زباله های هسته ای به طور معمول از جمله مشکلات بزرگ زیست محیطی هستند، اما شاید به زودی به منبع انرژی پاک تبدیل شوند. دانشمندان روشی توسعه داده اند که با بهره بردن از الماس، امکان تبدیل زباله های هسته ای به باتری را فراهم خواهد کرد. در واقع اگر مواد رادیواکتیو کوتاه بُرد را در الماس مصنوعی نگه داشت، می توان از آن، بار الکتریکی کوچکی به دست آورد و حتی می توان از انتشار اشعه مضر نیز جلوگیری کرد.
در حالی که این تیم از یک ایزوتوپ نیکل برای این آزمایش بهره برده اند، در نهایت انتظار می رود برای تولید این باتری از ایزوتوپ کربن موجود در بلوک های گرافیتی نیروگاه های هسته ای استفاده شود.
این باتری ها برق زیادی تولید نمی کنند و طول عمرها آنها به عمر خود تابش، مرتبط است. محققان تخمین می زنند، یک باتری مبتنی بر کربن، 50 درصد انرژی خود را در عرض 5730 سال تولید کند. به احتمال زیاد از این باتری ها به عنوان باتری هواپیماهای بدون سرنشینی که در ارتفاع بالا پرواز می کنند، دستگاه های ضربان ساز و فضاپیماها و هر جای دیگری که تعویض باتری سخت و یا غیر ممکن است، استفاده شود.
شاید روزی از این باتری ها برای تامین انرژی مورد نیاز فضاپیماهای بین ستاره ای بهره برده شود؛ چیزی که می تواند منجر به انجام اکتشافات فضایی بلند مدت در فضای عمیق و با وجود از دست رفتن انرژی خورشیدی شود.
البته به احتمال زیاد هنوز با کاربردی شدن این نوع باتری ها فاصله زیادی داریم، چرا که چالش های عملی عدیده ای پیش روی این باتری هاست. شاید آشکارترین مسئله، گران بودن الماس باشد. به این ترتیب، امکان تبدیل مقادیر زیادی از زباله های هسته ای به باتری، هزینه بسیار زیادی خواهد داشت. با این وجود، تکنولوژی مذکور، این امیدواری را ایجاد کرده که دیگر زباله های راکتورهای هسته ای را تنها به عنوان یک تهدید زیست محیطی به حساب نیاوریم، بلکه شاید بتوان از این زباله ها به عنوان سوختی پاک مورد استفاده قرار داد.
.
منبع: engadget
