تصور عموم بر این است که آتشفشان ها معمولا کم خطرتر از سایر فجایع طبیعی همچون زمین لرزه، سونامی و طوفان هستند، اما واقعیت این است که آتشفشان ها به تنهایی می توانند موجب پدید آمدن همه نوع فجایع طبیعی از جمله سونامی های مهیب و زلزله های ویرانگر شوند و البته عواقب یک فوران آتشفشانی بزرگ تنها به اینجا ختم نمی شود.
شاید برای روشن شدن موضوع تنها ذکر چند نمونه تاریخی کافی باشد.آتشفشان وزوویوس در سال 79 میلادی، موجب نابودی شهرهای پمپی و هرکولانیوم در ایتالیا شد. فوران آتشفشان کراکاتوا در سال 1886 منجر به سونامی که شد که موجب مرگ بیش از 36 هزار نفر شد، در جریان این رویداد، انرژی برابر با بیش از 13 هزار بمب اتمی هیروشیما رها شد. این فوران موجب نابودی کامل جزیره آتشفشانی شد!
فوران کوه آتشفشانی تامبورا در اندونزی که در سال 1815 رخ داد، یکی از قوی ترین فوران های آتشفشانی که تا کنون روی داده است. برخی از موادی که در این انفجار به جو زمین پرتاب شدند، موجب وقوع رویدادی به نام سال بی تابستان شدند.
سال بی تابستان ممکن است، الهام بخش مری شلی برای خلق شاهکارش فرانکشتاین هم بوده باشد. او و شوهرش پرسی بیشه شلی و دوست شان لرد بایرون در حالی که برای تعطیلات در سوئیس به سر می بردند، در هوای سرد گرفتار شده بودند. آنها تصمیم گرفتند، برای سپری شدن ایام تعطیلات رقابتی برای نوشتن ترسناک ترین داستان ترتیب دهند. به این ترتیب، لرد بایرون داستان های مدرنی در مورد خون‌آشام ها خلق کرد و مری شلی هم شاهکارش فرانکشتاین را نوشت.
از سال 1600 میلادی بیش از 278 هزار نفر بر اثر فعالیت های آتشفشانی جان خود را از دست داده اند. بسیاری از این مرگ ها ناشی از خطرات ثانویه مرتبط با فوران آتشفشان رخ داده است. به عنوان مثال، قحطی و گرسنگی پس از فوران تامبورا اندونزی در سال 1815، منجر به مرگ بیش از 92 هزار نفر شده و یک سونامی آتشفشانی پس از فوران کراکاتوا در سوماترا در سال 1883، منجر به مرگ 36 هزار نفر شده است.
از دهه 1980، مرگ و میر مرتبط به فوران های آتشفشانی نسبتا محدود بوده است، اما این به دلیل افزایش آمادگی و یا مدیریت نبوده است، بلکه به میزان زیادی تصادفی بوده است. تحقیقات نشان می دهد، فعالیت های آتشفشانی در قرن بیست و یکم کاهش یافته اند و فوران های رخ داده هم در محدوده های جمعیت اتفاق نیافتاده اند. اما آتشفشان های باقی مانده تهدید بزرگی محسوب می شوند.
بله اگر فوران عظیمی، همچون فوران اندونزی اتفاق بیافتد، اثر فوق‌العاده ای بر آب و هوای کره زمین خواهد گذاشت. آسمان سراسر جهان تیره می شود. این فوران عظیم، آشکارا تاثیر زیادی بر روی ادامه بقای ما (و یا انقراض ما) خواهد گذاشت و بسیاری از چیزهایی که برای زنده ماندن به آن ها نیازمندیم، همچون اقیانوس ها، زندگی گیاهی و پلانکتون ها و… را به‌کلی دگرگون خواهد کرد. این پیشگویی آخر زمانی شاید روزی به واقعیت بپیوندد…
منبع: curiosity
