فحش تاثیرات زیادی را نسبت به دیگر اشکال استفاده زبانی ایجاد می‌کند؛ بنابراین، قدرت جادویی فحش طیف وسیعی از تفاوت‌ها را رقم می‌زند: روانی، شناختی، عاطفی، تسکینِ درد، تعاملی و بلاغی.
ما می‌دانیم که قدرت فحش از درون کالبد واژگان ناشی نمی‌شود، و درست در همین زمان است که پرسش ما نیز شکل می‌گیرد: سرچشمهٔ قدرت فحش از کجاست؟ در این پژوهش اجمالی، هدف پژوهشگران سه‌‌چیز بوده است که در ادامه راجع به‌شان بیشتر می‌خوانیم.
قدرت جادویی فحش از منظر علم
- ارائهٔ تحلیل بینارشته‌ای از قدرت فحش («چیزهایی که می‌دانیم!»)، و ترسیم وضعیت با الهام‌گیری از رشته‌هایی مانند علوم شناختی، کاربردشناسی، علوم ارتباطی، روان‌شناسی عصبی و روان‌شناسی زیستی. به بیانی، ما ویژگی‌های منحصربه‌فرد فحش، مفاد آن و چیزهای دیگری نظیر نیروی عاطفی و انگیختگی را تعیین کرده‌ایم؛ افزایش توجّه و حافظه، بالارفتن فعالیت‌های خودکاری مانند ضربان قلب و الکتریسته پوست؛ کاهش حساسیت به درد، افزایش استقامت و قدرت‌بدنی و طیف گسترده‌ای از تفاوت‌های بینافردی، خویشاوندی و بلاغی.
- ما توضیحات موجود (احتمالی) برای قدرت فحش را بررسی می‌کنیم، به ویژه، این فرضیه که شرطی سازی کلاسیک تنبیهی از طریق مجازات‌های دوران کودکی برای فحش دادن صورت می‌گیرد.
- ما مجموعه‌ای از پرسش‌ها و مسائلی را شناسایی و بررسی می‌کنیم که توسط پژوهش‌ها/نظریه‌پردازی نگرش موجود بی‌پاسخ باقی می‌مانند («آن‌چیزهایی که نمی‌دانیم!»)، از جمله فقدان شواهد تجربی مستقیم برای شرطی‌سازی کلاسیک تنبیهی… .
حال بیایید بپردازیم به آناتومی عالی‌جناب مقدّس القدّیسین «فحش!»:
خوب پیش از ادامهٔ ماجرا توضیح کوچکی لازم است! از آن‌جایی که موضوع پژوهش بخواهی‌نخواهی مفرح است، تصمیم گرفتم که ریزه-مقاله‌ٔ گاردین را ترجمه آزاد بکنم؛ آنها با زبانی گویا به چند و چون این پژوهش پرداخته‌اند. بنابراین خواهش می‌کنم بفرمایید، بفرمایید مشروح خبر قدرت جادویی فحش را بخوانید:
نام: فحش!
سن: بسته به ریشه‌شناسی‌اش متفاوت است: برخی از فحشی‌جات باستانی بوده‌اند و به مرور زمان ناپسند شدند، سایر فحش و ناسزاها نیز ساخته و پرداخته‌ی امروزند!
ظاهر: پرتکرار بودن مهم‌ترین ویژگی‌اش است، به ویژه، در هر جایی که مردم می‌کوشند موضوع جرمی هانت را مطرح کنند (محض اطلاع‌مان، جرمی هانت وزیر امور دارایی بریتانیاست که از مردمش، مالیات می‌سلفد!).
تمام چیزی که می‌دانم این است که بزرگ و زرنگ نیست! یعنی خُب در واقع، ممکن است هر دوش باشد.
ادامه گفت و گو درباره قدرت جادویی فحش
به مادرم می‌گویید دروغگو؟ در واقع، فحش دادن پیامدهایِ مطلوبی در گفت و گو به همراه دارد؛ یعنی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این الفاظ جادویی می‌توانند شما را موجه‌تر نشان دهند، می‌دانید؟
هولی شت! در واقع این لفظ قادر است شما را شادتر، تندرست‌تر و در برابر درد نفوذناپذیرتر کند.
