همه ما دوستان (فلفل خوری) داریم که در هر وعده غذایی سسهای تند و فلفل میخورند. آنها میگویند، خوردن فلفل هیجانانگیز و لذتبخش و برای سلامتی مفید است. این افراد میگویند، از بچگی عاشق غذاهای تند بودهاند. اما واقعا چه چیزی باعث میشود، برخی افراد به طعمهای تند علاقه داشته باشند، درحالیکه خیلیها از آن متنفرند؟ و مهمتر از اینکه چگونه برخی از ما به غذاهای تند علاقه مند میشویم؟ به گفته جان هیز، محقق و استاد علوم غذایی از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، تبدیل شدن به یک فلفل خور -بدون نیاز هیچ تغییر ژنتیکی- واقعا کاملا ساده است.
خداحافظ ماده پی
ما بخش بزرگی از عادات غذایی خود را از والدین خود به ارث میبریم. همه ما به غذایی که در کودکی میخوردیم، علاقهمند میشویم و وقتیکه بزرگ شدیم و از خانه والدین رفتیم هم این غذاها حس در خانه بودن را برای ما تداعی میکنند. این در مورد غذاهای تند هم صدق میکند.
هیز به Inverse میگوید: “من بخش زیادی از زندگیام را فلفل خور بودهام. بنابراین خودم مصداق این جوک روانشناسی قدیمی هستم که میگوید، روی خودت تحقیق کن!”
افرادی همچون هیز که به نظر میرسد، تحمل خوردن غذاهای تند را داشته باشند، ممکن است، حس زدایی شده باشند. محققان بر این باورند که اثر ماده پی (مادهای که عامل درد است) درواقع، با خوردن غذاهای تند کاهش مییابد. به این ترتیب، افراد فلفل خور پس از مدت طولانی از خوردن مداوم فلفل، دیگر احساس درد نمیکنند. البته، حتی فلفل خورترین افراد هم محدودیتهایی دارند. فلفل خورهای حرفهای هم وقتی مقیاس اسکویل (SHU)– مقیاس رسمی سنجش تندی- به حداکثر میرسد، لذت بالایی میبرند. در حالی که ممکن است، خیلی از ما خوردن یک فلفل دلمهای (با 3،000 SHU) را دوست داشته باشیم، اما احتمالا هرگز از خوردن فلفل کارولینا ریپر (تندترین فلفل جهان با مقیاس اسکویل 2،2 میلیون SHU) لذت نمیبریم.
به دنبال برخی حسهای جدید
اما چرا برخی افراد به فلفل خورهای قهاری تبدیل میشوند؟ در واقع ممکن است که چیزی حتی مهمتر از ماده پی هم در این موضوع نقش داشته باشد. هیز میگوید: “پیش از سال 1492، بقیه مردم جهان هرگز فلفل چیلی را تجربه نکرده بودند. برای هزاران سال، فلفل قرمز محصولی بود که فقط در دنیای جدید، آمریکا وجود داشت. کلمب فلفل را با خود به اروپا برد. فلفل در خلال یک یا دو نسل به شرق دور هم رسید، چیزی که میتواند، موضوع حیرتآوری را در مورد فلفل آشکار کند.”
اگرچه گسترش فلفل غیرقابل توقف بود، اما مورد علاقه همه نبود. یک دلیل ممکن است، حفظ غذاهای سنتی (غذاهای بدون نمک و ادویه) بوده باشد. اما در دهه 1980، پل روزین، استاد روانشناسی از دانشگاه پنسیلوانیا، استدلال کرد که افرادی که غذاهای تند را دوست دارند، ترن هوایی و سایر فعالیتهای هیجانانگیز را هم دوست دارند. این نشان میدهد که فلفل خورها شخصیتهای حساسی هستند که میخواهند، همهچیز را امتحان کنند. در مقابل شخصیتهای ملایمتر، کمتر به این فعالیتهای هیجانی تمایل دارند.
هیز در سال 2015 مطالعهای را انجام داد و برخی از خصوصیتهای شخصیتی افراد فلفل خور را بررسی کرد. او دریافت که مردان نسبت به زنان بیشتر به غذاهای تند علاقه دارند. اما زنان واقعا از کپسایسین (ماده شیمیایی که عامل اصلی تندی فلفل است) بیش از مردان لذت میبرند. او میگوید، این اختلاف عجیب ناشی از این واقعیت است که مردان و زنان دلایل مختلفی برای خوردن غذای تند دارند. درحالیکه زنان بهطور معمول به دنبال حسهای جدید هستند، مردان میخواهند با خوردن فلفل ظاهر مردانه خود را حفظ کنند.
هیز میگوید: “اگر گروهی از دوستان دورهم جمع میشوند و کسی میگوید، میتواند تندترین غذاها را بخورد. این بیشتر به دلیل پاداش اجتماعی است که فرد از خوردن فلفل به دست میآورد که همان حفظ ظاهر مردانه است.”
فواید غذاهای تند
اما تحقیقات اخیر نشان میدهد که غذاهای تند واقعا برای سلامتی فرد مفید هستند. مطالعهای که در سال 2015 در نشریه پزشکی بی ام جی منتشر شد، نشان میدهد که طی یک دوره 7 ساله، افرادی که هفتهای یک بار و یا بیشتر غذاهای تند خوردهاند، درصد مرگ خود را تا 10 درصد نسبت به افرادی که غذاهای ملایم مصرف کردهاند؛ کاهش دادهاند.
همچنین محققان اوایل سال جاری، دریافتند که برخی از بهترین چیزهایی که برای تسکین التهاب معده مفیدند، فلفل و ماریجوانا هستند. در همین حال، غذاهای تند میتوانند به خنک کردن بدن در تابستان کمک کنند. اما این مطالعات اغلب بر مبنای دادههای نظرسنجیها انجامشدهاند، نه تجزیه و تحلیلهای آزمایشگاهی کنترل شده. به همین دلیل، هیز میگوید، تحقیقات آینده باید خواص دارویی این ماده را مورد بررسی قرار دهند.
.
منبع: inverse