coinex
otetmarket
propification.com

بهترین شرکت تولید کننده پردازنده : کدام سازنده پردازشگرهای بهتری را تولید می‌کند، اینتل یا AMD؟

بهترین شرکت تولید کننده پردازنده : کدام سازنده پردازشگرهای بهتری را تولید می‌کند، اینتل یا AMD؟

دنیای ساخت سخت افزار رقابت‌های شدیدی دارد و این مطلب در صنعت ساخت پردازشگر هم صدق می‌کند. در این مطلب به معرفی بهترین شرکت تولید کننده پردازنده پرداخته‌ایم.

مقدمه

چند وقتی است که پردازشگرهای کافی لیک (Coffee Lake) شرکت اینتل و ریزن (Ryzen) شرکت ای ام دی وارد بازار شده‌اند. این مساله موجب شده که رقابت بین این دو شرکت ساخت پردازنده شکل گرفته تا ثابت شود که کدام سازنده می‌تواند خود را به عنوان بهترین شرکت تولید کننده پردازنده در بازار معرفی نماید. حال که سر و صدای ناشی از عرضه این دو فناوری پیشرفته در بازار کمی کاهش یافته، وقت آن رسیده است که به مقایسه عملکرد دو شرکت اینتل و ای ام دی در زمینه فناوری تراشه سازی بپردازیم.

بهترین شرکت تولید کننده پردازنده

کارشناسان معتقدند که یک تراشه عملا مغز یک رایانه محسوب می‌شود زیرا این سخت افزار مرکزی وظیفه انجام هر کاری را بر عهده دارد، از انجام کارهای سنگین مانند اجرای یک بازی یا فیلم گرفته تا روشن کردن یک رایانه! دقیقا به همین دلیل است که یک کاربر باید بداند که آیا پردازشگری که بر روی کامپیوترش نصب شده، از یک برند مطمئن خریداری شده است یا خیر. نکته دیگری که باید در هنگام انتخاب یک تراشه مد نظر قرار گیرد این است که بدانید آیا تراشه ارائه شده کارایی و کاربرد مورد نظر شما را انجام می‌دهد یا خیر؟

هر کسی که در این زمینه سر رشته‌ای دارد می‌داند که اینتل و ای ام دی در ساخت تراشه‌های خود معیارهای مختلفی را مد نظر قرار می‌دهند. به این نحو که اینتل همیشه سعی کرده است که در ساخت پردازنده‌های مرکزی خود سرعت کلاک را به بالاترین حد ممکن برساند و تعداد هسته‌ها را کاهش دهد؛ در حالی که ای ام دی سعی می‌کند که سرعت کلاک را کاهش دهد و پردازنده‌های خود را به هسته‌های بیشتری مجهز سازد.

به همین دلیل چندان تعجب برانگیز نیست که ای ام دی توانسته است به کمک تراشه‌های ریزن خود و مخصوصا پردازنده‌های سری تریدریپر (Threadripper) توجه تعداد زیادی از گیمرها را به خود جلب کند و اینتل را در این زمینه سرکوب نماید؛ البته باید در نظر داشت که اینتل هم از هر نظر، بجز در صنعت ساخت تراشه‌های رایانه‌های شخصی، رشد بسیار خوبی را تجربه کرده است. نکته دیگری که باید مورد اشاره قرار گیرد این است که ای ام دی بالاخره این پیروزی را به دلیل بالا بودن قیمت تراشه‌هایش به اینتل واگذار می‌کند.

در این میان برخی از کارشناسان و منتقدان معتقد هستند که اینتل و ای ام دی می‌توانند در کنار هم کار کنند زیرا این دو سازنده محصولات خود را برای دو دسته متفاوت از کاربران تولید می‌کنند. اگرچه که یک فضای رقابت نه چندان گسترده هم بین این دو ابرسازنده وجود دارد. با همه این تفاسیر در صورتی که نمی‌دانید کدام برند در مجموع لقب بهترین شرکت تولید کننده پردازنده را به خود اختصاص می‌دهد، توصیه می‌کنیم که این مطلب را با دقت بخوانید.

