تفنگ خورشیدی نازی‌ها ؛ سلاح خطرناک ارتش هیتلر برای نابودی کشورها در یک چشم به هم زدن! [+ویدیو]

آیا تاکنون نام تفنگ خورشیدی نازی‌ها به گوشتان خورده است؟ این سلاح مرگبار یکی از جاه‌طلبانه‌ترین اقدامات هیتلر برای رهایی از شکست در جنگ جهانی دوم بود.

در جریان جنگ جهانی دوم آلمان نازی از سلاح‌های بسیار مرگباری تحت عنوان تفنگ خورشیدی رونمایی کردند که می‌توانست یک کشور را به آتش بکشد. در آن زمان نازی‌ها از سلاح‌ها و جت‌های جنگنده بمب‌افکنی نیز رونمایی کرده بودند که دیگر کشورها را به وحشت انداخته بود. اما کمتر کسی از وجود سلاح‌ مرگبار خورشیدی هیتلر خبر داشت و در اصل وجود این سلاح مخفی مانده بود.

عملکرد سلاح هلیوبیم (Heliobeam) اینگونه بود که می‌توانست انرژی خورشید را به شکل یک پرتو مملو از گرما و نور به یک نقطه در جهان متمرکز کند و بدین شکل بخش اعظمی از یک کشور را به آتش بکشاند. اما سرنوشت این سلاح جاه‌طلبانه چه شد؟ در ادامه نوشته با تکراتو همراه ما باشید.

بیشتر بخوانید: روسیه مدعی آزمایش یک موشک اتمی با برد نامحدود شد؛ نسل جدید سلاح‌های هسته‌ای در دستان پوتین!

تفنگ خورشیدی نازی‌ها، مرگبارترین سلاح جهان!

به گزارش تکراتو و به نقل از عصر ایران، آلمان نازی طی جنگ جهانی دوم در تلاش بود تا با توسعه آنچه به‌نام “سلاح‌های شگفت‌انگیز” (Wunderwaffe) شناخته می‌شد، جریان جنگ را تغییر داده و از شکست خود جلوگیری کند.

دانشمندان و مهندسان نظامی آلمان نازی به‌طرز خطرناکی به اهداف خود نزدیک شده بودند. آنها نخستین جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های عملیاتی مجهز به پیشرانه‌های جت را توسعه دادند و همچنین نخستین موشک‌های بالستیک (V-2) و موشک‌های کروز (V-1) را معرفی کردند.

اما این پیشرفت‌ها در دوران پایانی جنگ جهانی دوم رخ داد. این زمانی بود که روند تولید محصولات جنگی در آلمان مختل شده بود و نازی‌ها با کمبود قطعات و سوخت مواجه بودند. از این رو، سلاح‌های فوق‌العاده آلمانی به تعداد کم و خیلی دیر وارد میدان نبرد شدند.

پروژه های مخفی نازی‌ها

برخی از پروژه‌های تسلیحاتی آلمان نازی بسیار جسورانه و حتی رویایی بودند. زمانی که جنگ جهانی دوم به پایان رسید، بسیاری از دانشمندان نازی و همچنین پژوهش‌های علمی و نمونه‌های اولیه آنها به‌دست نیروهای متفقین افتادند. در آن زمان بود که نیروهای متفین تازه با میزان واقعی جاه‌طلبی‌های جنون آمیز نازی‌ها و سلاح‌هایی که قصد داشتند پیش از سقوط آدولف هیتلر بسازند، آشنا شدند.

خیلی زود مشخص شد که هواپیماهای جت و موشک‌ها تنها بخش کوچکی از زرادخانه ابرسلاح‌های بالقوه نازی‌ها بودند.

آنها همچنین روی سلاح‌هایی عجیب‌تر مشغول به‌کار بودند. در همین راستا، طرح‌هایی برای هواپیماهای دیسکی شکل با قابلیت برخاست و فرود عمودی، تانک‌های عظیم که معادل یک کشتی جنگی زمینی بودند، بمب افکنی که قادر به عبور از اقیانوس اطلس و حمله به آمریکا باشد و حتی یک بمب هسته‌ای وجود داشت.

بسیاری از این طرح‌ها هرگز از مرحله نمونه اولیه جلوتر نرفتند. در مورد بمب هسته‌ای، برخی نظرات وجود دارند که نازی‌ها تنها چند هفته پیش از سقوط برلین موفق به انفجار یک دستگاه هسته‌ای تاکتیکی کوچک شدند. اما هرگز از آن استفاده علمیاتی نشد.

تفنگ خورشیدی‌ نازی‌ها

تفنگ خورشیدی (the Sun Gun) که به‌نام هلیوبیم (Heliobeam) نیز شناخته می‌شود، یکی از عجیب‌ترین و جاه‌طلبانه‌ترین سلاح‌های طراحی شده توسط نازی‌ها بود. این سلاح می‌توانست امکان تسلط کامل بر کل جهان را به آلمان نازی بدهد و قدرت سوزاندن شهرها و آسیب رساندن جدی به کل یک کشور را فراهم کند.

