اندروید زمانی پر از گزینههای گوشیهای کامپکت بود؛ سری Xperia Compact سونی، گوگل پیکسل 4a و مدلهای مینی سامسونگ از جمله این گزینهها بودند. اما حالا، گوشیهایی با نمایشگرهای بزرگ بر بازار تسلط دارند.
دلیل این تغییر، افزایش تقاضای کاربران برای بازیهای موبایلی، پخش ویدئو و تولید محتوا است. هر چه یک دستگاه قابلیتهای بیشتری داشته باشد، به فضای بیشتری هم برای جای دادن سختافزار خود نیاز دارد.
در دهه 2010، گوشیهایی زیر 5 اینچ، مانند Xperia XZ1 Compact و Xperia Z5 Compact، به بازار آمدند. بعدها، مدلهایی مثل گوگل پیکسل 4a و سامسونگ گلکسی S10e با صفحهنمایش 5.8 اینچی، طرفداران گوشیهای کوچک را جذب کردند.
گوشیهای کامپکت به دلیل استفاده راحت با یک دست، وزن سبک و طراحی مناسب محبوب بودند. اما با پیشرفت گوشیهای هوشمند و قابلیتهای فراوان آنها، تقاضا برای گوشیهای کوچک کاهش یافت.
چرا گوشیهای کامپکت اندرویدی از بازار حذف شدند؟
دسترسی به اینترنت همراه، اولین بار در سال ۱۹۹۶ با عرضه نوکیا 9000 Communicator در فنلاند ممکن شد، اما به دلیل هزینههای بالا، کاربران زیادی نداشت. امروزه، با وجود وایفای در خانهها، مکانهای عمومی و محیطهای کاری، کاربران میتوانند به اینترنت رایگان دسترسی داشته باشند و از اپلیکیشنهایی مانند یوتیوب و نتفلیکس استفاده کنند.
نمایشگرهای بزرگ، تجربه کاربری را بهبود دادند و به لطف آنها، گوشیهای هوشمند مجهز به رزولوشن بالاتر و نرخ نوسازی سریعتر شدند. حالا گوشیهای موبایل فقط برای تماس و پیامک نیستند؛ کاربران از آنها برای بازی، ایمیل، تماس ویدیویی و ارتباط جهانی استفاده میکنند.
باتری هم یکی دیگر از چالشهاست. با افزایش قابلیتهای گوشیهای هوشمند، نیاز به شارژدهی طولانیتر بیشتر شده است. در حالی که برخی گوشیهای کوچک باتری خوبی دارند، مدیریت انرژی در گوشیهای بزرگتر راحتتر است. همچنین، بسیاری از گوشیهای پرچمدار امروزی از دوربینهای چندگانه بهره میبرند. این سنسورها فضای داخلی بیشتری نیاز دارند، و گوشیهای کوچک برای رقابت در این زمینه با مشکل مواجه میشوند.
هنوز هم برخی افراد گوشیهای کوچک را میخواهند
با وجود روند کلی بازار، هنوز کاربرانی هستند که به گوشیهای کوچک علاقه دارند. همه افراد از گوشی برای تماشای ویدئو، بازی یا تولید محتوا استفاده نمیکنند.
مثلاً، برخی کاربران حرفهای که بیشتر به بهرهوری اهمیت میدهند، یا افرادی که به یک گوشی دوم برای کار نیاز دارند، ممکن است مدلهای سبک و کوچک را ترجیح دهند. حمل دو گوشی بزرگ همیشه آسان نیست، بنابراین یک گزینه کوچک و ارزانتر، میتواند انتخاب بهتری باشد.
همچنین، کاربران مسنتر که علاقهای به گوشیهای بزرگ و سنگین ندارند، میتوانند با یک مدل کامپکت، همچنان به خدمات دیجیتالی مانند بانکداری آنلاین یا خرید اینترنتی دسترسی داشته باشند، بدون نیاز به سختافزارهای پرزرقوبرق.
آیا گوشیهای کامپکت اندرویدی کاملا از بین رفتهاند؟
تلاشهای اخیر برای عرضه گوشیهای کوچک اندرویدی، به دلیل فروش ضعیف و مشکلاتی مانند عمر کم باتری، با شکست مواجه شدهاند. برای مثال، سونی اکسپریا 5 V با صفحهنمایش ۶.۱ اینچی، با وجود اینکه کوچکتر از برخی پرچمداران بود، به دلیل شارژ سریع ۳۰ واتی، نبود لنز تلهفوتو و حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایتی، نتوانست موفقیت زیادی کسب کند.
در حال حاضر، در میان گوشیهای اندرویدی، هیچ مدل کامپکت قابل مقایسهای با آیفون SE (2022) که نمایشگر ۴.۷ اینچی دارد، وجود ندارد. آخرین گوشی کامپکت پرچمدار اندرویدی، سامسونگ گلکسی S10e بود که در سال ۲۰۱۹ عرضه شد.
با این حال، گوشیهای تاشو مانند گلکسی Z Flip سامسونگ و موتورولا Razr، تا حدی تجربه گوشیهای کامپکت را ارائه میدهند. اما این گوشیها همچنان حجیم محسوب میشوند و با نمایشگرهای بلند ۶.۹ اینچی، نمیتوان آنها را کاملا کوچک دانست.
آینده گوشیهای کامپکت اندرویدی
پیشبینی آینده این نوع گوشیها دشوار است. با اینکه اکثر تولیدکنندگان به سمت نمایشگرهای بزرگ حرکت کردهاند، پیشرفتهایی در فناوری، مانند هوش مصنوعی و بهینهسازی نرمافزاری، میتوانند زمینهای برای بازگشت گوشیهای کوچک فراهم کنند.
باتریهای بهینهتر، مانند مدلهای سیلیکونی وانپلاس، و مدیریت انرژی مبتنی بر هوش مصنوعی، میتوانند مشکلات شارژدهی گوشیهای کوچک را حل کنند. همچنین، پردازش تصویر پیشرفته میتواند امکان استفاده از ماژولهای دوربین کوچکتر را بدون کاهش کیفیت فراهم کند. اما آیا تقاضای کافی برای این تغییر وجود دارد؟
اگر یک گوشی پرچمدار با نمایشگری کمتر از ۶ اینچ بتواند فروش خوبی داشته باشد، احتمال دارد که تولیدکنندگان به این سمت برگردند. اما در حال حاضر، رویکرد “چیزی که خراب نیست، تعمیر نکن” در صنعت موبایل، همچنان گوشیهای بزرگ را در اولویت نگه داشته است.
بزرگتر، فعلا بهتر است
گوشیهای کوچک اندرویدی زمانی محبوب بودند، اما نمایشگرهای بزرگتر، نیاز به باتری قویتر و تغییر سلیقه کاربران، باعث کاهش تولید آنها شد. با اینکه گروهی از کاربران هنوز به گوشیهای کوچک علاقه دارند، بیشتر تولیدکنندگان تمایلی به سرمایهگذاری در این حوزه ندارند.
شاید گوشیهای تاشو و بهینهسازیهای هوش مصنوعی بتوانند گوشیهای کامپکت را احیا کنند، اما تا زمانی که تقاضا تغییر نکند، گوشیهای کوچک احتمالا یک محصول خاص و کمطرفدار باقی خواهند ماند.