بهترین ناوشکن های ایران و جهان ؛ فهرست قوی‌ترین ناوشکن های دنیا

بهترین ناوشکن های ایران و جهان کدامند؟ کدام کشورها توان نظامی بیشتری در آب ها دارند. در ادامه این نوشتار تکراتو این موضوع را بیشتری بررسی می‌کنیم.

در تکراتو خواندیم که ناوشکن نوعی کشتی جنگی سریع با تناژ میان هفت هزار تا ۱۰ هزار تن با توان مانور بالا و برد عملیاتی وسیع است که برای گروه‌های رزمی و دفاع از آن‌ها در برابر شناورهای کوچک و سبک بکار می‌رود و تفاوت‌های بسیاری با سایر کشتی‌های جنگی دارد.

واژه «ناوشکن» خود نشان دهنده قدرت تخریب، نیرو و کارآمدی است. پس جای تعجبی ندارد که در نیروی دریایی این واژه به معنای یک کشتی جنگی بسیار قدرتمند است که با انجام حملات و انجام ماموریت های پیچیده همراه با قدرت آتش ویرانگر خود دشمن را به زانو در می آورد. با بررسی بیشتر با تکراتو همراه باشید!

بهترین ناوشکن های ایران و جهان

فهرست قوی‌ترین ناوشکن های دنیا

ناوشکن ها پس از رزم‌ناوها (Cruiser) که تنها کشورهای آمریکا و روسیه آن­ها را در خدمت دارند،­‌ سنگین­‌ترین شناور رزمی هستند که نیروی دریایی برخی کشورها در اختیار دارند. قدرت آتش ناوشکن‌ها (Destroyer) از رزم ناوها هم بیشتر است و معمولا وظیفه محافظت از ناوهای دیگر را بر عهده دارند. در این­جا قصد معرفی ۱۰ ناوشکن برتر دنیا را داریم.

در این نوشتار از تکراتو به سراغ قوی‌ترین و بهترین ناوشکن های ایران و جهان می‌رویم. در ابتدا به فهرست بهترین ناوشکن های جهان می‌پردازیم.

بهترین ناوشکن های جهان

ناوشکن کلاس آکیزاکی

یکی از بهترین ناوشکن های جهان در ژاپن

آکیزاکی (Akizuki) جدیدترین ناوشکن موجود در نیروی دریایی ژاپن به شمار می رود که با تکنولوژی بسیار پیشرفته بومی ساخته شده است و در ترکیب با ناوشکن های بزرگ تر و قدرتمندتر کلاس آتاگو و کونگو توان دفاعی دریایی ژاپن را به شدت افزایش داده است.

این ناوشکن با 6800 تن وزن با ناوهای تندرو مدرن اروپایی برابری می کند اما به دلیل سلاح های متنوع و سنسورهای پیشرفته ای که در آن به کار برده شده در زمره ناوشکن ها دسته بندی شده است. در حال حاضر 4 فروند از این ناوشکن در نیروی دریایی ژاپن فعال است. این ناوشکن با سوخت گازی و چهار توربین گازی رولزرویس توان تولید 19.5 مگاوات نیرو در هر توربین را داشته که در کل نیرویی معادل 78 مگاوات برای پیشرانه کشتی تولید خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

• مشخصات ناوشکن سهند ؛ پیشرفته ترین کشتی جنگی ایران به نیروی دریایی پیوست
• پرتاب ماهواره ظفر با موشک سیمرغ ؛ شکستی دیگر در کارنامه سازمان فضایی؟
• مشخصات موشک های شلیک شده به پایگاه آمریکایی عین الاسد در عراق : فاتح 313

همچنین این ناوشکن دارای رادارهای چند منظوره دو بانده است که برای عملیات جستجو و ردگیری، کنترل آتش و مشاهده واضح هدف مورد استفاده قرار می گیرند. سیستم سونار نیز روی بدنه این ناوشکن نصب شده و از رادار جستجوی سطحی نیز سود می برد. تجهیزات دفاعی این ناوشکن شامل یک سیستم پرتاب موشک ترکیبی برای موشک های دریایی اسپارو و سیستم دفاع موشکی پیشرفته ای بوده و یک توپ 127 میلیمتری که توان شلیک گلوله تا 24 کیلومتر را دارد نیز روی این ناوشکن سوار شده است.