قیمت

قیمت

زمانی این باور وجود داشت که خریدارانی که به دنبال اقتصادی‌ترین تراشه‌های موجود در بازار هستند، باید پردازشگرهای شرکت ای ام دی را خریداری کنند. اما علت شایع شدن این شعار این بود که این سازنده مشهور در آن زمان تنها در زمینه ساخت پردازشگرهای ابتدایی سرمایه گذاری می‌کرد. حال که ای ام دی تراشه‌های پیشرفته و قدرتمند ریزن خود را نیز وارد بازار کرده است این احتمال وجود دارد که شعار قدیمی مطرح شده در زمینه ارزان بودن تراشه‌های این شرکت صحت خود را از دست بدهند و عنوان بهترین شرکت تولید کننده پردازنده از لحاظ قیمت را از آن سلب نماید.

در حال حاضر شرکت اینتل فرمانروایی دنیای ساخت تراشه‌های اقتصادی را به خود اختصاص داده است. زیرا تراشه پنتیوم جی 4560 این سازنده با قیمت 83 دلار می‌تواند کارایی بهتری را در مقایسه با تراشه 159 دلاری ای 12 – 9800 شرکت ای ام دی ارائه کند. علت اصلی این اختلاف این است که شرکت ای ام دی تمایلی به کنار گذشتن معماری بولدوزر (Bulldozer) و استفاده از سبک معماری جدیدش در ساخت تراشه‌های اقتصادی خود ندارد.

در بازار عرضه تراشه‌های رده پایه، محصولات اینتل و ای ام دی هنوز هم با قیمت نسبتا یکسانی خرید و فروش می‌شوند. نکته دیگری که در این زمینه باید مد نظر قرار گرفته شود این است که شرکت اینتل تراشه‌های پیشرفته خود را با ساختار 4 تا 18 هسته‌ای می‌سازد در حالی که شرکت ای ام دی سقف تعداد هسته‌های قابل استفاده در پردازنده‌های خود را به 16 عدد محدود کرده است.

چند وقت پیش نیز شایعه شده بود که تراشه‌های ریزن شرکت ای ام دی کارایی بسیار خوبی را با قیمت ارزان ارائه می‌کنند. اما پس از اعمال چند تست بنچمارک نشان داده شد که تراشه‌های اینتل هم در این زمینه کارایی بسیار خوبی دارند. برای مثال باید به این مورد اشاره کرد که پردازشگر قدرتمند کور i7 سری 8700 کی اینتل 388 دلار قیمت دارد؛ در حالی که پردازشگر ریزن 7 1800 ایکس ای ام دی که کارایی ضعیف‌تری دارد، با قیمت 390 دلار خرید و فروش می‌شود.

با همه این تفاسیر باید در نظر داشت که قیمت پردازنده‌های مرکزی همیشه تغییر می‌کند. از این رو انتظار می‌رود که قیمت تراشه هشت هسته‌ای ریزن 5 سری 1600 ایکس شرکت ای ام دی که اخیرا رونمایی شده است، در چند ماه آینده تا حد زیادی کاهش یابد؛ البته صبر کردن همیشه در گفتار آسان‌تر از در عمل بوده است به همین دلیل توصیه می‌شود که در صورت داشتن توان مالی مورد نیاز برای خریدن تراشه ریزن 5 سری 1600 ایکس، این سخت افزار را بدون تامل خریداری کنید.

عملکرد

عملکرد

پردازشگرهای اینتل همیشه در تست‌های بنچمارک عملکرد بهتری را در مقایسه با پردازشگرهای ای ام دی از خود نشان داده‌اند. این سخت افزارها علاوه بر این حرارت کمتری را تولید می‌کنند به همین دلیل انرژی کمتری مصرف می‌کنند. علت اصلی این برتری پر-ریسگی (Hyper-threading) خاصی است که اینتل از سال 2002 میلادی در ساخت تراشه‌های خود به کار گرفت. استفاده از این فناوری باعث می‌شود که یک پردازشگر اینتل بتواند همه هسته‌های خود را به کار گیرد و هیچ یک از هسته‌ها بدون عملکرد باقی نمانند. می‌توان گفت که حتی در صورتی که ای ام دی از فناوری چند ریسمانی همزمان (simultaneous multi-threading) یا همان SMT در ساخت پردازشگرهای سری ریزن خود استفاده کند، باز هم نمی‌تواند عملکرد تراشه‌های اینتل را که در این زمینه به حد بسیار بالایی رسیده‌اند، ارائه کند.

در مقابل ای ام دی همیشه شهرت خاصی در بالا بردن تعداد تراشه‌ها در پردازشگرهایش داشته است. این قابلیت باعث می‌شود که پردازنده‌‌های این سازنده بتوانند در مقایسه با پردازنده‌های اینتل عملکرد سریع‌تری را ارائه کنند. اگرچه که این ویژگی بر روی سرعت کلاک و اتلاف حرارت این پردازشگرها نیز تاثیر منفی می‌گذارد؛ البته باید به این نکته اشاره کرد که تراشه‌های جدید ریزن تا حد زیادی توانسته‌اند به کمک سیستم‌های خنک کننده مشکل گرم شدن بیش از حد خود را رفع کنند. به طور خلاصه می‌توان گفت که ای ام دی با بالاتر بردن تعداد هسته‌ها در پردازشگرهای خود سرعت آن‌ها را بیشتر کرده است، اما در مقابل کاربر را مجبور کرده که هزینه بیشتری را برای خریدن یک سیستم خنک کننده قوی‌تر بپردازد.

این وضعیت در مورد تراشه‌هایی که ای ام دی برای لپ تاپ می‌سازد نیز صدق می‌کند. تراشه پرچمدار چهار هسته‌ای 3.8GHz ریزن 7 سری 2700 یو ای ام دی که رقیب پردازشگر چهار هسته‌ای 4.0GHz کور i7 سری 8550 یو اینتل محسوب می‌شود، مثال خوبی برای اثبات این ادعا به شمار می‌آید.

عرضه تراشه‌های ساخته شده با پیکره چهار تا شش هسته‌ای برای رایانه‌های شخصی توسط اینتل باعث شده است که مصرف کنندگان برای رفع نیازهای خود در این زمینه به شرکت اینتل روی بیاورند. در واقع شباهت نسبتا زیاد تراشه‌های اینتل و ای ام دی از نظر کارایی باعث شده است که فاکتور راندمان به جای فاکتور سرعت در زمینه انتخاب تراشه‌های یکی از این دو سازنده به معیار خریداران تبدیل شود.

قابلیت‌های گرافیکی

قابلیت‌های گرافیکی

اگر که می‌خواهید یک رایانه شخصی گیمینگ بسازید، باید به جای اتکا کردن به تراشه گرافیکی رایانه خود یک کارت گرافیک مستقل را خریداری کنید تا بتوانید راحت‌تر بازی مورد نظر خود را اجرا کنید. اگر که نمی‌خواهید بهایی را برای خرید یک کارت گرافیک مستقل بپردازید و تنها می‌خواهید از واحد پردازش گرافیکی تراشه مرکزی استفاده کنید، باید یک بازی دارای گرافیک ضعیف‌تر را بر روی رایانه خود نصب کنید. در این زمینه اگر که تراشه ریزن جدید ای ام دی را که بدون کارت گرافیک مستقل هم کار می‌کند، در نظر نگیریم می‌توانیم بگوییم که تراشه‌های اینتل در زمینه قابلیت‌های گرافیکی برنده حقیقی هستند اگرچه که این موقعیت در آینده‌ای نزدیک، حداقل در صنعت لپ تاپ سازی، تغییر می‌کند.

اینتل به زودی تراشه‌های پیشرفت سری اچ (H) خود را که به واحدهای پردازش گرافیکی ای ام دی مجهز هستند، وارد بازار می‌کند. عرضه این تراشه‌ها باعث می‌شود که لپ تاپ‌ها با ضخامت کمتری وارد بازار شوند و علاوه بر این اندازه سخت افزارهای سیلیکونی به کار رفته در آن‌ها نیز تا 50 درصد کاهش یابد. اینتل می‌خواهد به کمک فناوری EMIB و یک چهارچوب برنامه ریزی جدید که به اشتراک گذاری توان الکتریکی را در بین پردازشگرهای این سازنده و واحدهای پردازنده گرافیکی سازندگان دیگر ممکن می‌سازد، این طرح را عملی سازد.

در مجموع اگر که تنها می‌خواهید از رایانه خود برای اجرای بازی‌هایی مثل لیگ اساطیر (League of Legends) با تنظیمات متوسط استفاده کنید، پردازشگرهای کبلی لیک اینتل، کافی لیک اینتل یا ای پی یو سری ای شرکت ای ام دی می‌توانند مانند کارت گرافیک‌های مستقل جدید نیاز شما را برآورده سازند.

