دولت ایران رسما لایحه همکاری اطلاعاتی و سایبری را مجلس ارسال کرد. هدف از این لایحه، ارتقای امنیت سایبری در ایران با همکاری روسیه است.
در مدت اخیر، امنیت اطلاعاتی و سایبری کشور دغدغه مهمی برای مسئولان شده است. در همین چند هفته اخیر شاهد حمله سایبری به شرکت فولاد خوزستان و همچنین حمله سایبری به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بودیم.
در جریان این حملات بود که عیسی زارع پور و اسماعیل خطیب، وزرای ارتباطات و اطلاعات کشور جلسه‌ای برگزار کردند که البته جزئیات آن فاش نشد. حال اما خبر از توافقنامه همکاری ایران در حوزه امنیت سایبری با روسیه رسیده است. بنابر اطلاعات جدید، هدف از این قرارداد، ارتقای امنیت سایبری در ایران با همکاری روسیه است.
بیشتر بخوانید: علت هک شدن سایت های شهرداری تهران چه بود؟ [مصاحبه تکراتو با بهزاد قاسمی کارشناس امنیت سایبری]
ارتقای امنیت سایبری در ایران با همکاری روسیه
لایحه «موافقت‌نامه همکاری در حوزه امنیت اطلاعات بین جمهوری اسلامی ایران و دولت فدرال روسیه»، روز 25 اردیبهشت 1401 به تصویب هیات وزیران رسیده و امروز به مجلس ارسال شده است. در مقدمه این لایحه آمده:
با توجه به تهدیداتی مانند نقض حاکمیت، امنیت و تمامیت ارضی کشورها، وارد کردن خسارات اقتصادی به تأسیسات زیرساختهای مربوط به اطلاعات، دسترسی غیرمجاز به اطلاعات رایانه‌ای، انتشار اطلاعات زیان‌بار برای نظام‌های اجتماعی-سیاسی و محیط معنوی، اخلاقی و فرهنگی دولت‌ها و ضرورت همکاری دولت‌های جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه درخصوص مبارزه با تهدیدهای یادشده و تقویت امنیت اطلاعات، مبارزه با جرائم ارتکابی در حوزه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، کمک‌های فنی و فناوری و همکاری بین‌المللی
در این لایحه آمده که این توافقنامه بر این اساس استوار است که استفاده از فناوری اطلاعات، من جمله با اهداف زیر، از مهمترین تهدیدهای امنیت سایبری کشور است:
- اقدامات ناقض حاکمیت، امنیت و تمامیت ارضی کشورها
- وارد کردن خسارات اقتصادی و سایر خسارات از جمله تأثیر مخرب بر تأسیسات زیرساختهای حیاتی اطلاعاتی و سایر زیرساختهای مربوط به اطلاعات
- مقاصد تروریستی، از جمله تبلیغات تروریستی و استخدام افراد برای فعالیت‌های تروریستی
- ارتکاب جرائم؛ از جمله جرائم مرتبط با دسترسی غیرمجاز به اطلاعات رایانه‌ای
- دخالت در امور داخلی دولت‌ها؛ اخلال در نظم عمومی، برافروختن خصومت بین اقوام، نژادها و مذاهب، ترویج ایده‌ها و تئوری‌های نژادپرستانه و دیگرهراسی که باعث نفرت و تبعیض می‌شوند و خشونت و بی‌ثباتی را برمی‌انگیزند و بی‌ثبات‌کردن اوضاع سیاسی و اجتماعی و اقتصادی داخلی و دخالت در امور دولت
- انتشار اطلاعاتی که برای نظام‌های اجتماعی-سیاسی و اجتماعی-اقتصادی و نیز برای محیط معنوی-اخلاقی و فرهنگی دولت‌های دیگر زیان‌بار است
در ارتباط با اساسی‌ترین حوزههای همکاری دو جانبه ایران و روسیه نیز در ماده 3 این لایحه آمده، پس از تصویب نهایی این توافقنامه توسط مجلس و شورای نگهبان، ایران و روسیه در چند زمینه با هم همکاری خواهند داشت. این زمینه‌ها عبارتند از:
- شناسایی، هماهنگی و انجام همکاری لازم در مجامع منطقه‌ای و بین‌المللی برای تضمین امنیت ملی و بین‌المللی اطلاعات
- تدوین و پیشبرد قواعد حقوق بین‌الملل قابل اعمال به منظور تضمین امنیت ملی و بین‌المللی اطلاعات
- مقابله با تهدیدها در حوزه تضمین امنیت اطلاعات
- تبادل اطلاعات و همکاری در حوزه اجرای قانون با هدف پیشگیری، کشف، مبارزه، تحقیق و پیگیرد قضایی جرائم مرتبط با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای اهداف تروریستی و مجرمانه
- مشارکت در مذاکرات چندجانبه در خصوص اقدامات اعتمادساز مربوط به امنیت بین‌المللی اطلاعات
- تبادل اطلاعات بین نهادهای ذی‌صلاح دولت‌های طرف‌ها در حوزه امنیت اطلاعات، شامل همکاری بین نهادهای مربوط حوزه واکنش به حوادث رایانه‌ای دولت‌های طرف‌ها
- تبادل اطلاعات درباره قوانین ملی دولت‌های طرف‌ها مرتبط با تضمین امنیت اطلاعات
- همکاری به منظور پرداختن به پیامدهای منفی اقدامات قهری یک جانبه ناقض منشور سازمان ملل متحد و حقوق بین‌المللی در حوزه تضمین امنیت اطلاعات
- ارتقای کیفی چارچوب حقوقی دو جانبه و سازوکارهای عملی همکاری بین دولت‌های طرفین با هدف تضمین امنیت ملی و بین‌المللی اطلاعات
- تمهید شرایط همکاری میان نهادهای ذی‌صلاح دولت‌های طرف‌ها حول حوزههای کلیدی همکاری احصاشده و نام‌برده در این لایحه و نیز سایر حوزههای ممکن در راستای اجرای این موافقت‌نامه
- گسترش همکاری‌ها و هماهنگی فعالیت‌های دولت‌های طرف در حوزه امنیت بین‌المللی اطلاعات در چارچوب سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی (از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه بین‌المللی مخابرات، سازمان بین‌المللی استاندارد، اینترپل، سازمان همکاری شانگ‌های و دیگر سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ذی‌ربط)
- طبق قوانین دولت‌های طرف؛ کمک در حوزههای انتقال دانش و فناوری اطلاعات، ظرفیت‌سازی، توسعه ظرفیت‌ها و آموزش‌ها و نیز بررسی امکان سرمایه‌گذاری در زیرساختهای امنیت اطلاعات
- کمک به همکاری میان مؤسسات علمی و آموزشی و نیز بخش‌های خصوصی در حوزه امنیت اطلاعات
- برگزاری نشست‌ها، کنفرانس‌ها، کارگاه‌های آموزشی و دیگر همایش‌های کاری دوجانبه در حوزههای تعیین‌شده و همکاری و نیز برگزاری مشترک و میزبانی رویدادهای منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه امنیت ملی و بین‌المللی اطلاعات
بنابر آنچه دولت ایران مشخص کرده، همکاری دو کشور ایران و روسیه در این حوزه باید به نحوی باشد که به ارتقای امنیت سایبری در ایران با همکاری روسیه بینجامد.
هر دو طرف همچنین از حقوق برابری برای حفظ منابع اطلاعاتی خود در مقابل استفاده قانونی و دخالت غیرمجاز برخوردارند و متعهد می‌شوند که اقداماتی علیه منابع اطلاعاتی هم به کار نبرند.
مواد توافقنامه پس از گذشت 30 روز از دریافت آخرین اعلان دیپلماتیک از طریق مجاری دیپلماتیک لازم‌الاجرا است. این لایحه بندهایی برای شرایط فسخ نیز در نظر گرفته است. بر این اساس، فسخ این موافقت‌نامه می‌تواند ۹۰ روز پس از دریافت اعلان کتبی یکی از طرف‌ها توسط طرف دیگر، ازطریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر قصد برای فسخ این موافقت‌نامه، انجام شود. اگر هرکدام از طرفین این موافقت‌نامه را فسخ کند، طرف‌ها باید اقداماتی را برای ایفای تعهدات خود مربوط به حفاظت از اطلاعات، انجام دهند.
بیشتر بخوانید:
- بهترین گروه های هکری ایران و جهان
- بهترین هکرهای ایرانی ؛ آشنایی با مخوف ترین هکرهای ایران!
- رویترز: هکرهای کره شمالی با استفاده از بایننس پولشویی می‌کنند
- حمله هکری جدید انانیموس باز هم مرتبط با جنگ اوکراین است
- بخشی از سرمایه هک شده اکسی اینفینیتی بازیابی شد
دیدگاه شما درباره ارتقای امنیت سایبری در ایران با همکاری روسیه چیست؟ نظراتتان را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.