همچنین 8 موشک ضد کشتی با برد 150 کیلومتر و کلاهک 225 کیلویی توانایی جنگی سطحی آن را تضمین کرده اند. این ناوشکن همچنین توانایی جای دادن دو هلی کوپتر را نیز دارد. از نقاط ضعف آن می توان به نداشتن سیستم دفاع موشکی برد بلند و عدم توانایی در حمله به مواضع زمینی اشاره کرد.

ناوشکن نوع 45 کلاس دیرینگ

یکی از بهترین ناوشکن های جهان در بریتانیا

این کلاس بیشتر با نام تایپ ۴۵ (Type 45) شناخته می­‌شود و از ابتدا برای ایفای نقش دفاع هوایی ساخته شده است. این کلاس دارای یک سامانه دفاع هوایی با نام PAAMS است. اجزاء اصلی این سامانه دو رادار قدرتمند SAMPSON و S-1850M و همچنین موشک­‌های پدافندی آستر ۱۵ و ۳۰ هستند. این موشک­‌ها در ۴۸ پرتابگر عمودی این ناو قرار می­‌گیرند.

ناوشکن نوع 45 کلاس دیرینگ که به عنوان جایگزینی برای نوع 42 به شمار می رفت ابتدا قرار بود که 12 ناوشکن جدید جایگزین ناوشکن های قدیمی تر شود اما در نهایت تنها 6 ناوشکن به دلیل کاهش بودجه و دیگر مسایل جایگزین شدند. این ناوشکن ها دارای سلاح ها و سنسورهای مختلف و سطح بالایی از تجهیزات خودکار هستند که نیاز به خدمه انسانی را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد.

علی رغم وزن 8000 تنی این ناوشکن ها، آن ها یک پلتفرم چند منظوره دارند اما نیروی دریایی سلطنتی تنها توانایی های ضدهوایی آن ها را توسعه داده است. این ناوشکن دارای یک سیستم پیشرانه یکپارچه الکتریکی بسیار پیشرفته بوده که از پیشرانه دیزلی-الکتریکی با توربین های گازی برای رسیدن به حداکثر توان و کارایی سود می برد. موتورهای نیروی برق تولید کرده که باعث چرخیدن توربین ها خواهد شد.

همچنین یک سیستم سونار بسیار قدرتمند نیز روی این ناوشکن سوار شده است. این ناوشکن دارای یک سیستم لانچر موشکی عمودی با 48 موشک استر-15 با برد فراتر از 50 کیلومتر و استر-30 با برد بالای 120 کیلومتر است. همچنین یک لانجر مورب با 8 موشک هارپون ضد کشتی نیز روی این ناوشکن نصب شده است.

ناوشکن­‌های کلاس دیرینگ (Daring) در حال حاضر به موشک‌­های ضد کشتی هارپون مجهز هستند اما نیروی دریایی بریتانیا قصد دارد که این موشک را از خدمت خارج کند که در این صورت این ناوشکن­ غیر از توپ سینه خود، سلاح دیگری برای درگیری با اهداف سطحی نخواهد داشت.

یک توپ 114 میلیمتری برای مقابله با اهداف سطحی و بمباران کردن اهداف ساحلی نیز از تجهیزات تهاجمی این ناوشکن به شمار می آید. علاوه بر این دو توپ بوشمستر 30 میلیمتری نیز برای مقابله با کشتی های سبک در این ناوشکن وجود دارد. این ناوشکن در زمینه نبرد هوایی قابلیت های بالایی دارد اما به دلیل نداشتن سیستم پرتاب اژدری در مقابل تهدیدات زیردریایی ها آسیب پذیر می باشد.

