پژوهشگران در دانشگاه سیمون فریزر با سیلیکون، پیشرفتی حیاتی را در توسعه‌یِ فناوری اینترنت کوانتومی و پردازنده‌های کوانتومی رقم زدند.
پژوهش آن‌ها، در نیچر تودی مشاهده‌یِ بیش از 150 هزار سیلیکون کیوبیتِ فوتون-اسپینی «T میانی» را توصیف می‌کند. انقلابی مهم که بی‌درنگ فرصت‌هایی را برای متصل ساختنِ رایانه‌هایی در مقیاس کوانتومی و اینترنت کوانتومی فراهم می‌آورد.
محاسبات کوانتومی پتانسیل‌های حیرت‌انگیزی را، فراتر از ابر کامپیوترهای امروزی، برای قدرت محاسباتی فراهم کرده‌اند، دریچه‌های پیشرفت در بسیاری از رشته‌هایی نظیر شیمی، علم مواد، پزشکی و امنیت رایانه‌ای حال با این قابلیت گشوده شده است. برای تبدیل این امر به واقعیت، نیاز به ساخت کیوبیت‌های پایدار و با دوامی داریم که در عین قدرت پردازشی بتوانند فناوری ارتباطی بین کیوبیت‌ها را در چنین مقیاسی پیوند دهند.
پژوهش گذشته نشان داد که سیلیکون قادر به تولید چندین کیوبیت بسیار پایدار و با دوام در این صنعت است. اکنون، پژوهشی که دانیل هیگین‌باتم، آلکس کرکی‌جان و همکاران آن‌ها منتشر کرده‌اند، اثباتی بر این اصل است که ویژگی درخشندگی «T های میانی» در حقیقت، کاستی‌ای در سلیکون‌‌اند که می‌توانند پیوند فوتونیک را مابین کیوبیت‌ها فراهم آورند.
این آورده از همکاری داسیفر (دانشگاه سیمون فریزر) آزمایشگاه فناوری کوانتومی سیلیکونی در دانشکده فیزیک، و دیگرانی نظیر استفانی سیمونز، رئیس تحقیقات کانادا در فناوری کوانتومی سیلیکونی و مایکل دی‌والت استادی بازنشسته به ثمر نشسته است.
بیشتر بخوانید: تراشه کوانتومی هواوی تا ده سال آینده تجربه کاربری کامپیوترها را متحول می‌کند
توسعه‌ی اینترنت کوانتومی تمام سیلیکونی
سیمونز گفته است: «این کار نخستین اندازه‌گیری یک T میانی تک افتاده است، و در واقع امر، نخستین اندازه‌گیری از هر اسپین یگانه‌ای در سیلیکون که فقط با نورسنج‌ها اجرا شده است.» سیمونز هم‌چنین افزوده است:
یک گسیلنده نظیر Tمیانی، کیوبیت‌های اسپین و فوتون‌های نوری را با کارایی بالا در هم ترکیب می‌کند که عملی ایدئال برای ساخت رایانه‌های کامپیوتری مقیاس‌پذیر و توزیع‌شده است؛ چرا که توأمان پردازش و ارتباط راــ به جای نیاز به دو رابط فناوری کوانتومی، یکی برای پردازش و ارتباط‌ــ به کار می‌گیرند.
مضاف بر آن، برتری T های میانی این است که بر اساس همان طول موجی که تجهیزات ارتباطات فیبری امروزی و شبکه‌های مخابراتی شهری استفاده می‌کنند، نور را از خود بازتاب می‌دهند.
سیمونز گفته است:
با T های میانی شما می‌توانید پردازنده‌های کوانتومی‌ای بسازید که به ذات، در ارتباط با دیگر پردازنده‌ها هستند. زمانی‌که کیوبیت‌های سیلیکونی بتوانند با یکدیگر توسط بازتاب فوتونی (نور)،ــ در باند یکسان استفاده شده در مراکز داده و شبکه‌های فیبری‌ــ، ارتباط بگیرند، شما می‌توانید از همین مزیت برای متصل‌سازی میلیون‌ها کیوبیت مورد نیازتان در محاسبات کوانتومی بهره بگیرید.
توسعه‌ی فناوری کوانتومی با استفاده از سیلیکون فرصت‌ها را برای سرعت بخشیدن در مقیاس محاسبات کوانتومی فراهم می‌کند. هم اکنون صنعت نیمه‌هادی جهانی قادر به تولید تراشه‌‌هایی ارزان، با دقتی خیره‌کننده در چنین مقیاسی است. این فناوری استخوان‌بندی محاسبات و شبکه‌های مدرن را از گوشی‌های هوشمند گرفته تا قدرت‌مندترین ابرکامپیوترهای جهانی سر و شکل می‌دهد.
با یافتن راهی برای خلقِ پردازنده‌های کوانتومی محاسباتی در سیلیکون، می‌توان جای به راه انداختن خط تولید جدیدی برای آن، از تمامی ظرفیت‌های سال‌ها توسعه، انباشت دانشِ صنعتِ تولید رایانه‌ها استفاده کنید، که این مزیّت، در رقابت‌های بین‌المللی رایانه‌‌ی کوانتومی غیر قابل چشم‌پوشی‌ست.
بیشتر بخوانید:
- اولین کاشت تراشه مغزی با موفقیت انجام شد؛ نزدیک شدن به رویای زندگی ابدی
- ربات های جدید ارتش آمریکا با قلب و سیستم گردش خون بسیار به انسان شبیه هستند
- مرکز یوفوها در وزارت دفاع آمریکا آغاز به کار کرد
- پهپاد مفهومی جدید ارتش بریتانیا با سرعت 1000 کیلومتر بر ساعت معرفی شد [+فیلم]
- ورود Dodge به دنیای خودروهای برقی ؛ پایان شکوهمندانه V8 جهنمی!
دیدگاه شما درباره توسعه‌یِ فناوری اینترنت کوانتومی چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما در میان گذاشته و اخبار تکنولوژی را از تکراتو دنبال کنید.
منبع: ScienceDaily
