نصب اجباری ابزارهای جاسوسی از درخواست‌هایی است که کشور قطر برای تماشای بازی‌های جام جهانی از شما می‌خواهد. این موضوع تبدیل به یک مسئله بحث‌برانگیز شده است.
قطر کشوری کوچک در شرق شبه جزیره عربستان در غرب آسیا است و این کشور وظیفه میزبانی جام جهانی فوتبال امسال را دارد. این رویداد قرار است از 20 نوامبر (29 آبان) تا 18 دسامبر (27 آذر) در این کشور برگزار شود. میزبانی جام جهانی توسط یک کشور عرب امری است که برای اولین بار رخ داده و اهمیت این موضوع زمانی دو چندان می‌شود که بدانیم حتی دومین بار است که در آسیا برگزار می‌شود.
اما ممکن است شما با شنیدن خبری در حال حاضر قصد داشته باشید که آرزوی دیدن جام جهانی قطر در ماه آینده را نابود کنید یا برنامه‌های خود را حداقل تغییر دهید. این خبر نصب اجباری ابزارهای جاسوسی روی گوشی گردشگران جام جهانی قطر است. این کشور جهت ورود گردشگران، دانلود و نصب دو اپلیکیشن را الزامی کرده است که هر دو این نرم‌افزارها عملکرد مشابهی با نرم افزارهای جاسوسی داشته و کارشناسان امنیتی مجوزهای اعطایی از طریق این برنامه‌ها به مقامات قطری را مشکوک می‌دانند.
به نظر می‌رسد که هزاران نفر از طرفداران ورزش فوتبال در طی چند ماه آینده به این منطقه سفر کنند تا شاهد اجرای زنده جام جهانی باشند. اما، این کشور با «مجبور کردن» گردشگران به دانلود و نصب برنامه‌هایی که به مقامات این کشور دسترسی‌های بسیاری به داده‌های تلفن‌هایشان را خواهد داد، باعث ایجاد نگرانی‌های جدی برای پژوهشگران امنیت سایبری شده است.
بیشتر بخوانید: حذف تیم ملی ایران از جام جهانی چقدر جدی است؟
نصب اجباری ابزارهای جاسوسی روی گوشی گردشگران جام جهانی قطر
اپلیکیشن‌های که طبق این گزارش برای جاسوسی ممکن است استفاده شوند «احتراز» و «حیا» نام دارند. اونید واساسن، رییس بخش امنیت NRK و سایر پژوهشگران این حوزه، از جمله بروس اشنایر، برنامه احتراز را با نرم افزارهای جاسوسی یکی قلمداد کرده‌اند. احتراز (Ehteraz) یک برنامه ردیابی کووید-19 بوده که برای دستگاه‌های با سیستم‌عامل iOS و Android در دسترس است. مشکل این نرم‌افزار مجوزهای بسیار فراتر از حد معمولی است که اجازه دسترسی به آن‌ها را می‌خواهد. به عنوان مثال یکی از این مجوزها دسترسی و ردیابی مکان دقیق کاربران از طریق Wi-Fi و بلوتوث بوده و تمام این‌ها تحت عنوان ردیابی کووید مطرح شده‌اند.
اونید واساسن، در این باره می‌گوید: «وظیفه من ارائه مشاوره سفر نیست، اما شخصاً هرگز تلفن همراهم را برای سفر به قطر با خود به همراه نخواهم برد».
با این وجود، پس از اینکه آقای واساسن یک بررسی کامل‌تری از برنامه احتراز انجام داد، متوجه شد که این اپلیکیشن خیلی بیشتر از دسترسی‌های قابلیت‌های ردیابی را نیز از کاربران خود درخواست می‌کند. این برنامه قادر خواهد بود تا کلیه محتوای گوشی کاربر را به دست آورده و آن‌ها راحذف کرده یا تغییر دهد. همچنین از دیگر مجوزهای آن قابلیت لغو نصب هر نرم‌افزار نصب شده دیگری و جلوگیری از وارد شدن گوشی به حالت خواب خواهد بود. مجوزهای اضافی دیگر نیز که بسیار مشکوک بودن این برنامه را به ابزار جاسوسی بودن تقویت می‌کند، امکان برقراری تماس‌های خروجی و غیرفعال کردن صفحه قفل دستگاه است.