ناوشکن هورایزن (Horizen)

یکی از بهترین ناوشکن های جهان – محصول مشترک ایتالیا و فرانسه

در طی یک برنامه نظامی مشترک بین بریتانیا، فرانسه و ایتالیا قرار بود که 22 ناوشکن تهاجمی با قابلیت بالا در نبرد هوایی ساخته شود که 12 فروند به نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا، 4 فروند به نیروی دریایی فرانسه و 6 فروند نیز به ایتالیا تعلق بگیرد.

این کلاس رسما به عنوان ناوچه شناخته می‌­شود، اما با توجه به اندازه و میزان تسلیحاتی که حمل می‌­کند، بدون شک در دسته ناوشکن­‌ها قرار می‌گیرد. استفاده از واژه ناوچه برای این کلاس بیشتر دلایل سیاسی دارد.

هرایزن (Horizon، در ایتالیایی: Orizzonte) محصول همکاری مشترک فرانسه و ایتالیا است. در ابتدای پروژه، بریتانیا هم در این طرح سهیم بود اما به دلیل نیازهای متفاوت از پروژه خارج شد و خود به تنهایی ناوشکن­ تایپ ۴۵ را تولید کرد.

بیشتر بخوانید:

• تفاوت ناو و ناوچه و ناوشکن ؛ آشنایی با انواع کشتی های جنگی
• حادثه ناوچه کنارک ؛ شلیک اشتباه موشک ناوشکن جماران به یک ناوچه ارتش

اما در نهایت بریتانیا به دلیل اختلاف بر سر کمپانی رهبر در پروژه، هزینه ها و نگرانی های تکنیکی از این برنامه جدا شده و تعداد ناوشکن ها برای نیروهای دریایی ایتالیا و فرانسه هر کدام به 2 فروند کاهش داده شد. بدین ترتیب ناوشکن های کلاس هورایزن با سلاح ها و سنسورهای مشابهی ساخته شد.

هرایزن مانند تایپ ۴۵ از سامانه PAAMS استفاده می­‌کند. تفاوت آن با ناوشکن بریتانیایی در سنسورها و رادار چند منظوره‌­اش است. این ناوشکن به جای استفاده از رادار SAMPSON از رادار EMPAR استفاده می­‌کند. مانند تایپ ۴۵، هرایزن نیز دارای ۴۸ پرتابگر عمودی است که موشک­های آستر ۱۵ و ۳۰ را در خود جای می­‌دهند. برای درگیری با اهداف سطحی، هرایزن­‌های فرانسه و ایتالیا به ترتیب به موشک­‌های اگزوست و اتومات مجهز شده­‌اند. سامانه­‌های دفاع نزدیک ناوشکن­‌های دو کشور نیز متفاوت و محصول بومی خودشان است.

ناوشکن کلاس کلکته

یکی از بهترین ناوشکن های جهان در هند

ناوشکن های کلاس کلکته (Kolkata) بزرگ ترین ناوشکن های سطحی با طراحی بومی ساخت هند هستند. توپ اصلی این ناوشکن ساخت ایتالیا، توربین های گازی آن ساخت اوکراین، سیستم پرتاب موشک سام آن ساخت اسراییل و سیستم موشکی ساخت روسیه است که باعث می شود این ناوشکن از پیشرفته ترین و مجهزترین تجهیزات تهاجمی و دفاعی برخوردار باشد.

ناوشکن کلاس کلکته 7500 تن وزن داشته و قدرتمندترین ناوشکن در ناوگان دریایی هند است که تاکنون تنها 3 فروند از آن ها ساخته شده است. نمونه های آینده این ناوشکن با روزآمدسازی های بیشتری تولید خواهند شد و به دلیل بزرگی و داشتن تجهیزات فراوان، خدمه بسیاری نیز در آن مشغول به کار هستند.

این ناو دارای رادار و سنسورهایی در حد و اندازه برخی شناورهای غربی است و مجموعا ۴۸ پرتابگر عمودی دارد که از این تعداد ۳۲ پرتابگر مختص موشک‌­های پدافندی است و ۱۶ پرتابگر نیز موشک‌­های کروز ضد کشتی و تهاجم زمینی فراصوت براهموس را در خود جای داده‌­اند. نیروی دریایی هند ۳ فروند از این ناو را در خدمت دارد.

