بتن فضایی برای استفاده در زیربنای خانههای فضایی معرفی شد. این بتنها مقاومت بسیار بالایی دارند و میتوانند در ساخت خانههای مریخی کارآمد باشد.
دانشمندان موفق به ساخت یک نوع بتن فضایی از مادهای شگفتانگیز شدند که میتوان آن را با بتنهای معمولی ترکیب کرد و بتنی با مقاومتی چندبرابر بهمنظور بهرهگیری در زیربنای خانههای مریخی استفاده کرد. دانشمندان سالهاست که برای فراهم کردن امکان زندگی در ماه و مریخ تلاش میکنند. بشر بدینمنظور تاکنون به اختراعات و اکتشافت بسیاری در این مهم دسته یافته است. حال ساخت این بتن نیز میتواند در مأموریتهای آینده فضانوردان و بنا کردن و خانه و اتاق در فضا کمک شایانی کند.
بیشتر بخوانید: جستجوی حیات در مریخ با هوش مصنوعی ؛ سیاره سرخ هرگز میزبان حیات بوده است؟
بتن فضایی برای ساخت و ساز در فضا معرفی شد
نیم قرن پس از قدم گذاشتن روی ماه، بشر خود را برای برداشتن گام بلند بعدی در اکتشافات فضایی آماده میکند. کره ماه و پس از آن، مریخ؛ نخستین مقاصد انسان برای سکونت هستند. در راه رسیدن به این هدف، دانشمندان مواد مختلفی را برای ساخت و ساز در مریخ آزمایش کردهاند و ظاهرا در دانشگاه منچستر، این تلاشها نتیجه داده است؛ آنها مادهای موسوم به استارکریت (StarCrete) را خلق کردهاند که میتواند بهعنوان بتن فضایی مورد استفاده قرار گیرد.
از آنجایی که در حین انجام ماموریتهای دور و دراز فضایی، بازگشت سریع به زمین ممکن نیست؛ اتکای فضانوردان باید به منابع موجود در همان مکان باشد. انتقال مواد زیربنایی از زمین به فضا، پیچیدگی و هزینه زیادی دارد و بههمین دلیل است که دانشمندان از گرد و خاک فضایی بهعنوان ماده ساختاری اصلی StarCrete استفاده کردهاند.
در ساختار این ماده، نشاسته سیبزمینی و نمک هم علاوه بر خاک فضایی، بهکار رفته است؛ البته اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم، خاک شبیهسازی شده مریخ!
بر اساس آزمایشهای صورت گرفته، استارکریت مقاومتی معادل ۷۲ مگاپاسکال دارد؛ در حالی که مقاومت بتن معمولی، ۳۲ مگاپاسکال است. حتی در آزمایش با خاک ماه، مقاومت آن به ۹۱ مگاپاسکال هم رسید.
هر گونی ۲۵ کیلویی سیبزمینی، دارای نشاسته کافی برای تولید یک تن بتن فضایی، یا ۲۱۳ خشت آجری استارکریت است. خاک مریخ که برای فضانوردان ساکن آن، در دسترس خواهد بود؛ چند گونی سیبزمینی هم میتوانند با خود ببرند و نمک یا کلرید منیزیم هم در آنجا پیدا میشود. پس ظاهرا همهچیز برای ساخت و ساز در مریخ، فراهم است. البته بهگفته محققان، اشک فضانوردان هم میتواند به غنای این ترکیب، بیفزاید!
پیشتر اعضای تیم تحقیقاتی از خون و ادرار انسان بهعنوان ماده چسبنده استفاده کرده بودند؛ ولی مشخص شد در مقیاس بزرگ، چنین ترکیبی قابل استفاده نخواهد بود و در مقطع فعلی، استارکریت بهترین ترکیب ممکن را دارد. نه پرهزینه است و نه پیچیده!
منطقی هم است؛ حالا که سیبزمینی بهعنوان یک ماده غذایی برای فضانوردان در نظر گرفته شده، چرا نتوان از آن برای ساخت و ساز هم استفاده کرد؟ از طرفی، حدود ۸ درصد از انتشار دیاکسید کربن جهانی، ناشی از تولید سیمان و بتن است؛ ولی استارکریت چنین مشکلی را برای محیط زیست، ایجاد نمیکند. البته فعلا، دانشمندان به آزمایشهای خود برای افزایش مقاومت و غنای این بتن فضایی ادامه میدهند.
بیشتر بخوانید:
- پژوهشگران: کشف حیات در مریخ غیرممکن است!
- تلسکوپ فضایی رومن تا 10 هزار برابر سریعتر از هابل است
- لباس فضانوردی ماموریت آرتمیس 3 توسط ناسا رونمایی شد
- احتمال برخورد یک سیارک به زمین در ولنتاین 2046 ؛ هدیه اختصاصی کائنات برای عشاق!
دیدگاه شما در خصوص بتن فضایی چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنتها با تکراتو در میان بگذارید.