تیمی از دانشمندان آلمانی با کارگیری فن آوری های پیشرفته تصویربرداری برای کمک به درک یکی از اثرات غیر معمول از زندگی طولانی مدت فضایی یعنی نازک شدن پوست آنها، مطالعه می کنند. این تیم به رهبری پروفسور کارستن کونیگ از دانشگاه زارلند است، مطالعه آنها شاخه ای از پروژه B پوست آژانس فضایی اروپا با جزئیات اثرات پیری پوست در فضا است.
به گزارش رویترز، این تیم روی سه فضانورد به طور مستند پژوهش می کند، با استفاده از مولتی فوتون توموگرافی (MPT) سلول های پوست آنها را قبل و بعد از اقامت آنها در ISS اسکن می کنند. شرکت کونیگ JenLab، توسعه دهنده این سیستم، ادعا می کند که ارائه پالس لیزر فمتوثانیه “قدرت تفکیک مکانی را هزار بار از دستگاه های سونوگرافی بالاتر می برد .” این سیستم حتی نیاز به فرآیندهای بیوپسی طولانی را نیز حذف کرده است، زیرا به جای آن ارائه نتایج در ثانیه صورت می گیرد.
در میان سه نفر از فضانوردان مورد آزمایش، سامانتا کریستوفورتی (Samantha Cristoforetti) وجود دارد، قبل از سفر به ISS در نوامبر 2014 پوست او اسکن شد و پس از بازگشت در ماه ژوئن امسال پس از ماموریت 199 روزه دوبار پوستش اسکن شد. نتایج نشان داد افزایش کلاژن در قشای میانی پوست، لایه پایین تر از پوست، اثر ضد پیری اندکی نشان می دهد. با این حال، لایه اپیدرمی بیرونی پوست چروک شده و نزدیک به 20 درصد نازک تر شده است. یکی از اشکالات آن افزایش حساسیت نسبت به اشعه های خطرناک است، زیرا بر منطقه که در آن سلول های بنیادی قرار دارد اثر گذاشته و اغلب سرطان پوست آغاز می شود. پس از بازگشت به زمین، فرآیند برگشت پذیر است، اما به طور فزاینده ماموریت طولانی می تواند نتایج مخرب داشته باشد. کونیگ مطالعات را به امید اینکه پدیده نازک شدن پوست را برای فضانوردانی که در ماموریت مریخ ناسا در معرض سفر بیش از یک سال هستند، مختصرکند، ادامه می دهد.
.
منبع: engadget