چطور کار می‌کند؟ بر اساس پژوهش تازه‌ای که در مجلهٔ Lingua منتشر شده، هنوز سوالات بی‌پاسخ زیادی درباره ماهیت فحش وجود دارد.
عالی شد! پاسخ کدامش را می‌دانیم حالا؟ هوم! یک چیز مسلم به نظر می‌رسد: قدرت جادویی فحش قادر است «اثرات متمایز روانی، فیزیولوژیکی و عاطفی» ایجاد کند.
و برخی از این ویژگی‌ها مثبت هم هستند لابد؟ بعله! مطالعه‌ای نشان داده که افرادی که فحش می‌دهند می‌توانند دست‌هاشان را برای مدت طولانی‌تری نسبت به افرادی که فحش نمی‌دهند در سطل آب یخ نگه دارند. فحش دادن نیز باعث افزایش عملکردِ عضلاتِ در حین تمرینِ بدنی هم می‌شود!
باشد این کار را انجام می‌دهم، اما فقط به این دلیل که از ورزش متنفرم! مضاف بر این، فحش دادن منجر به تقویت روابط اجتماعی و افزایش اعتبار خواهد شد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که پیام‌های متنی همراه با فحش باورپذیرتر از پیام‌های بدونِ فحش به نظر می‌رسند.
یعنی باید همیشه فحش بدهم، هان؟ نه. فحش‌ها همچنان دارای مفاهیم منفی نیز هستند، و فحش دادن به راحتی می‌تواند به عنوان بی‌ادبی، تحقیر شخصیتی یا نمایش کلّیِ پرخاشگری تعبیر شوند. بافت همه چیز است جانم، همه‌چیز!
هوم! می‌فهمم، اما مطمئن نیستم که بتوانم کمکی به خودم بکنم! لطفاً بیشتر تلاش کنید جانم.
بی‌معناست! در واقع، شما می‌توانید با تمرین انجامش دهید.
قدرت جادویی فحش از کجاست؟
اِ، ما می‌دانیم که در بطنِ خودِ واژگان نهفته است: یعنی مثلاً فحش دادن به زبان خارجی همان واکنشی را ایجاد نمی‌کند که برای بومی‌های یک زبان می‌کند! در نتیجه، فحش‌ها برای کسانی که به زبان دوم صحبت می‌کنند، قدرت کمتری دارند.
یعنی همه‌چیز به دوران کودکی بر می‌گردد؟ سؤال خوبی بود. پیشنهادی این است که فحش‌ها برانگیختگیِ عاطفی ایجاد می‌کنند، زیرا ما به خاطر استفاده از آنها در کودکی تنبیه شده‌ایم، اما خوب شواهد تجربی زیادی برای حمایت از این فرضیه وجود ندارد!
اگر این نیست، پس چیست؟ گفتنش سخت است. فحش دادن احتمالاً در بخش متفاوتی از سایر گفتارها در مغز پردازش می‌شود. پژوهشگران اضافه می‌کنند: «به طور خاص، فحش ممکن است آمیگدال و هسته‌هایِ قاعده‌ای را به جای ساختارهای پردازشی زبان فعال کند.»
من هیچ ایده ای ندارم که چه می‌گویی! من هم! اِهِم!
بگویید: «من این مطالعه علمی را بسیار معتبر می‌دانم، تنها به دلیل استفاده آزادانه از کلمه بی‌مغز (dickhead) هه، هه!».
نگویید: « بزنید به چاک!، و یا همه شما را ******!».
بیشتر بخوانید:
- اثر تماشاگر چیست؟ اگر کسی کمک می‌خواست، به او کمک می‌کردید؟
- سندروم هوبریس چیست ؛ آیا می‌توان دیکتاتورها را اصلاح کرد؟
دیدگاه شما در باره قدرت جادویی فحش چیست؟ آیا با یافته‌های این مقاله موافقید؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید.
بن‌مایه‌ها:ScienceDirect & TheGuardian
