تالاب شادگان دچار خشکی بیش از 70 درصدی شده است. رئیس اداره حفاظت محیط زیست شادگان میگوید هم اینک هیچ رودخانهای به این تالاب نمیریزد و این امر موجب خشکی آن شده است.
به گزارش تکراتو و به نقل از ایسنا، رحیم مجدمی، رئیس اداره حفظات از محیط زیست شادگان به اشاره به اینکه حدود 70 تا 80 درصد تالاب بینالمللی شادگان خشک شده است، از رهاسازی محدود حقآبه تالاب شادگان از سد رامشیر در ماههای گذشته خبر میدهد. وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر هیچ رودخانهای به این تالاب نمیریزد ادامه داد :
رهاسازی حقآبه تالاب شادگان از سد رامشیر با دبی 70 مترمکعب بر ثانیه حدود سه ماه پیش و برای مدت کوتاهی انجام شد که در آن زمان با آن وضعیت دبی، آب به تالاب شادگان نرسید. حتی آب به صورت کامل به نخیلات شادگان هم نرسید. در حال حاضر از هیچ رودخانهای آبی وارد تالاب شادگان نمیشود.
خشکی 70 تا 80 درصدی تالاب شادگان ؛ ورود کم آب و شرکتهای نیشکر متهمان اصلی
وضعیت اسفبار تالاب شادگان تنها در خشکی آن خلاصه نمیشود. رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست شادگان با اشاره به ورود فاضلاب به تالاب شادگان ادامه میدهد : ” همچنان فاضلاب وارد تالاب بینالمللی شادگان میشود اما تصفیهخانهای جهت تصفیه فاضلاب در شادگان در حال احداث است که احتمالا تا آخر سال تکمیل میشود. البته با احداث تصفیهخانه نیز تصفیه فاضلاب از نظر شیمیایی امکانپذیر نیست و همچنان مواد شیمیایی به تالاب خواهد ریخت. با تصفیه فاضلابها تنها آلودگی برطرف میشود و میتوانیم از این آب برای آبیاری فضای سبز یا نخیلات خارج از شهر استفاده کنیم”
به این ها باید اضافه کرد ورود پسابهای مزارع نیشکر که امسال به دلیل آنکه آب رودخانه کارون کم تر بوده است، این شرکتهای کشت و صنعت نیشکر حدود 40 درصد سهمیه آب کمتری دارند که در نتیجه منجر به کاهش ورود پسابهای نیشکر میشود. مجدمی ادامه میدهد :
“تقریبا بیشتر نقاط تالاب خشک شد و شاهد آتشسوزی در تالاب نیز بودیم.در حال حاضر وضعیت تالاب شادگان رضایتبخش نیست و حدود 70 تا 80 درصد این تالاب خشک شده است. اخیرا آبیاری در مزارع نیشکر بیشتر شده است و با پایان تابستان تبخیر آب نیز کمتر میشود و وضعیت تالاب نیز کمکم بهتر خواهد شد.”
تالاب شادگان یکی از بزرگترین تالابهای ایران است که در جنوب غربی شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده است. آنچه امروزه به عنوان تالاب شادگان شناخته میشود در حقیقت مجموع سه تالاب شادگان، خورموسی و خورالامیه است.تصمیم به چنین نامگذاری در همایش تالابهای جهان (کنوانسیون رامسر 1971) که در رامسر برگذار شد، اتخاذ شده است.
بیشتر بخوانید : اختصاصی تکراتو/ هورالعظیم همچنان در آتش میسوزد ؛ تغییرات آب و هوایی مشهودتر از هر زمان!
در کنوانسیون رامسر، که محل دائمی آن در شهر گلند سوئیس است، فهرستی از تالابهای مهم جهان تحت عنوان “فهرست رامسر” تهیه شد. در این فهرست بریتانیا با 164 تالاب و کانادا با مجموع 130 هزار کیلومتر مربع تالاب بیشترین میزان تالابها را در جهان در اختیار دارند. در سال 1372 به اینسو مجموعهای از عوامل دست به دست هم دادند و منجر شدند تالاب شادگان در فهرست قرمز تالابهای بینالمللی، لیست مونترو، قرار بگیرد. از جمله این عوامل میتوان به سدسازی و رعایت نشدن نیاز آبی تالاب، تخلیه پسابهای آلودهای چون مزارع نیشکر، پرورش ماهی و فولاد خوزستان، عبور لولههای نفتی، فعالیت ۳۰ واحد پتروشیمی و تخلیه زبالههای شهری اشاره کرد.
آب تالاب شادگان عمدتا از رودخانههای جراحی (سالانه 900 میلیون متر مکعب) و کارون و همچنین جزر و مد خلیج فارس تامین میشود. آب شور شادگان به دلیل متصل بودن به خلیج فارس و خورها دائمی است، در حالی که بخش آب شیرین آن فصلی است.
تالاب شادگان حدود 400 هزار هکتار وسعت دارد که بیش از 320 هزار هکتار آن پناهگاه حیات وحش به شمار میرود. این تالاب به تنهایی یک سوم وسعت تالابهای جهانی ثبت شده ایران را دربرگرفته است. تاکنون بیش از 150 گونه پرنده، حدود 40 گونه پستاندار، 36 گونه ماهی مردابی و 45 گونه ماهی دریایی در تالاب شادگان شناسایی شده است. به در نظر گرفتن 110 گونه گیاهی، 3 گونه دوزیست، 9 گونه خزنده و 4 گونه میگو باید تالاب شادگان را یکی از ذخیرهگاههای مهم زیستی کشور قلمداد کنیم. به علاوه پرورش گاومیش را نیز توسط مردم روستاهای اطراف در بستر این تالاب شاهد هستیم. زندگی و معیشت بیش از 100 هزار نفر از مردم خوزستان به این تالاب وابسته است.
بیشتر بخوانید : شوری آب در خوزستان ؛ زمین سفید، مردم سیاهپوش و نخلها مرده!
تالاب شادگان در محاصره صنایع فولاد و پتروشیمی قرار دارد که حیات آن را به شدت به خطر انداخته است. یکی از فاجعههای زیست محیطی که این تالاب در طول حیات خود با آنها مواجه بوده در سال 1383 رخ داد. آن زمان شهرداری آبادان، طی یک عملیات احداث بلوار در این شهر 38 هزار متر مکعب از زبالههای نفتی منطقه کیسی را در تالاب شادگان ریخت. از دیگر طرحهای آسیبرسان به این تالاب که با مخالفت اهالی محیط زیست رو به رو شد باید به طرح احداث زندان جدید آبادان اشاره کرد.
در بین سالهای 2005 تا 2012 طرحی موسوم به “طرح حفاظت از تالابهای ایران” با همکاری سازمان حفاظت از محیط زیست، برنامه توسعه سازمان ملل و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) به اجرا در آمد که در سال 1389 تالاب شادگان به عنوان سایت اصلی این طرح در نظر گرفته شد. پیش از آن تالابهای پریشان و ارومیه دو سایت اصلی این طرح بودند.
بیشتر بخوانید :
- چرا نظامیان در محیط زیست و کشاورزی دخالت میکنند؟
- رصد آتشسوزی هورالعظیم توسط ماهوارههای سازمان فضایی ایران
- محیط زیست ایران در خطر نابودی کامل ؛ باید واقعیات را به مردم بگوییم!
منبع : isna