سیستم پیشرانه این ناوشکن ترکیبی از گاز و دیزل بوده که دارای 4 توربین گازی زوریا و دو موتور دیزلی است که هر کدام 7.400 کیلووات برق تولید می کنند. شاید این ناو به پیشرفتگی نمونه­‌های غربی نباشد، اما از قدرت آتش قابل توجهی برخوردار است. کولکاتا (Kolkata) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی هند است و بدنه آن به شکل پنهانکار طراحی شده است.

از تجهیزات دفاعی این ناوشکن به سیستم راداری چند کاربردی در باند اس با برد بیش از 250 کیلومتر و توانایی جستجو، ردیابی و هدایت سیستم موشکی و توپخانه ای برای اهداف سطحی و هوایی، یک رادار دو تالس با عملکرد در باند ال برای ردیابی در مسافت های بلند و شناسایی اهداف برای سیستم کنترل آتش، یک سیستم راداری جستجو و هدایت موشکی برای هدفگیری موشک های ضد کشتی، یک توپ سنسوری مادون قرمز و اوپترونیک با 300 درجه پوشش برای کنترل سیستم موشکی و دو سیستم سونار اشاره کرد.

ناوشکن کلاس سجونگ بزرگ

بهترین ناوشکن جهان ؛ محصول کره!

مطمئناً انتظار نداشتید که ناوشکنی از کره جنوبی در رتبه ی اول این فهرست قرار داشته باشد اما کره ای ها صنعت کشتی سازی بزرگ و پیشرفته ای داشته و می توانند به راحتی در این زمینه با محصولات اروپایی و ایالات متحده رقابت نمایند. این ناوشکن ها در مدتی کمتر از یک سال ساخته شده و با اختلاف فراوان بزرگ ترین ناوشکن جهان به شمار می آیند که وزن هر کدام از آن ها بیش از 11.000 تن است.

این ناوشکن با الهام از ناوشکن آرلیگ بورک آمریکایی ساخته شده و سیستم راداری و سلاح های پیشرفته ای دارند که آنها را قادر می سازد انواع ماموریت ها از قبیل دفاع در برابر موشک های کروز تا حمله به اهداف زمینی در فاصله 1500 کیلومتری تا نبرد گسترده با زیردریایی ها را به راحتی انجام دهند.

این ناوشکن دارای 4 توربین گازی بوده که روی هم 75 مگاوات برق تولید خواهند کرد. سیستم راداری آن شبیه سیستم راداری ناوشکن آمریکایی بوده اما یک سیستم راداری جستجو و ردیابی مادون قرمز ساژم برای کشف غیرفعال موشک های کروز، هواپیما و دیگر تهدیدهای نامتقارن نیز دارد.

این ناوشکن تا حد زیادی به آرلی برک آمریکا شباهت دارد و این دو تجهیزات مشابه زیادی نیز دارند. با این حال بخش­‌های زیادی از آن هم ساخت صنایع داخلی کره­ جنوبی است.

سجونگ کبیر (Sejong the Great) نیز دارای سیستم رزمی ایجس و رادار SPY-1D است ولی نسبت به ناوشکن آرلی برک پرتابگرهای عمودی بیشتری دارد. این ناو دارای ۸۰ پرتابگر عمودی Mk 41 (مشابه آرلی برک) است که همگی با موشک­‌های پدافندی SM-2 مجهز می­شوند.

۴۸ پرتابگر عمودی دیگر این ناو ساخت خود کره است و موشک­‌های ضد کشتی هیونمو ۳ و ضد زیردریایی K-ASROC که هر دو این‌­ها نیز ساخت کره هستند را در خود جای می‌­دهند. کره جنوبی ۳ فروند از این ناو را در خدمت دارد و ۳ فروند دیگر را نیز در دست ساخت دارد.