حیا (Hayya) نام دیگر نرم‌افزار مشکوک بوده که در اپ استور اپل و گوگل پلی نیز قرار گرفته است. در نگاه اول، به نظر می رسد یک برنامه بسیار خوب و دارای رابط کاربری کاربرپسند بوده و در وهله اول برای ردیابی مسابقات و دسترسی به سیستم متروی رایگان قطر استفاده خواهد شد. اما به دلیل درخواست‌ها برای نصب اجباری این برنامه کلیه پژوهشگران حوزه امنیت به این برنامه نیز مشکوک شدند.
واساسن پس از بازرسی دریافت که نرم‌افزار حیا نیز شرایط عجیبی دارد و در زمینه دریافت مجوزهای دسترسی از کاربران بسیار مشکوک عمل کرده است. برای نمونه این نرم افزار اجازه به اشتراک‌گذاری اطلاعات از تلفن را بدون محدودیت در اختیار می‌گیرد. همچنین موقعیت مکانی کاربر را ردیابی خواهد کرد و درست به مانند احتراز از وارد شدن دستگاه به حالت خواب جلوگیری کرده و علاوه بر آن به اتصالات شبکه کاربر را نیز دسترسی دارد.
کنترل این برنامه‌ها غالباً در دست مؤسسه بهداشت عمومی (بخشی از وزارت کشور قطر) قرار دارند که واقعاً در تلاش برای جلوگیری از گسترش کووید در کشور هستند. اما مجوزهایی که درخواست دسترسی به آن‌ها را دارند بسیار فراتر از چیزی است که برای انجام این مورد نیاز است. واساسن در این زمینه بیان دارد که با موافقت کاربران به درخواست‌های این برنامه‌ها، کاربران به مقامات فرصتی خواهند داد تا حقوقی که به آن‌ها اعطا شده است را مورد بهره‌‌برداری سوء قرار دهند. مثل این است که خود کلید خانه‌تان را به دزدان بدهید.
بروس اشنایر نیز این برنامه‌ها و مجوزهای آن‌ها را ناراحت‌کننده و مضحک قلمداد کرده است. او در این زمینه بیان می‌کند که مشخص نیست، چگونه قطر این اجازه را دارد تا این قانون را اجرا کرده و هزاران بازدیدکننده را به نصب اجباری ابزارهای جاسوسی وادارد. اشنایر در وبلاگ خود گفت:
«من نمی دانم این واقعاً چقدر اجباری است». من افرادی را می‌شناسم که زمانی از عربستان سعودی بازدید کردند و این امر نیز به برنامه‌های مشابه نیاز داشته است.
در آخر باید گفت که دولت قطر کنترل کاملی بر داده‌های ذخیره شده در دستگاه داشته که از جمله آن‌ها باید به توانایی تغییر یا حذف اطلاعات اشاره کرد. واساسن در این زمینه توضیحات تکمیلی خود را نیز اعلام کرده است: «وقتی این دو برنامه را دانلود می‌کنید، شرایط مندرج در قرارداد آن را نیز مورد پذیرش قرار می‌دهید و در درجه اول این شرایط از طرف شما بسیار سخاوتمندانه است. شما اساساً تمام اطلاعات تلفن خود را تحویل می‌دهید. شما به افرادی که برنامه‌ها را کنترل می‌کنند، توانایی خواندن و تغییر چیزهای مختلفی را می‌دهید. آن‌ها همچنین این فرصت را دارند که اگر توانایی انجام این کار را داشته باشند، اطلاعات را از برنامه‌های دیگر بازیابی کرده و ما معتقدیم که این کار را نیز خواهند کرد».
بیشتر بخوانید:
- توسعه 5G در کیش برای میزبانی از مسافران جام جهانی با وجود اختلالات شدید اینترنتی در کشور!
- مصدومیت سردار آزمون ؛ آیا ستاره تیم ملی به جام جهانی می‌رسد؟
- پیش بینی قهرمان جام جهانی 2022 قطر ؛ ایران از گروهش صعود می‌کند؟
- قیمت بلیت جام جهانی قطر 2022 مشخص شد
- عدم پخش بازی های جام جهانی از تلویزیون ؛ صداوسیما جام جهانی را پخش نمی‌کند؟
نظر شما درباره عملکرد نصب اجباری ابزارهای جاسوسی روی گوشی گردشگران جام جهانی قطر چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما در میان گذاشته و اخبار تکنولوژی را با تکراتو دنبال کنید.
