یک گروه از محققانی که در زمینه تغییرات اقلیمی فعالیت میکنند اخیرا موفق به شناسایی نقطه حساس ذوب یخچال گریلند شده و میگویند این قسمت بزودی از بین خواهد رفت.
هرچند که «زود» یک واژه نسبی است، اما این تیم معتقد است که تنها چند درجه تغییر دما میتواند یخچال دومین یخچال بزرگ زمین را وارد یک چرخه معیوب کند که باعث بالا رفتن سطح دریاهای جهان به اندازه بیش از 6 متر و تغییرات شدید در محیطهای دریایی اطراف میشود. تحقیقات این تیم در نشریه The Cryosphere منتشر شده است.
یخچال گرینلند کجاست؟
یخچال گرینلند یکی از دو یخچال بزرگ زمین است که دیگری در قطب جنوب قرار دارد. این دو یخچال در مجموع بیش از 68 درصد از آب شیرین کره زمین را در خود جای دادهاند، طبق دادههای مرکز ملی برف و یخ.
یخچال گرینلند حدود 1.7 میلیون کیلومتر مربع (656 هزار مایل مربع) را پوشش میدهد که تقریبا 80 درصد از این جزیره را تشکیل میدهد. ضخامت یخ در برخی نقاط این یخچال به بیش از 3 کیلومتر (1.9 مایل) میرسد و اگر این یخچال به طور کامل ذوب شود، سطح دریاها 7.4 متر بالا خواهد رفت.
در این تحقیق، تیم محققان از مدلهای اقلیمی برای شبیهسازی تاثیرات مختلف تغییرات اقلیمی بر روی سطح یخچال گرینلند استفاده کرد. به عبارت دیگر، آنها سناریوهای مختلف اقلیمی را بررسی کردند تا ببینند یخچال گرینلند چگونه و با چه سرعتی ذوب خواهد شد.
این تیم به این نتیجه رسید که نقطه بحرانی برای یخچال گرینلند زمانی است که حدود 230 گیگاتن یخ در یک سال از دست برود، که معادل یک کاهش 60 درصدی از تعادل پیش از انقلاب صنعتی در یخچال است. این رویداد نقطه بازگشت ناپذیر برای یخچال گرینلند خواهد بود و یخچال در مدت زمانی نسبتاً کوتاه (بین 8,000 تا 40,000 سال) کاملا ناپدید خواهد شد.
تمام این موارد در نگاه اول ممکن است فرضی به نظر برسد، اما وقتی که این تیم نقطه بحرانی را به افزایش دمای جهانی 3.4 درجه سانتیگراد (6.12 درجه فارنهایت) نسبت به سطوح پیش از انقلاب صنعتی ربط میدهد، این فرضیه جدیتر به نظر میرسد.
شبیهسازی علمی نشان میدهد نقطه بحرانی ذوب یخهای گرینلند نزدیک است
یافتههای این تیم پس از مقالهای در نشریه Nature منتشر شد که نشان داد سرعت شکافسازی یخها از سطح یخچال گرینلند بین سالهای 1985 و 2022 به طور گستردهای افزایش یافته است. همچنین، تیم تحقیقاتی سال گذشته دریافت که تحقیقات قبلی، کاهش حجم یخ گرینلند را تا 20 درصد کمتر از آنچه که بود، ارزیابی کردهاند. این کاهش حجم یخ، تأثیر مستقیمی بر سطح دریا نداشته، اما میتواند باعث تغییراتی در جریانهای اقیانوسی و توزیع انرژی گرمایی در سطح کره زمین شود.
گرینلند به خاطر ادعای مکرر رئیسجمهور ترامپ درباره خرید آن از دانمارک، در کانون توجه قرار گرفته است. گرینلند شش قرن است که جزئی از دانمارک بوده، هرچند که از سال 1979 خودمختاری یافته و دولت محلی خود را دارد، اما همچنان جزو قلمرو دانمارک است.
اصرار ترامپ باعث واکنشهای احمقانهای از سوی حامیان سیاسیاش شده؛ دیروز، کنگرهای از ایالت جورجیا به نام بادی کارتر (که هیچ ارتباطی با جیمی کارتر، رئیسجمهور پیشین آمریکا ندارد) لایحه H.R.1161 را معرفی کرد که به رئیسجمهور اجازه میدهد مذاکراتی برای خرید گرینلند آغاز کند و نام آن را به “سرزمین سرخ، سفید و آبی” تغییر دهد. این لایحه یادآوری است از اینکه چگونه بسیاری از اقدامات سیاسی در آمریکا بیشتر جنبه نمایشی دارند و در راستای خدمت به منافع مردم انجام نمیشوند.
این نقطه بحرانی ممکن است هزاران سال دیگر فرا برسد و با توجه به اینکه تحقیق تیم بیشتر شبیهسازی بوده، هنوز زمان زیادی برای اصلاح مسیر وجود دارد. با این حال، این مطالعه یک سناریوی قابلتوجه را نشان میدهد اگر گرمایش جهانی به روند فعلی خود ادامه دهد؛ چیزی که برای همه، چه کسانی که به دنبال خرید گرینلند هستند و چه کسانی که صرفاً به آینده کره زمین اهمیت میدهند، نگرانکننده است.