از شهر اوردوس (Ordos) در چین به عنوان بزرگ‌ترین شهر ارواح در جهان یاد می‌شود.
در اوایل دهه 2000، رونق معدن ذغال سنگ باعث شد تا مسئولان دولتی، به امید ساخت قطب جدید فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، بر توسعه شهری در منطقه تمرکز کنند.
شهر جدید اوردوس که با نام کنگ باشی (Kangbashi) نیز شناخته شده است، می‌توانست به خاطر پروژه‌های معماری عظیم و انتزاعی، برج‌های مسکونی، و مراکز ورزشی و هنری، میزبان 1 میلیون نفر ساکن باشد.
اما مالیات زیاد بر روی دارایی‌ها و ساخت و ساز ضعیف، میل مردم از سکونت در اردوس را از بین برد. در سال 2016، 100,000 نفر در آنجا زندگی و کار می‌کردند، و دو سوم شهر، متروک و خالی بود.
رافائل اولیویر، عکاس پروژه “اوردوس — یک آرمان شهر شکست خورده” می‌گوید:
کل شهر شبیه یک ایستگاه فضایی پسا رستاخیزی در یک فیلم علمی تخیلی است.
اولیویر تصاویری حیرت انگیز از پروژه‌اش را به اشتراک گذاشت که در زیر مشاهده می‌کنید.
اوردوس در استان دور افتاده “مغولستان داخلی” و در کنار یکی از شش منبع ذغال سنگ چین واقع شده که همین، آن را به یکی از مراکز جذاب برای توسعه تبدیل کرد.
در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000، شرکت‌های خصوصی معدن کاری، مجوز حفاری را دریافت کردند. هجوم و انبوه کسب و کارها سبب تولید درآمد مالیاتی زیادی هم شد.
اولیویر گفته: “مسئولان محلی تصمیم گرفتند این شهر جاه طلبانه را از صفر شروع کنند.” در سال 2005، آن‌ها سرمایه گذاری صدها میلیون دلار در ساخت زیربنا و املاک را آغاز کردند.
طبق حرف‌های اولیویر، اما در سال 2010، فراوانی مسکن در بازاری معدوم باعث از بین رفتن حباب شد. مالیات بالا بر دارایی‌ها، مانع نقل مکان خانواده‌ها به اوردوس شد.
علاوه بر این، شهر جدید اوردوس فقط چند مایل از شهر قدیمی اوردوس فاصله داشت، که شهری در حال پیشرفت و پر رونق در استان بود و مردم دلیلی برای نقل مکان نداشتند.
در نهایت، تنها مسئولان شهری و کارگران مهاجر ساختمان‌ها در این شهر ساکن شدند و اکنون فضای غالب و وسیعی از شهر خالی است.
به گزارش فوربس، با اینکه یک سوم این شهر پر است، 80 تا 90 درصد از خانه‌های خالی دارای صاحبانی هستند که آن‌ها را در جهت سرمایه گذاری‌های بلند مدت نگه داشته‌اند.
اوردوس یادآور پوسته‌ای از شهرهای آینده است.
گردشگران و خبرنگاران برای معماری محسور کننده و شبح وار آن به اینجا می‌آیند.
مجسمه دو اسب در کنار میدان چنگیز خان در مرکز شهر قرار دارد. اسب‌ها نماد شهر و بیانگر فرهنگ عشایری هستند.
معمار استودیو معماری MAD می‌گوید: گویا موزه هنر و شهر اردوس بر زمین فرود آمده.
استادیوم دانگ شنگ (Dongsheng) اوردوس می‌تواند 35,000 تماشاگر را در خود جای دهد، اما هرگز پر نشده است.
این ویلای متروکه، بخشی از پروژه Ordos 100 است، پروژه‌ای که در آن از 100 معمار دعوت شد تا روستایی از خانه‌های 1,000 متر مربعی را طراحی کنند.
فشار وارد برای ساخت سریع بناهای متعدد و با هزینه کم، پس از مدت کوتاهی خرابی و ویرانی را در بر داشت. بسیاری از ساختمان‌ها نا تمام مانده‌اند.
در چند سال گذشته، مسئولان محلی سعی کردند تا ساکنان را دوباره به شهر بکشانند. با اعطای غرامت و آپارتمان‌های رایگان به کشاورزان، از آن‌ها خواسته شد تا به شهر نقل مکان کنند.
ادرات دولتی جای خود را از منطقه‌ای در 20 مایلی شمال اوردوس تغییر دادند تا توجه مقامات دولتی را برای تنظیم مکانی نزدیک‌تر برای کار، جلب کنند.
دبیرستان‌های مشهور نیز به اوردوس آمدند. آپارتمان‌های خالی هم به خوابگاه برای دانش آموزان تبدیل شدند.
با تلاش‌های صورت گرفته، جمعیت اوردوس به 100,000 نفر رسید؛ البته سرشماری برای بدست آوردن آمار دقیق دشوار است. برخی بر این گمان‌اند که دولت تعداد ساکنین را پنهان می‌کند تا فاجعه برنامه شهر سازی‌اش را بپوشاند.
با این حال، هنوز اوردوس نمی‌تواند به ظرفیت‌هایی که دارد نزدیک شود.
اولیویر شکست این شهر را به دولت نسبت می‌دهد و آن را به جمله “بسازید و مردم می‌آیند” نسبت می‌دهد. این پروژه نشان دهنده مشکلی فراگیر در چین است، مسئولان امیدوارند تا جمعیت شهرها را به بیش از دو برابر برسانند.
شهرهایی مثل اوردوس، از مناطق روستایی سرچشمه می‌گیرند و می‌خواهند انبوهی از مردم را اقامت دهند. اما انبوه جمعیت همیشه نمی‌آید. اولیویر می‌گوید: “این پدیده به طور واقعی یک سرطان برای توسعه این کشور، و تهدیدی جدی برای اقتصاد چین به حساب می‌آید. “
تصاویر بیشتر را می‌توانید در وب‌سایت او ببینید.
.
منبع: businessinsider
