یکی از قطعات مهم و مورد توجه خریداران لپ تاپ، پردازنده گرافیکی است. آینده نگری در خرید، نیاز به پردازش های گرافیکی در طراحی های صنعتی، معماری، مدل سازی و حتی بازی های کامپیوتری سبب شده این بخش از لپ تاپ ها بین کاربران اهمیت دوچندان پیدا کند. در راهنمای خریدی که در ادامه خواهید خواند به بررسی کارت های گرافیکی متداول لپ تاپ های موجود در بازار خواهیم پرداخت.
اگر بخواهیم دسته بندی ساده ای در خصوص پردازنده های لپ تاپ داشته باشیم شاید بهترین پیشنهاد، خود سازندگان پردازنده های گرافیکی باشند. به طور کلی در بازار ایران به سه تولید کننده اصلی گرافیک های لپ تاپ برمی خوریم: Nvidia، AMD و Intel. در بین این سه دسته، پردازنده های گرافیکی Intel که بصورت مجتمع با پردازنده اصلی (CPU) ساخته می شوند (و به اشتباه تحت عنوان On-Board بین فروشندگان و خریداران از آنها یاد می شود*) بیشتر حافظه پردازشی خود را با حافظه اصلی (RAM) مشترک می شوند. این در حالی است که پردازنده های Nvidia و AMD علاوه بر اینکه بخشی جداگانه نسبت به پردازنده اصلی هستند، حافظه پردازشی مستقلی نیز دارند.
پردازنده های گرافیکی Intel
گروه اول پردازنده های گرافیکی Intel که تحت نام های Intel HD Graphics طراحی و ساخته می شوند، اولین بار در اواسط سال 2011 همراه با نسل دوم پردازنده های Core i (که با کد Sandy Bridge شناخته می شوند) به بازار معرفی شدند. البته Intel قبلاً پردازنده های گرافیکی مجتمع خانواده Intel Graphics Media Accelerator (GMA) را همراه با معرفی پردازنده های Atom به بازار عرضه کرده بود ولی چون در زمان نگارش این مطلب دیگر از آنها استفاده نمی شود از معرفی آنها خودداری می کنیم.
خانواده پردازنده های گرافیکی Intel HD Graphics با وجود اینکه همراه با پیشرفت تکنیک های تولید پردازنده های اصلی Intel تا به امروز بروزرسانی شده اند (لیتوگرافی از 32 نانومتری در Sandy Bridgeها تا 14 نانومتری در Skylakeها) همچنان در پردازش های سنگین گرافیکی حرف چندانی برای گفتن ندارند و برای کاربری های معمولی و انجام بازی های سه بُعدی ساده مناسبند. مزیت اصلی این پردازنده های گرافیکی در مصرف پایین و گرمای تولیدی کم آنهاست که آنها را یکی از انتخاب های اصلی برای لپ تاپ های سبک، تجاری، مدل های ارزان قیمت و اولترابوک ها کرده است.
گروه دیگری از پردازنده های گرافیکی Intel هم وجود دارد که به Intel Iris Graphics معروفند. این پردازنده های گرافیکی که اولین بار اواسط سال 2013 و به همراه پردازنده های نسل چهارم Core i معرفی شدند، به واسطه تعداد هسته های پردازشی بیشتر، فرکانس کاری بالاتر و لیتوگرافی پایین قادر به اجرای پردازش های گرافیکی بالاتری هستند. قدرت پردازشی Intel Iris Graphics که اغلب در لپ تاپ های سبک وزن گران قیمت و اولترابوک های قدرتمند دیده می شوند، حداقل 20% بیشتر از نمونه های مشابه هم نسل در خانواده Intel HD Graphics است. باید توجه داشت که مصرف انرژی در Intel Iris Graphics کمی بیشتر از Intel HD Graphics است.
خانواده Intel Iris Graphics سری دیگری هم دارد که با نام تجاری Intel Iris Pro Graphics شناخته می شوند و گل سرسبد پردازنده های گرافیکی Intel بشمار می رود. تفاوت اصلی Intel Iris Pro Graphics با Intel Iris Graphics در وجود کَش eDRAM بسیار سریع درون آنهاست که آنها را قادر به پردازش بیشتری می کند. با این وجود توان مصرفی و گرمای تولید شده در این پردازنده های گرافیکی بیشتر از Intel Iris Graphicsها است و به همین دلیل آنها برای اولترابوک های سایز متوسط مناسب هستند. این پردازنده ها برای انجام کارهای سه بعدی نظیرانواع پردازش های دوبعدی، نقشه کشی سه بعدی در نرم افزارهایی مانند AutoCAD و انجام بازی های سه بعدی نسبتاً سبک در وضوح HD مناسبند. در جدول زیر خصوصیات نسل های مختلف پردازنده های گرافیکی Intel آورده شده است.
لازم به ذکر است که برای اطلاع از نوع پردازنده گرافیکی باید از مدل پردازنده اصلی اطمینان حاصل کنید. از نسل دوم پردازنده های Core i به بعد، مدل پردازنده اصلی توسط یک کد چهار رقمی و بعد از معرفی خانواده پردازنده اصلی (Core i3, i5, i7) آورده می شود که رقم هزارگان آن بیانگر نسل آن پردازنده است. به عنوان مثال Core i7 4710HQ از نسل چهارم (کد Haswell) و Core i5 5200U از نسل پنجم (کد Broadwell) است. یادآور می شویم که با وجود تنوع بسیار فراوان پردازنده های Intel، غالباً لپ تاپ هایی با برخی پردازنده های خاص وارد بازار کشور می شوند. در صورتی که قصد خرید لپ تاپی با شرایط خاص دارید برای اطمینان از مدل پردازنده گرافیکی مجتمع آن به سایت سازنده مراجعه کنید.
.
منبع: techera
