رکوردشکنی سرعت اینترنت ماهوارهای با فناوری جدید دانشگاه MIT به وقوع پیوست. بدینوسیله انتقال دیتا از ماهواره به زمین با نهایت سرعت انجام میشود.
رکوردشکنی سرعت اینترنت ماهوارهای به دست متخصصان پرتلاش دانشگاه MIT، به ثبت رسید. MIT برای رسیدن به حداکثر سرعت اینترنت، از سیستمی لیزری به نام «TBIRD» استفاد میکند که قادر است با تاباندن لیزر، مقدار بسیاری زیادی از اطلاعات را با سرعت باورنکردنی، 100 گیگابیت بر ثانیه جابجا کند. برای درک بهتر این موضوع، باید بدانید که سرعت اینترنت استارلینک، 500 مگابیت برثانیه است که در مقایسه با TBIRD عددی بسیار ناچیز را ارائه میدهد.
بیشتر بخوانید: اروپا در فکر راهاندازی اینترنت ماهوارهای مستقل ؛ طرح چند میلیارد یورویی کلید خورد
رکوردشکنی سرعت اینترنت ماهوارهای توسط دانشگاه MIT
مهندسان دانشگاه MIT رکورد جدیدی برای انتقال داده بین ماهواره و زمین ثبت کردند. به گزارش «نیواطلس»، سیستم «TBIRD» از لیزری برای تاباندن مقدار زیادی داده تا حجم ۱۰۰ گیگابیت برثانیه استفاده کرده است. این سرعت انتقال داده بسیار بالاتر از بیشتر ارتباطاتی است که تاکنون بین هوا و زمین انجام شده است.
ماهواره اینترنتی استارلینک (متعلق به شرکت اسپیسایکس)، ۵۰۰ مگابیت برثانیه به مشتریان خود ارائه میکند و حتی سرعت انتقال داده از ایستگاه فضایی بینالمللی به زمین نیز حداکثر ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه است؛ بنابراین سرعت سیستم جدید این دانشگاه ۲۰۰ برابر است.
کلید اصلی تمایز آن است که بیشتر ماهوارههای ارتباطی با استفاده از امواج رادیویی با ایستگاه زمینی ارتباط برقرار میکنند. از سوی دیگر TBIRD از نور لیزر استفاده میکند که قادر به حمل هزار بار داده بیشتر در هر فرآیند انتقال است.
این درحالی است که لیزرها نیز مشکلات خاص خود را دارند گاهی اوقات اشعهها بسیار نازکتر هستند و در نتیجه به همخوانی بیشتری بین فرستنده و دریافتکننده نیاز است. از سوی دیگر ممکن است نور به دلیل برخورد با اتمسفر مختل شود و در نتیجه دادهها نیز گم شوند. بنابراین سیستم مذکور طوری طراحی شده تا بر این چالشها فائق آید.
ماهواره مذکور حاوی ۳ بخش اصلی است که یکی از آنها مودم اپتیکی با سرعت بالا، آمپلیفایر سیگنال نوری و دیگری درایو ذخیرهسازی است. تمام این بخشها داخل یک محفظه به اندازه جعبه کفش قرار میگیرند. محققان برای برطرف کردن حل مشکل داده نیز نسخه جدیدی از پروتکلی به نام «درخواست تکرار خودکار» (Automatic Repeat request) ابداع کردند.
با کمک این پروتکل دریافتکنندهها در ایستگاههای زمینی میتوانند به فرستنده هشدار دهند تا فریمهای خاصی از داده گم شده و بنابراین ماهواره قادر خواهد بود آنها را دوباره ارسال کند. کورت شیلر، مهندس سیستم TBIRD در این باره میگوید:
اگر سیگنال از بین برود، داده را میتوان دوباره منتقل کرد. اما اگر این فرآیند به شیوهای نادرست انجام شود، تمام وقت تیم، صرف ارسال دادههای تکراری به جای دادههای جدید میشود. بنابراین ممکن است فرد دادههای زیادی را از دست بدهد. با توجه به پروتکل ARQ، دریافتکننده به ماهواره اعلام میکند کدامیک از فریمها را به شکل درست دریافت کرده، بنابراین ابزار متوجه میشود چه فریمهایی را باید دوباره ارسال کند.
در خصوص بخش تراز، TBIRD یک سیستم سیگنالدهی خطای مخصوص را به کار میگیرد تا ماهواره را طوری تنظیم کند که دقیقا به سمت گیرنده باشد. به گفته تیم محققان چنین سیستمی کمک میکند اجزای نوری مینیاتوری ساخته شوند. محققان اکنون تصمیم دارند سرعت انتقال داده با سیستم مذکور را ۲ برابر کنند.
بیشتر بخوانید:
- راه اندازی اینترنت ماهواره ای روسیه ؛ خیز بلند مسکو برای رقابت با استارلینک!
- افزایش دو برابری قیمت اینترنت استارلینک در اوکراین ؛ سواستفاده ماسک از وضع بد اوکراین!
- سقف مصرف منصفانه اینترنت استارلینک اعلام شد!
نظر شما درباره رکوردشکنی سرعت اینترنت ماهوارهای توسط دانشگاه MIT چیست؟ دیدگاه خود را در بخش کامنتها با تکراتو به اشتراک بگذارید و اخبار فناوری را با ما دنبال کنید.