در صورتی که می‌خواهید پردازشگر رایانه خود را با یک کارت گرافیک قدرتمند از برند ای ام دی یا انویدیا همگام سازی کنید، پردازنده‌های اینتل به دلیل داشتن قاعده‌های بزرگ‌تر و سرعت‌های بوست کلاک بیشتر می‌توانند کارایی بهتری را در اختیار شما بگذارند؛ در مقابل پردازشگرهای شرکت ای ام دی کارایی بهتری را به دلیل داشتن هسته‌ها و ریسمان‌های بیشتر برای انجام کارهای چند قسمتی ارائه می‌کنند.

در رابطه با قابلیت‌های گرافیکی نمی‌توان بین پردازشگرهای اینتل و ای ام دی محصول یک سازنده را با قطعیت انتخاب کرد؛ بررسی‌های جدید نشان داده‌اند که ای ام دی کارت گرافیک‌های مستقل قدرتمندتری را ارائه می‌کند. ولی در صورتی که نمی‌خواهید بهایی را برای خریدن این سخت افزارها بپردازید، می‌توانید برای اجرای بازی‌های رایانه‌ای از تراشه‌های مرکزی اینتل و برای اجرای کارهای چند قسمتی از تراشه‌های مرکزی ای ام دی به تنهایی استفاده کنید.

اورکلاکینگ (Overclocking)

اورکلاکینگ (Overclocking)

زمانی که یک رایانه یا پردازشگر جدید را خریداری می‌کنید، این پردازشگر یا رایانه را با یک سرعت کلاک قفل شده خاص که بر روی جعبه آن نشان داده شده است، دریافت می‌کنید. بعضی از تراشه‌ها به صورت آنلاک (unlock) عرضه می‌شوند به این معنی که کاربر می‌تواند سرعت کلاک بیشتری را در مقایسه با سرعت کلاک ذکر شده توسط سازنده از آن پردازشگرها دریافت کند و از این طریق کنترل بیشتری را بر روی سخت افزارهای خود داشته باشد. اما در کل می‌توان گفت که AMD بهترین شرکت تولید کننده پردازنده با قابلیت‌های Overclocking خواهد بود.

پردازشگرهای ای ام دی در مقایسه با پردازشگرهای اینتل در این زمینه شهرت بهتری دارند. شما می‌توانید کاربردهای اورکلاکینگ را از یک پردازشگر ریزن 3 سری 1300 ایکس ای ام دی که با قیمت 129 دلار خرید و فروش می‌شود نیز دریافت کنید. در حالی که در دنیای اینتل تنها پردازشگرهایی از این برند که حرف کی (K) را در کنار نام خود دارند، می‌توانند قابلیت اورکلاکینگ را در اختیار شما بگذارند. ارزان‌ترین تراشه اینتل که چنین قابلیتی را دارد مدل کور i3 سری 7350 کی است که 149 دلار قیمت دارد.

نکته‌ای که باید مد نظر قرار دهید این است که پردازشگرهای هر دو سازنده در صورتی که به دلیل استفاده از قابلیت اورکلاکینگ خراب شوند، شامل وارانتی نمی‌شوند به همین دلیل توصیه می‌شود که با احتیاط از این قابلیت استفاده کنید. اورکلاکینگ در صورتی که به درستی اجرا نشود، باعث می‌شود که پردازشگر حرارت زیادی تولید کند و خراب شود.

پردازنده‌های سری کی قوی‌تر اینتل کارایی بهتری را در زمینه اورکلاکینگ ارائه می‌کنند. برای مثال پردازشگر کور i7 سری 8700 کی این سازنده می‌تواند تا فرکانس 4.7GHz را پشتیبانی کند در حالی که حداکثر فرکانس قابل پشتیبانی پردازنده ریزن 7 سری 1800 ایکس ای ام دی 4.2GHz است. در صورتی که از سیستم‌های خنک کننده حاوی نیتروژن مایع استفاده می‌کنید، می‌توانید از پردازشگر هجده هسته‌ای کور i9 سری 7980 ایکس ای اینتل حداکثر فرکانسی معادل 6.1GHz را نیز دریافت کنید.

