برخی روانشاسان معتقدند که تیراندازی‌های دسته جمعی قابل سرایت خواهد بود. شاید عجیب باشد؛ اما این افراد معتقدند که تیراندازی های دسته جمعی نیز مسری است!
حادثه تیراندازی در ساختمان مرکزی یوتیوب از این جهت در رسانه‌های مختلف داخلی به طور گسترده‌ای منتشر شد که عامل حادثه یک تبعه ایرانی-آمریکایی بود.
نسیم نجفی اقدم که یک یوتیوبر و فعال اجتماعی است که با یورش به مقر یوتیوب در خیابان چری در سان برونو، کالیفرنیا، به چند نفر تیراندازی کرد. طی این حادثه، سه نفر به شدت مجروح شدند و تیرانداز هم خودکشی کرد.
این حقیقت که تیراندازی‌های دسته جمعی عمدتا در میان انبوه مردم اتفاق می‌افتد، واقعیتی است که پیش از این مورد مطالعه قرار گرفته بود. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ در دانشگاه ایالتی آریزونا توسط پزشکی به نام شری تاورز انجام شد. تاورز که تمرکزش روی گسترش ویروسی است، دریافته تیراندازی‌های دسته‌جمعی منجر به یک دوره سرایت می‌شوند که به‌طور میانگین ۱۳ روز پس از حادثه اولیه رخ می‌دهد.
تاورز در مطالعه‌اش از کشته شدن ۴ نفر و بیشتر به عنوان تعریف تیراندازی دسته‌جمعی استفاده کرده است. وی دریافته، ۲۰ تا۳۰ درصد همه‌ی تیراندازی‌های دسته‌جمعی رویدادهایی کپی‌برداری شده بوده‌اند.
به‌طور دقیق نمی شود گفت تیراندازی‌های دسته جمعی مسری هستند و جواب واضحی برای اینکه این افراد چرا به این اقدام دست می‌زنند، وجود ندارد، اما روانشناسان بر این باورند که ما رفتار را با مشاهده دیگران یاد می‌گیریم. مطالعات نشان می‌دهد، همه‌چیز از خلق و خوها تا اختلال خوردن می‌تواند مسری باشد.
از این رو، خشونت هم می‌تواند از این قاعده پیروی کند. مطالعه‌ای که توسط آلبرت بندور روانشناسی از دانشگاه استنفورد در سال 1961 انجام شد، نشان می‌دهد کودکانی که شاهد سوء استفاده فیزیکی و زبانی از یک عروسک جن.سی بوده‌اند، همین رفتار را با عروسک خود تکرار کرده‌اند.
به دلیل اینکه بسیاری از عاملان این اقدامات، خودکشی می‌کنند، ما به‌احتمال زیاد ممکن است هرگز نتوانیم بفهمیم هرکدام از این موارد از کدام حادثه الهام گرفته‌اند.
بیشتر بخوانید: هویت مهاجم یوتیوب ؛ نسیم نجفی اقدم دیوانه بود یا قهرمان مبارزه با سانسور؟
همچنین شواهد قوی وجود دارد که نشان می‌دهد، خودکشی هم مسری است. برخی از محققان باور دارند، تیراندازی دسته جمعی می‌تواند در دسته خودکشی مسری قرار گیرد. مطالعه‌ای دیگر اشاره می‌کند، تیراندازی‌های دسته‌جمعی همیشه نوعی ابراز رنج کشیدن هستند که خود را در یک بحران روانی اجتماعی مرتبط به آدمکشی و خودکشی آشکار می‌کنند.
افرادی که اقدام به تیراندازی دسته‌جمعی کرده‌اند، اغلب با صراحت، تیراندازان حملات گذشته را تحسین کرده‌اند. در سال ۲۰۱۵، محققان متوجه شدند، ۲۱ فرد که عامل حملاتی مجزا بودند به حادثه کشتار دبیرستان کلمباین اشاره داشته‌اند. همچنین ۵۳ نقشه مشابه دیگر که پلیس از آن‌ها ممانعت کرده، به این حادثه ارجاع کرده‌اند. در ۱۳ مورد، مهاجمان گفته‌اند که هدفشان کشتن افراد بیشتری از حادثه دبیرستان کلمباین است.
بسیاری معتقدند، انتشار گزارش‌های مربوط به تیراندازی دسته‌جمعی منجر به سرایت آن شده است. واضح است، کسی که چیزی از یک تیراندازی نشنیده باشد، نمی‌تواند آن را کپی کند. ولی در عصر دیجیتال، مهاجمان بیش از تلویزیون به شبکه‌های اجتماعی متکی هستند و می‌توانند عکس‌ها و عقایدشان را از این طریق منتشر کنند و از خود بدنامی را به‌جای بگذارند.
همچنین محدود کردن پوشش رسانه‌ای حملات نزدیک غیرممکن است. خیلی‌ها می‌گویند، رسانه‌ها باید در زمینه‌ی پوشش تیراندازی‌های دسته جمعی بازنگری کنند. جی رید ملوی، روانشناس پزشکی قانونی در سن دیگو، به نیویورک‌تایمز گفت، بهترین راه، جلوگیری از انتشار عباراتی مانند «گرگ تنها» است که باعث انتقال ژست خاص و جالبی به جوانان می‌شود.
FBI، همچنین رسانه‌ها را تشویق به جلوگیری از تمرکز زیاد روی تیراندازی دسته جمعی می‌کند. FBI کمپینی به نام«Don’t Name Them» را پشتیبانی می‌کند که هدفش دلسرد کردن افرادی است که آرزوی شهرت و بدنامی را در سر می‌پرورانند. اما تاورز که امیدوار است، تحقیقات بیشتری را در مورد تیراندازی‌های دسته‌جمعی انجام دهد، به واشنگتن‌پست گفت که فکر می‌کند این ایده «غیرقابل‌دفاع» است و حق متمم اول قانون اساسی نباید نقض شود.
تاورز در مقاله‌اش در مورد سرایت تیراندازهای دسته جمعی اشاره می‌کند که باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا دقیقا چگونگی و دلیل سرایت تیراندازی‌های دسته جمعی مشخص شود. او در مقاله‌اش نوشت:
در حقیقت و به‌ویژه به دلیل اینکه بسیاری از عاملان این اقدامات، خودکشی می‌کنند، ما به‌احتمال زیاد ممکن است هرگز نتوانیم بفهمیم هرکدام از این موارد از کدام حادثه الهام گرفته‌اند. به‌خصوص اینکه، این افکار ممکن است در ناخودآگاه افراد نیز نهفته شده باشد.
.
منبع: qz