بهره‌گیری از قدرت خورشید

مفهوم تفنگ خورشیدی به‌طرز شیطانی ساده بود، این سلاح قدرت خورشید را به شکل یک پرتو باریک از نور و گرما روی هدف متمرکز کرده و مرگ و نابودی را از فضا به ارمغان می‌آورد. اصول اولیه عملکرد این سلاح برای هر فردی که از ذره‌بین برای روشن کردن آتش استفاده کرده باشد، به‌خوبی شناخته شده است.

این طرح ابتکاری نازی‌ها شامل طراحی یک بستر مداری بود که پرتوهای خورشید را جمع‌آوری کرده و آنها را روی یک هدف در پایین متمرکز می‌کرد.

ایستگاه فضایی با گردش در مدار زمین امکان سوزاندن هر هدف روی سطح سیاره زمین را فراهم می‌کرد. لندن، مسکو، نیویورک و شهرهای دیگر همه می‌توانستند به میل آلمانی‌ها به مشتی از خاکستر تبدیل شوند.

این در شرایطی بود که هیچ دیوار دفاعی در برابر تفنگ خورشیدی وجود نداشت. ستاره مرگ نازی بسیار دورتر از دسترس توپخانه‌های متفقین قرار می‌گرفت و با توجه به استفاده از خورشید، مهمات آن هیچگاه به اتمام نمی‌رسید.

پیشینه تاریخی

در سال 1929، یک فیزیکدان آلمانی به‌نام هرمان اوبرت، طرح‌هایی را برای یک ایستگاه فضایی ارائه کرد که از یک آیینه مقعر برای بازتاب نور خورشید بر یک نقطه روی سطح سیاره زمین و سوزاندن نقطه تماس استفاده می‌کرد.

اما نازی‌ها در طراحی موشک پیشرفت چشمگیری داشتند. موشک‌های وی-2 توانایی رسیدن به لبه فضا را داشتند. همچنین طرح‌هایی برای ساخت موشک‌های چند مرحله‌ای وجود داشت که حتی برد بیشتری داشته و توانایی رسیدن به مدار زمین را فراهم می‌کردند.

با توجه به این که فضا به جبهه جدیدی در جنگ تبدیل می‌شد، دانشمندان نازی ایده قدیمی اوبرت را احیا کرده و به‌صورت جدی طراحی یک بستر سلاح مداری با استفاده از انرژی خورشید را آغاز کردند.

طی جنگ جهانی دوم، دانشمندان نازی طرح‌هایی را برای ایستگاه فضای توسعه دادند. آنها این نظریه را مطرح کردند که ایستگاه فضایی باید بیش از 8000 کیلومتر بالاتر از سطح زمین باشد و یک بازتابنده غول پیکر با قطر بیش از 9 کیلومتر مربع را مستقر کند.

بازتابنده باید از سدیم متالیک ساخته می‌شد. موتورهای راکت کوچک نصب شده روی بازتابنده به خدمه ایستگاه فضایی نازی اجازه می‌داد تا پرتو مرگبار را به سمت هدف نشانه بگیرند.

آلمانی‌ها در زمینه فناوری موشکی بسیار جلوتر از دیگر نقاط جهان بودند. در همین راستا، پس از پایان جنگ جهانی دوم، آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی دانشمندان نازی را برای کمک به پیشرفت سریع‌تر برنامه‌های فضایی خود به‌خدمت گرفتند.

اما با وجود برتری نسبی در این زمینه، حتی آلمانی‌ها نیز فاقد توانایی ساخت چنین ایستگاه فضایی بزرگی در مدار زمین بودند. ایستگاه‌های فضایی مانند سایوز روسی و اسکای‌لب آمریکایی که بعدا راهی فضا شدند در مقایسه با هیولایی که دانشمندان آلمان نازی تصور می‌کردند، بسیار کوچک بودند.

نازی‌ها به این زودی نمی‌توانستند این سلاح را بسازند. در واقع برنامه‌ریزی برای این پروژه ممکن بود منابع را از اهداف واقعی‌تر منحرف کند.

اما اگر نازی‌ها موفق به ساخت تفنگ خورشیدی می‌شدند چه اتفاقی رخ می‌داد؟ آیا ممکن بود شهرهای روی سیاره زمین را نابود کنند؟

بنابر مقاله‌ای که در 23 ژوییه 1945 در مجله لایف منتشر شد، چنین آینه‌ای فاقد فاصله کانونی لازم برای متمرکز کردن نور کافی از خورشید و سوزاندن اهداف زیرین بود.

بیشتر بخوانید:

• سلاح لیزری جدید چینی‌ها به طور نامحدود شلیک می‌کند
• لاکهید مارتین قدرتمندترین سلاح لیزری دنیا را می‌سازد!
• آمریکا با سلاح جدید خود به جنگ تکنولوژی فضایی روسیه و چین می‌رود
• یک سلاح سه‌هزارساله با ذوب‌شدن یخ‌ها کشف شد [+عکس]

دیدگاه شما در خصوص تفنگ خورشیدی نازی‌ها چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید.