاده از سوخت‌های فسیلی را کاهش ندهند، تا چند دهه آینده، تغییرات آب و هوایی به سطح این رویداد مهیب می‌رسد. یکی از اثرات تغییرات آب و هوایی کوتولگی پستانداران در میلیون‌ها سال پیش است. حال، نتایج مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد، نه‌تنها تغییرات آب و هوایی موجب کوتولگی برخی گونه‌های پستانداران می‌شود، بلکه با افزایش بیشتر سطح دما، میزان کوتولگی هم افزایش می‌یابد.

محققان دندان‌های فسیل‌شده چهار نوع پستاندار مختلف را موردبررسی قرار داده‌اند.این محققان پس از بررسی‌های خود، متوجه آثار کوتولگی در دو نمونه از چهار نمونه موردمطالعه شدند. آن‌ها پس از ادامه تحقیقات خود و بررسی مطالعات قبلی درزمینهٔ ارتباط کربن و تغییرات آب و هوایی ، به این نتیجه رسیدند که میزان کوتولگی به تغییرات آب و هوایی مرتبط است.

مطالعه‌ای که درگذشته بر روی گونه‌ای اسب اولیه به نام صفراسب انجام‌شده بود، از کوتولگی گونه‌های پستانداران در دوره گرمای حداکثری پالئوسن-ائوسن اما در مقیاسی کوچک‌تر خبر داده بود.

مطالعه‌ای که درگذشته بر روی گونه‌ای اسب اولیه به نام صفراسب انجام‌شده بود، از کوتولگی گونه‌های پستانداران در دوره گرمای حداکثری پالئوسن-ائوسن اما در مقیاسی کوچک‌تر خبر داده بود. حال محققان علاوه بر صفراسب، متوجه کوتولگی در گونه‌ای از جفت‌سم‌سانان شدند.

نظریه غالب در این مورد بیان می‌کند، حیوانات ساکن عرض‌های جغرافیایی بالاتر به‌طورکلی جثه کوچک‌تری دارند، چراکه این جثه کوچک امکان دفع مؤثرتر گرمای بدن را در درجه حرارت‌های نسبتا گرم و نزدیک خط استوا می‌دهد. توضیح دیگر نشان می‌دهد، درجه حرارت بالاتر و خشک‌سالی می‌تواند، موجب کاهش رشد گیاهان و کاهش مواد مغذی موجود آن‌ها برای حیوانات شود.

حال به خاطر داشته باشد، تغییرات آب و هوایی در طول رویداد گرمای حداکثری پالئوسن-ائوسن در مقیاس زمانی 10 هزار سال رخ داد. اما در مقابل، تغییرات آب و هوایی کنونی با دخالت مستقیم انسان، در مقیاس زمانی بسیار سریع‌تر، شاید تا 10 برابر سریع‌تر، رخ‌داده است.

گونه‌های جانوری در طول رویدادهای آب ‌و هوایی بزرگ تغییر کرده‌اند و به‌ندرت منقرض‌شده‌اند. اما امروز، انقراض جانوران شدت گرفته است. صدها گونه پستاندار باوجود تغییرات آب و هوایی در معرض انقراض هستند.

یافته‌های این محققان در نشریه” Science Advances” منتشرشده است.

.

منبع: seeker

 

ارسال برای دوستان در: واتساپ | تلگرام |






ارسال نظر