همچنین این ناوشکن دارای توپ اصلی 127 میلیمتری، سیستم تهاجمی گلکیپر 30 میلیمتری، سیستم موشکلی رام با 21 موشک، 80 فروند موشک سطح به هوا با برد بالای 150 کیلومتر، 16 موشک ضد کشتی با برد بالای 150 کیلومتر، 32 موشک موشک های کروز با برد بالای 1000 کیلومتر و 16 راکت ضد زیردریایی و در نهایت 2 لانچر سه گانه اژدرهای سبک وزن بلو هاک است.

بهترین ناوشکن های ایران

ناوشکن جماران

یکی از بهترین ناوشکن های ایران

جماران اولین ناوشکن ساخت ایران در کلاس موج است که با دانش تماما ایرانی ساخته و در سال ۱۳۸۸ تحویل نیروی‌دریایی ارتش شد؛ در این شناور از پیشرفته‌ترین نمونه‌های راداری، سامانه‌های پدافندی و موشکی از جمله موشک‌های سطح‌به‌هوا و اژدرانداز استفاده شده و همچنین در کنار این تجهیزات جماران اولین ناوشکن ایرانی است که به باند فرود هلی‌کوپتر مجهز شده تا به راحتی بتوان در مواقع ضرور از بالگرد آن برای عملیات‌های مختلف استفاده کرد.

• بیش از ۹۰ متر طول
• بیش از ۱۰ متر عرض
• بیش از ۱۲۰۰ تن وزن
• برد عملیاتی حدود ۳ هزار کیلومتر
• سرعتی در حدود ۳۰ گره دریایی ( ۵۶ کیلومتر بر ساعت)
• دارای ۲ موتور با حدود ۱۰ هزار اسب بخار نیرو (هریک)
• ظرفیت حدود ۱۴۰ خدمه

ناوشکن جماران برای دفاع از خود به پیشرفته‌ترین سامانه‌های راداری مجهز شده تا به راحتی بتواند اهداف را تشخیص دهد و در کنار این سامانه‌ها به سلاح‌هایی از جمله موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

• ۲ قبضه اژدانداز ۵۳۳ میلی‌متری
• ۱ قبضه توپ ۷۶ میلی متری فجر ۲۷
• ۲ قبضه توپ ۲۵ میلی‌متری
• ۴ فروند موشک سطح به سطح C-۸۰۲،
• ۱ قبضه توپ ۴۰ میلی‌متری فاتح
• ۴ فروند موشک سطح ‌به‌هوای فجر

ناوشکن الوند

یکی از بهترین ناوشکن های ایران

ناو الوند نخستین ناو محافظ‌های کلاس سام نیروی دریایی ایران است که در ۱۹۶۷ میلادی در کارخانه انگلیسی ووسپر تورنیکرافت به سفارش ارتش ایران تولید و در ۱۹۷۱ میلادی به نیروی دریایی ایران پیوست. این ناو پیش از انقلاب با نام سام (یا سام۱) شناخته می‌شد و ۳ ناو خواهر آن با نام‌های زال، رستم و فرامرز شناخته می‌شدند که پس از انقلاب به ترتیب به البرز، سبلان و سهند تغییر نام دادند.

مدت زمان ماموریت‌ها با این شناور بیش از ۳ تا ۵ ماه طول می‌کشد. سرعت بسیار زیاد ناوشکن الوند، مهمترین عامل موفقیت این شناور در عملیات و گشت زنی دریایی است. ناوشکن الوند تاکنون در عملیات متعددی در خلیج فارس و آب‌های بین المللی انجام داده است. نجات کشتی‌های ایرانی و چند کشتی خارجی از دست دزدان دریایی در خلیج عدن از جمله ماموریت‌های این ناوشکن بوده است.

این ناوچه به ندرت خارج از آب های ایران دیده شده بود تا اینکه در ۲۲ فوریه ۲۰۱۱ میلادی با وارد شدن به کانال سوئز و حرکت به طرف سوریه برای شرکت در یک مانور در آن کشور خبرساز شد. این نخستین بار پس از انقلاب اسلامی در ایران بود که کشتی‌های ایرانی از این کانال عبور می کنند.

