سؤالی که ذهن دانشمندان را درگیر کرده این است که آیا احتمال دارد زمین درون یک سیاهچاله باشد؟ و اگر چنین باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
سیاهچاله به برخی از اجرام فضایی گفته میشود که قدرت کشیدن هرچیزی به درون خود را دارند و هیچچیز نمیتواند از گرانش این اجرام فضایی فرار کند. حال با توجه به این موضوع دانشمندان سؤالی را مطرح کردهاند که آیا زمین درون یک سیاهچاله قرار دارد؟ اگر چنین باشد، چه اتفاقی برای ما رخ خواهد داد؟
بیشتر بخوانید: تغییر محور حرکتی زمین در نتیجه استخراج سفرههای آب زیرزمینی!
آیا ممکن است زمین درون یک سیاهچاله باشد؟
در سناریویی میتوان فرض کرد سیاهچالهای مدتها پیش زمین را بلعیده است؛ اما بهباور گاوراف خانا، فیزیکدان دانشگاه رود آیلند، اگر این اتفاق رخ داده بود، کشش گرانشی سیاهچاله فاجعهبار بود.
با نزدیکشدن زمین به سیاهچاله، زمان هم بهکندی میگذرد. براساس ابعاد سیاهچاله، ماده میتواند بهشکل اسپاگتی کشیده شود. حتی اگر زمین از این فرایند «اسپاگتیسازی» نجات پیدا کند، به تکینگی کوچک و متراکمی محدود خواهد شد که در آن، فشار و دمای ناشی از نیروی گرانشی عظیم سیاهچاله آن را به خاکستر تبدیل خواهد کرد.
پس میتوان این سناریو که زمین را سیاهچاله بلعیده است، نادیده گرفت؛ اما زمین ممکن است به طریق دیگری در شکم سیاهچاله قرار بگیرد. بدینصورت که درون سیاهچاله شکل گرفته باشد. بهگفته خانا، سیاهچاله شباهت زیادی به بیگبنگ معکوس دارد. ریاضیات این دو پدیده مشابه است. درحالیکه سیاهچاله در نقطهای متراکم و کوچک دچار فرورانش میشود، بیگبنگ از چنین نقطهای متولد میشود.
براساس نظریهای، بیگبنگ در ابتدا تکینگی سیاهچالهای در جهان والد بزرگتر بوده است. مرکز متراکم سیاهچاله فشردهوفشردهتر میشود؛ تا جایی که منفجر میشود و جهانی نوزاد در دل سیاهچاله شکل میگیرد.
این نظریه «کیهانشناسی شوارتزشیلد» نامیده میشود و نشان میدهد جهان ما درون سیاهچالهای در حال انبساط قرار دارد که بخشی از جهان والد است. از نظر تئوری، این سناریو بدینمعنی است که جهانهایی درون جهانهای دیگر وجود دارند و سفر از درون سیاهچاله قلمروهای ناشناختهای را آشکار میسازد. البته این گامی غیرممکن است؛ چراکه حتی نور هم نمیتواند این مسیر را طی کند.
بااینحال، اثبات نظریه مذکور غیرممکن است؛ زیرا هیچچیز نمیتواند از افق رویداد سیاهچاله عبور کند؛ اما اگر زمین درون سیاهچاله باشد، باید حداقل آثار آن را احساس کنیم. در این صورت، زمین باید درون سیاهچالهای سیارهای یا حتی سیاهچالهای در ابعاد منظومهی شمسی قرار داشته باشد تا بتوان آثاری از چرخش آن را رصد کرد. یا حداقل شاهد انحرافهای اندکی تحتتأثیر گرانش شدید سیاهچاله مثل کند شدن زمان یا کش آمدن ماده باشیم.
برای مثال، اگر زمین داخل سیاهچالهای در ابعاد زمین باشد، مردم میتوانند آثار نیروهای کشندی مثل اسپاگتیسازی و کندشدن زمان را حین حرکت از نقطهای به نقطه دیگر حس کنند. بنابراین، سیاهچاله احتمالی که میزبان زمین است، باید عظیم و در ابعاد جهان باشد؛ بهگونهای که با سفر در آن نتوان شاهد انحرافهای گرانشی بود.
بهگفتهی خانا، زمینیها از درون جهانی سیاهچالهای، هیچ راهی برای پیبردن به وجود جهان والدی دیگر ندارند؛ پس یافتن جهانهای دیگر دستکم دشوار خواهد بود. ناگفته نماند که این فرضیه درصورت صحت، بسیار شگفتانگیز خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
- طوفانهای خورشیدی شدید شاید به آخرالزمان اینترنتی منجر شوند!
- قمر زحل حالا تمام عناصر لازم برای حیات را داراست!
- نخستین جیپیاس پرتوی کیهانی جهان برای ردیابی حرکات زیر زمین معرفی شد
دیدگاه شما در خصوص ذهنیت وجود زمین درون یک سیاهچاله چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنتها با تکراتو در میان بگذارید.