همه‌چیز زیر سر ذهن ناخودآگاه شماست! دانشمندان نظریه ترسناکی را پیرامون ماجرای خودآگاهی مطرح ساخته‌اند. با تکراتو همراه باشید!
خودآگاهی، آگاهی بر خود و پیرامون‌تان است و هوشیاری نیز منحصر به شما و ضمیرتان. بر اساس نظریهٔ جدید، انتخاب‌ها در ناخودآگاه شکل گرفته و در کسری از ثانیه به خودآگاه انتقال می‌یابند.
بیشتر بخوانید: سیلوسایبین قارچ جادویی الهام‌بخش روان‌پزشکان برای درمان افسردگی مقاوم به درمان!
چیستی خودآگاهی و ذهن ناخودآگاه
نظریهٔ جدید خودآگاهی توسط پژوهشگران دانشگاه بوستون توسعه یافته است، که توصیف می‌کند چرا خودآگاهی تطوّر یافته و سومندی‌اش برای چیست؟ چه اختلالاتی روی آن مؤثرند و چرا تا این اندازه رژیم گرفتن و تغییر اولویّت‌ها دشوار است. اندرو بودسان، استاد عصب‌شناسی و نویسنده مقاله، توضیح داد:
«القصه، نظریهٔ ما این است که خودآگاهی توسعه یافته است تا از ذهن ناخودآگاه ما برای انعطاف‌پذیری و تصوّر آینده و برنامه‌ریزی استفاده شود. آنچه‌که این نظریه را کاملاً جدید می‌سازد این است که نشان می‌دهد، ما جهان را درک نمی‌کنیم؛ تصمیم نمی‌گیریم و مستقیماً کارها را انجام نمی‌دهیم. درعوض، تمامیِ این کارها را ذهن ناخودآگاه انجام داده و سپس – حدود نیم ثانیه بعد – آگاهانه انجام آن‌ها را به یاد می‌آوریم.»
بودسون خاطرنشان ساخت که او و همکارانش، الیزابت کنسینگر، دکترای روان‌شناسی، از کالج بوستون، و کنت ریچمن، دکترای فلسفه از کالج داروسازی و علوم بهداشتی ماساچوست، این نظریه را توسعه داد‌ه‌اند تا به شرح تعدادی از پدیده‌هایی که پیش‌تر با نظریه‌های خودآگاهی پیشین نمی‌توانستند به آسانی توضیح داده شوند بپردازند.
بودسان رئیس دانشکده علوم اعصاب در سیستم مراقبت های بهداشتی بوستون امور کهنه سربازان (VA) ادامه داد:
«ما می‌دانستیم که فرآیندهای آگاهانه بسیار کند هستند تا درگیریِ فعالانه موسیقیایی، ورزشی و سایر فعالیت‌هایی که نیاز به واکنش‌هایی در کسری از ثانیه دارند ایجاد کنند. اما اگر خودآگاهی در چنین فرآیندهایی دخیل نباشد، توضیح بهتری در باره آنچه که “خودآگاهی” انجام می‌دهد به پیش کشیده می‌شود.»
همه‌چیز زیر سر ذهن ناخودآگاه است!
بر اساس گفته‌های پژوهشگران این نظریه، مهم است چرا که چگونگی انتخاب و کنش‌‌ها را روشن می‌سازد که پیش‌تر، ما به اشتباه باور داشتیم که این امور در خودآگاه ذهن شکل می‌گیرند ولی در واقع امر ساخته و پرداخته ناخودآگاه ما هستند.
بنابراین، خودآگاهی ذهن بستر اصلی کنش‌های ما نیست، یعنی خوب احتمالاً شده که به خودمان بگوییم، فقط یک اسکوپ بستنی می‌خورم امّا بعد مشاهده شده که ای‌داد بی‌داد ظرف خالی شده است، هان؟
عموماً حتی افکار ما تحت نظارت آگاهانهٔ ما نیستند، نامهارپذیری دلیلش است:
به عنوان نمونه، هنگامی‌که می‌خواهیم برای خوابیدن جریان سیالِ فکر و خیال‌هامان را متوقّف کنیم و یا عدمِ تمرکزِ حواس در هنگام کار، و چیزهایی از این دست… .
بودسان و همکارانش تعدادی از اختلالات عصبی، روانپزشکی و رشدی را به عنوان اختلالات خودآگاهی از جمله بیماری‌هایِ زوال عقلیْ نظیر آلزایمر، هذیان، میگرن، اسکیزوفرنی، اختلال هویت تجزیه‌ای، انواع خاصی از اوتیسم و چه و چه می‌دانند.
اراده آزاد و قدرت تصمیم گیری چه؟
پژوهش آن‌ها، در نهایت، نقشهٔ راهی را ارائه می‌دهد که چگونه پزشکان، متخصصان و افراد دیگر با استفاده از روش هایِ بالینی و آموزشی که می‌تواند در شکل‌دهی به خودآگاه و ذهن ناخودآگاه مؤثر باشد، ایفای نقش نمایند تا در پایان به بهبود رفتاری منجر شود.
با کندوکاو بیشتر، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که بیماران بتوانند رفتارهای مشکل‌زای خود را مانند پرخوری بهبود بخشند یا اندیشمندان را در نائل آمدن به کسب دانشی که در آن ساختارهای مغز چگونه از حافظه پشتیبانی می‌کنند، و یا حتّی بینشی درباره مسائل فلسفی نظیر اراده آزاد و مسئولیت اخلاقی یاری نماید.
علی‌رغم جنجالی بودن این پژوهش، پرسش‌های زیادی در میان می‌ماند:
- مجازات انسان‌ها برای اعمال‌شان کاری اخلاقی است؟
- آیا می‌توان کنترل بیشتری روی ذهن ناخودآگاه داشت؟
جالب است! بله، پژوهش جالبی است! امّا مترجم این نوشته‌ام، و منِ خودآگاه تصمیم گرفتم که ترجمه‌اش کنم، این‌که چه عواملی باعث شد که نظرم به آن جلب شود یک چیز است و این‌که تصمیم گرفتم ترجمه‌اش کنم چیزی دیگر. بنابراین من می‌اندیشم پس هستم!
بیشتر بخوانید:
- مهندسی مواد و دی‌ان‌ای؛ انقلابی در صنعت الکترونیک در راه است؟
- قدمی مهم در درمان بیماری آلزایمر ؛ ریاضیات به کمک پزشکان آمد!
- انسان در آستانه ورود به اتوماسیون؛ آینده کار چنین چشم‌اندازی دارد!
نظر شما در خصوص ذهن ناخودآگاه و عملکرد آن چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید.
منبع:scitechdaily
