امکان لغو برنامه بازگشت به ماه ناسا به علت کمبود بودجه شدت گرفت. بدین‌صورت موشک اسپیس لانچ سیستم باید چندسالی فقط خاک بخورد.
امکان لغو برنامه بازگشت به ماه ناسا به علت کمبود بودجه قوت گرفت. ناسا قرار بود برنامه فضایی جدید خود برای برگشت به ماه را بوسیله موشک اسپیس لانچ سیستم اجرایی کند، اما ظاهراً این پروژه بدلیل هزینه‌های بالای موتورها و بوسترهای اسپیس لانچ سیستم لغو خواهد شد.
بررسی اولیه نشان می‌دهد که با افزایش هزینه‌های ساخت و پیشبرد موشک‌های حامل به 6 میلیارد دلار ممکن است در بهترین شرایط بیش‌از 6 سال برنامه سفر ناسا به کره ماه به تعویق بیفتد. بدین‌صورت اگر این هزینه‌ها کنترل نشوند باید مأموریت آرتمیس را لغو شده قلمداد کنیم.
بیشتر بخوانید: خیز چین برای ارسال فضانورد به ماه تا پیش از سال 2030
امکان لغو برنامه بازگشت به ماه ناسا افزایش یافت
گزارش مستقلی که هفته گذشته منتشر شد، حاوی یافته‌هایی نگران‌کننده درمورد هزینه‌هایی بود که آژانس فضایی آمریکا برای سامانه پیش‌رانش موشک اسپیس لانچ سیستم (SLS) صرف کرده است. علاوه‌براین، پل مارتین، بازرس کل ناسا هشدار می‌دهد که اگر این هزینه‌ها کنترل نشود، برنامه‌های بازگشت به ماه ممکن است به خطر افتد.
به‌گزارش ارزتکنیکا، بازرس کل ناسا به صراحت می‌نویسد اگر مخارج آژانس فضایی مهار نشود:
ناسا و قراردادهایش کماکان از هزینه‌های برنامه‌ریزی‌شده و جداول زمانی تخطی خواهند کرد؛ اتفاقی که به کاهش دسترسی به بودجه، تاخیر در پرتاب‌ها و از بین‌رفتن اعتماد عمومی به توانایی آژانس در خرج مسئولانه پول مالیات‌دهندگان و رسیدن به اهداف و مقاصد، ازجمله بازگرداندن ایمن انسان به ماه منجر می‌شود.
گزارش ۵۰ صفحه‌ای اخیر، قراردادهایی را که ناسا با اروجت راکت‌داین برای موتورهای اصلی RS-25 و نورثروپ گرومن برای بوسترهای سوخت جامد بسته، تجزیه‌وتحلیل کرده است. این موتورها و بوسترها نیروی رانش مرحله اول اسپیس لانچ سیستم را تامین می‌کنند؛ موشکی که نخستین پرواز موفقیت‌آمیزش را آبان سال گذشته انجام داد و برای ارسال فضانوردان در ماموریت‌های آرتمیس به‌کار خواهد رفت.
گزارش نشان می‌دهد که تلاش‌ها برای نوسازی موتورهای RS-25، ساخت موتورهای جدید و تولید بوسترهای سوخت جامد برای ماموریت‌های اولیه آرتمیس، به افزایش تقریباً ۶ میلیارد دلاری هزینه‌ها و بیش از ۶ سال تاخیر در برنامه درمقایسه پیش‌بینی اولیه ناسا منجر شده است.
برای درک این موضوع، باید اشاره کرد که پل مارتین صرفاً درباره افزایش هزینه‌ها صحبت می‌کند، نه کل هزینه موتورها و بوسترها؛ بدین معنی که تخطی از هزینه‌های اولیه سامانه پیش‌رانش موشک اسپیس لانچ سیستم، به اندازه بهای ساخت دو ماه‌نشین چندبارمصرف (استارشیپ اسپیس‌ایکس و بلو مون بلو ارجین) برای آژانس فضایی هزینه‌بر بوده است.
تفاوت اصلی بین سامانه پیش‌رانش SLS و ماه‌نشین‌ها در روش انعقاد قراردادهای آن‌ها است و مارتین با زبان تند از انتخاب ناسا برای واگذاری قراردادهای قیمت افزایشی انتقاد می‌کند. قراردادهای قیمت افزایشی برای برنامه‌های آزمایشی و دارای فناوری پیشرفته، مانند ساخت تلسکوپ فضایی جیمز وب درنظر گرفته شده است. اما در این مورد، شرکت اروجت موتورهایی را نوسازی می‌کرد که چندین‌بار در برنامه شاتل فضایی پرواز کرده بودند. نورثروپ گرومن نیز وظیفه اصلاح بوسترهایی را برعهده داشت که به‌طور مشابه قبلا استفاده شده بودند.
مارتین می‌نویسد:
اتکای ناسا به قراردادهای قیمت افزایشی، ریسک مالی سازمان را افزایش می‌دهد. از نظر ما، ناسا برای ساخت بوسترها و موتورهای اسپیس لانچ سیستم، بیش از حد مجاز از ساختار قراردادهای قیمت افزایشی استفاده کرده است.
بازرس ناسا می‌افزاید هرچند SLS موشکی جدید است، بوسترها و موتورهایش، سخت‌افزارهایی باسابقه و به ارث‌رسیده از برنامه شاتل فضایی هستند.
قراردادهای قیمت افزایشی، کل هزینه‌ها را به اضافه دستمزدها به پیمانکاران می‌پردازد. این ساختار برخلاف قراردادهای قیمت ثابت است که ناسا برای ساخت ماه‌نشین‌ها به اسپیس‌ایکس و بلو ارجین واگذار کرده است. ناسا درحالی چنین قراردادهایی را با این شرکت‌ها بسته که طراحی ماه‌نشین درمقایسه با سامانه پیش‌رانش SLS، ماهیتی آزمایشی‌تر با فناوری پیشرفته‌تر دارد.
گزارش جدید همچنین دستمزدهای پرداخت‌شده در قالب قراردادهای سامانه پیش‌رانش را زیر سوال می‌برد. به‌عنوان مثال، هرچند اروجت راکت‌داین تا پایان قرارداد خود فقط پنج واحد از ۱۶ موتور نوسازی‌شده RS-25 را تحویل داده بود، آژانس فضایی رتبه «بسیار خوب» را به این عملکرد ضعیف اعطا کرده است.
موتورهای پرهزینه ناسا
موارد دیگری نیز وجود دارد که در گزارش مطرح شده است. به‌عنوان مثال، هزینه کنونی ساخت نمونه‌ای جدید از موتور RS-25 که برای ماموریت آرتمیس ۵ و به بعد به‌کار خواهد رفت، تقریبا صد میلیون دلار است. ناسا و اروجت درتلاش هستند تا ۳۰ درصد از هزینه‌ها را تا پایان دهه جاری کاهش دهند و قیمت نهایی را به ۷۰٫۵ میلیون دلار برسانند.
بااین‌حال، مارتین با اشاره به پیش‌بینی این صرفه‌جویی‌ها خاطر نشان می‌کند که ناسا از گنجاندن برخی هزینه‌ها غفلت کرده است. او می‌گوید:
ناسا و اروجت هنگام محاسبه هزینه کل موتورهای جدید RS-25، فقط مواد، پشتیبانی مهندسی و فعالیت نیروی کار را درنظرگرفته‌اند؛ درحالی‌که مدیریت پروژه و هزینه‌های سربار گنجانده نشده‌اند. چه کسی می‌داند، شاید مدیران اروجت تا چند سال مجانی کار کنند!
درمقایسه با بخش خصوصی، حتی کاهش هزینه‌ی موتور اسپیس لانچ سیستم به ۷۰٫۵ میلیون دلار، همچنان قیمتی بسیار بالا است. بلو ارجین موتورهای با قدرت و اندازه مشابه BE-4 را با قیمت کمتر از ۲۰ میلیون دلار تولید می‌کند و اسپیس ایکس به دنبال رساندن هزینه موتور قدرتمند رپتور به زیر یک میلیون دلار به ازای هر واحد است.
بازرس کل ناسا براساس تمام داده‌های جدید، در تازه‌ترین گزارش خود می‌گوید دفتر او مجبور شده است در برآورد خود از کل هزینه اسپیس لانچ سیستم، شامل سامانه‌های زمینی و فضاپیمای اوراین بازنگری کند. پیش‌تر اعلام شده بود که این هزینه، ۴٫۲ میلیارد دلار است.
بیشتر بخوانید:
- جزئیات برنامه فضایی جاه‌طلبانه امارات با هدف کشف منشا حیات منتشر شد
- نخستین زن فضانورد عربستان سعودی به واسطه اسپیس ایکس به فضا رفت
نظر شما درباره امکان لغو برنامه بازگشت به ماه ناسا به علت کمبود بودجه چیست؟ دیدگاه خود را در بخش کامنت ها با تکراتو در میان بگذارید و اخبار تکنولوژی را با ما دنبال کنید.