سازگاری و طراحیعرضه و پشتیبانی

بزرگ‌ترین نقطه ضعف پردازشگرهای شرکت ای ام دی سازگاری محدود این پردازشگرها با سایر سخت افزارها است. تفاوت‌های موجود در بین سوکت‌های تراشه‌های ای ام دی و اینتل باعث شده است که این محدودیت در مورد ارتباط بین مادربوردها و سیستم‌های خنک کننده با پردازشگرهای ای ام دی بیشتر جلوه کند.

تعداد زیادی از سیستم‌های خنک کننده پردازشگر می‌توانند به کمک پایه‌های AM4 پردازشگرهای ریزن را پشتیبانی کنند. اما باید به این نکته اشاره کرد که مادربوردهای کارآمد کمی وجود دارند که می‌توانند این پایه‌های را پشتیبانی کنند. در مقابل پردازشگرهای اینتل هماهنگی بهتری با سایر سخت افزارها دارند و علاوه بر این با قیمت ارزان‌تری خرید و فروش می‌شوند به همین دلیل محبوبیت بیشتری در بین مصرف کنندگان دارند.

زمانی که بحث از طراحی سخت افزاری به میان می‌آید، تراشه‌های شرکت ای ام دی شاخص‌تر جلوه می‌کنند. برای مثال زمانی که یک مادربورد از برند ای ام دی را خریداری می‌کنید، متوجه می‌شوید که سوکت پردازنده مرکزی این بورد فاقد پین‌های فلزی کانکتور است، زیرا ای ام دی پردازنده خود را به این پین‌ها مجهز کرده است. مجهز کردن پردازشگرها به پین‌های کانکتوری و عدم استفاده از این پین‌ها در سوکت پردازشگر مادربورد باعث می‌شود که میزان محدودیت عملکرد و خرابی مادربورد در این زمینه کاهش یابد.

عرضه

در زمینه میزان عرضه باید به این حقیقت اعتراف کرد که جدیدترین پردازشگرهای ای ام دی در مقایسه با جدیدترین پردازشگرهای اینتل فراوانی بیشتری دارند، به همین دلیل شرکت ای ام دی در این زمینه محبوبیت بیشتری دارد. در واقع به سختی می‌توانید بجز چند مدل از پردازشگرهای کور i3 سری کافی لیک در سایت‌هایی مثل آمازون یا نیواگ یک پردازشگر دسکتاپ کور i5 یا i7 را پیدا کنید. اما دو سایت گفته شده علاوه بر این نمی‌توانند اطلاعاتی را در زمینه عرضه پردازشگرهای کور i7 سری 8700 کی یا کور i5 سری 8400 در اختیار شما بگذارند.

به همین دلیل می‌توان گفت که پردازشگرهای ای ام دی عرضه بهتری در مقایسه با پردازشگرهای اینتل دارند. این محدودیت باعث شده است که برخی از خرده فروشان پردازشگرها را با قیمتی گران‌تری در مقایسه با قیمت ارائه شده توسط سازندگان ارائه کنند. به همین دلیل اگر که می‌خواهید برای رایانه شخصی خود یک پردازشگر اینتل کور سری i خریداری کنید بهتر است که صبور باشید در غیر این صورت پردازشگر ریزن 7 سری 1800 ایکس ای ام دی هم کارایی خوبی را می‌تواند در اختیار شما بگذارد و می‌تواند AMD را به عنوان بهترین شرکت تولید کننده پردازنده در ایرن زمینه معرفی نماید.

در نهایت می‌توان گفت که هرکدام از این دو غول سخت افزاری جهان، در یکی از بخش‌ها نسبت به دیگری برتری داشته و انتخاب یک نمونه به عنوان بهترین شرکت تولید کننده پردازنده کاری تقریبا غیر ممکن و غیرمنطقی خواهد بود.

.

منبع: techradar

راهنمای خرید تکراتو
ارسال برای دوستان در: واتساپ | تلگرام |






ارسال نظر (1 نظر)

    من شخصن اینتل رو بیشتر میپسندم
    ولی بازم دم ای ام دی گرم که جلو این قول تشم کم نیورد و وا نداد. اگه ای ام دی نبود الان یه i3 7350 که ۵۰۰ تومنی رو باس ۲ میلیون میخریدیم 😬

    پاسخ