ناوشکن البرز

یکی از بهترین ناوشکن های ایران

ناوشکن البرز در سال ۵۱ به ناوگان نیروی دریایی در بندرعباس ملحق شد، این شناور با یک هزار و ۵۵۰ تن وزن افزون بر ۳۶ گره دریایی سرعت دارد. این شناور با عمری افزون بر ۴۸ سال با صرف ۴۵ هزار و ۲۵۰ نفر ساعت کار مفید تعمیر و نوسازی شده است.

تعویض سامانه‌ رانش با صرف ۱۸ هزار و ۸۵۰ نفر ساعت شامل تخلیه موتورها و فلویید کاپلینگ‌های قدیمی به همراه ملحقات، نصب موتورهای جدید با قابلیت کنترل پیشرفته و امکانات روز، جانمایی و نصب متعلقات و تجهیزات جانبی مربوطه به موتورهای جدید و موتورخانه، نصب و راه اندازی سیستم کنترل ایمنی و فزنان در موتورخانه انجام شده است.

ناو البرز با نام سابق ناو رستم به طول آن ۹۴.۵ متر است. این کشتی در ۱۹۶۹ میلادی ساخته شد. این ناوچه در آذر ۱۳۹۸ خورشیدی ارتقا یافت به طوری که سامانه دفاع نقطه‌ای کمند (دفاع نزدیک دریایی) و سامانه کنترل آتش (FCS) در بخش میانی کشتی پشت دودکش نصب شد.

ناوشکن سهند

یکی از بهترین ناوشکن های ایران

سهند سومین ناوشکن کلاس موج است که به وسیله کارخانجات نیروی دریایی ارتش طراحی و ساخته شده است. از سازه این کشتی در شهریور ۱۳۹۱ خورشیدی رونمایی شد. این کشتی سومین نمونه از کلاس خود بوده و پس از جماران و دماوند (ولایت) طراحی و ساخته شده است.

• طول ۹۴ متر
• عرض در حدود ۱۱ متر
• ارتفاع در حدود ۱۶ متر
• تعداد دِک‌ها (طبقات): چهار دک در زیر و سه دک بالای دک اصلی
• جغرافیای ماموریت: آب‌های شور

گیربکس‌ها (سیستم انتقال قدرت) سهند مانند جماران، جزو نخستین نسل از گیربکس‌های جدید و بومی محسوب می‌شود. ترکیبی بودن گیربکس‌ها، باعث بهبودیافتن عملکرد آنها شده و می‌توانند همزمان با دو موتور بر روی یک شافت پروانه کوپل کنند. سیستم کنترل زاویه پروانه موتورهای سهند این امکان را برای آن ایجاد می‌کند که فرآیند سوخت‌گیری و انتقال با یک واحد پشتیبانی به آسانی اجرا شده و در مدت زمان کوتاهی، سرعت این ناوشکن از کمترین سرعت به بیش از ۲۵ گره دریایی( ۴۷ کیلومتر در ساعت) یعنی بیشینه سرعت برسد.

بنابر اظهارات مقامات نظامی نوع مواد به کار گرفته شده برای سازه این شناور جنسی مخصوص و ویژه با قابلیت رادارگریزی است. این کشتی جنگی به سامانه‌های الکترونیکی و دفاعی مدرن و به‌روز، تجهیز شده و همچنین ساخت سهند به لحاظ زمانی یک پنجم زمان ساخت ناوشکن جماران طول کشیده است.

بیشتر بخوانید:

• بهترین پرینترهای رنگی لیزری 2020
• بهترین عینک های واقعیت مجازی در سال 2020
• بررسی مشخصات فنی سونی PS4 Pro
• بهترین هارد اکسترنال 2020 ؛ دنیا را ذخیره کن!
• بهترین هدفون بی سیم سال 2020
• بهترین فلش مموری های 2020
• بهترین پرینترهای 2020
• بهترین دوربین های فیلم برداری 2020
• پرفروش ترین و بهترین دستگاه قهوه ساز 2020

.

منبع: defencyclopedia