کدام گوشیهای هوشمند بهترین صفحه نمایش را دارند؟ اعداد و اصطلاحاتی که در تعریف مشخصات صفحه نمایش گوشی ها می‌خوانیم، چه معنایی دارند؟ بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 چه ویژگی‌هایی دارند؟ با تکراتو همراه شوید تا پاسخ این سوالات را پیدا کنید.
یکی از اصلی‌ترین مواردی که هنگام خرید گوشی باید در نظر بگیریم، صفحه نمایش دستگاه است. نمایشگر درواقع همان چیزی است که ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را در عمل به نمایش میگذارد. شرکت‌های تولید کننده، هر روز تکنولوژی‌های جدیدی را به گوشیهای خود اضافه میکنند و جدیدترین ویژگی‌ها را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهند. بهترین گوشی ها از نظر صفحه نمایش کدامند؟
بنابراین می‌توانیم انتظار داشته باشیم که بهترین صفحه نمایش گوشی را در بهترین گوشی های هوشمند 2020 ببینیم. اما بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد و چه گوشیهای هوشمندی هستند که این ویژگی‌ها را ارائه میکنند؟
فهرست بهترین گوشی های 2020 جهان از نظر صفحه نمایش
- سامسونگ گلکسی اس ۲۰ اولترا (Samsung Galaxy S20 Ultra)
- سامسونگ گلکسی اس ۲۰ پلاس (Samsung Galaxy S20 Plus)
- سامسونگ گلکسی اس ۲۰ (Samsung Galaxy S20)
- سامسونگ گلکسی اس ۱۰ پلاس (Samsung Galaxy S10 Plus)
- آیفون ۱۱ (iPhone 11)
- سامسونگ گلکسی نوت ۱۰ پلاس (Samsung Galaxy Note 10 Plus)
- آیفون ۱۱ پرو مکس (iPhone 11 Pro Max)
- سامسونگ گلکسی اس ۱۰ ای (Samsung Galaxy S10e)
- وان پلاس ۷ پرو (OnePlus 7 Pro)
- گوگل پیکسل ۴ ایکس ال (Google Pixel 4 XL)
- هواوی پی ۳۰ پرو (Huawei P30 Pro)
- سامسونگ گلکسی اس ۱۰ (Samsung Galaxy S10)
- آیفون ایکس آر (iPhone XR)
- آیفون ایکس اس (iPhone XS)
- گوگل پیکسل ۳ ایکس ال (Google Pixel 3 XL)
- سامسونگ گلکسی اس ۹ پلاس (Samsung Galaxy S9 Plus)
- سامسونگ گلکسی نوت ۹ (Samsung Galaxy Note 9)
- موتو جی ۷ پاور (Moto G7 Power)
بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 از لحاظ رزولوشن
وقتی از بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 صحبت می‌کنیم، یکی از مهم‌ترین چیز‌هایی که باید در نظر بگیریم، رزولوشن یا وضوح تصویر صفحه نمایش است. به زبان ساده باید بگوییم که هرچقدر عدد‌ها در رزولوشن بزرگ‌تر باشند، یعنی صفحه نمایش کیفیت و وضوح تصویر بالاتری دارد. تعیین اندازهی رزولوشن، به اندازهی صفحه نمایش (اینچ)، تعداد پیکسلها (توانایی نمایش اطلاعات) و تراکم پیکسلها که با مفهوم پیکسل در هر اینچ (ppi) معرفی می‌شود، بستگی دارد و این موارد را شامل می‌شود.
اگر اندازهی نمایشگر را بدانیم، می‌توانیم برآورد کنیم که حداکثر، چند پیکسل در هر اینچ مربع جا گرفته‌اند؛ این یعنی پیکسل در هر اینچ یا همان ppi که آن را با عنوان «تراکم پیکسل» می‌شناسیم. هرچقدر که تعداد پیکسلها در هر اینچ بیشتر باشد، وضوح تصویر هم بالاتر است.
بهترین گوشی های 2020 اپل : با اسمارت فون های برتر کوپرتینو آشنا شوید
در پایین جدولی را مشاهده می‌کنید که رزولوشن HD به بالا را با تعداد پیکسل‌های آن در هر اینچ نشان می‌دهد.
| رزولوشن | تعداد پیکسلها (عمودی در افقی) | نام‌هایی که با آن معرفی می‌شوند |
| True 4K | ۲۱۶۰ × ۴۰۹۶ | 4K ,Cinema 4K ,True 4K |
| 4K Ultra HD | ۲۱۶۰× ۳۸۴۰ | 4K ,Ultra HD ,4K Ultra HD ,4k UHD |
| 2K | ۱۴۴۰ × ۲۵۶۰ | 2K ,QHD ,Quad HD |
| 1080p | ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ | Full HD ,FHD ,HD High definition |
| 720p | ۷۲۰ × ۱۲۸۰ | HD ,High Definition |
صفحه نمایش HD
HD مخفف عبارت high definition و به معنی «وضوح بالا» است. اچ دی به بیان ساده یعنی تعداد ۱۲۸۰ × ۷۲۰ پیکسل. فرقی نمی‌کند که صفحه نمایش تا چه اندازه بزرگ باشد؛ تا زمانی که تعداد پیکسلها ۱۲۸۰ × ۷۲۰ باشد، یعنی رزولوشن صفحه نمایش، اچ دی است.
بنابراین، هرچقدر که صفحه نمایشی با رزولوشن HD، در اندازه (اینچ) کوچک‌تر باشد، یعنی تعداد پیکسلها (۱۲۸۰ × ۷۲۰) در هر اینچ، بیشتر است (تراکم پیکسل بالاتر) که در نتیجه، وضوح تصویر هم بهتر می‌شود. با این اوصاف، همین که صفحه نمایش اچ دی داشته باشیم، به این معنا نیست که کیفیت یا وضوح بالاتری هم داریم. برای مثال، نمایشگر ۵ اینچی اچ دی، بهتر از ۱۰ اینچی اچ دی است. (نکته: اندازهی صفحه نمایش به صورت اریب تعیین می‌شود تا نسبت‌های تصویر متفاوت هم محاسبه شوند)
برای مثال، تراکم پیکسل در یک صفحه نمایش ۴.۳ اینچی اچ دی، ۳۴۲ ppi (پیکسل در هر اینچ) است. یک نمایشگر ۴.۷ اینچی اچ دی هم تراکم پیکسلی معادل ۳۱۲ ppi دارد؛ با اینحال، هر دو نمایشگر اچ دی هستند. طراحان شرکت اپل اعتقاد دارند که ۳۰۰ ppi، بهترین حالت تراکم پیکسل است. چون این تعداد پیکسل، بیشترین حالتی است که چشم انسان در یک فاصله‌ی مشخص و در اندازهی مشخص نمایشگر، می‌تواند پیکسلها را تشخیص دهد.
صفحه نمایش Full HD
فول اچ دی یک مرحله بالاتر از اچ دی است و در حال حاضر، نمایشگر استاندارد گوشیهای هوشمند محسوب می‌شود. Full HD یعنی تعداد ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پیکسل. فراموش نکنید که تراکم پیکسل به اندازهی صفحه نمایش بستگی دارد. بنابراین، یک صفحه نمایش ۵ اینچی فول اچ دی می‌تواند ۴۴۰ پیکسل را در هر اینچ خود جا دهد. اما در یک صفحه نمایش ۵.۵ اینچی فول اچ دی، ۴۰۰ پیکسل در هر اینچ جا می‌گیرد.
صفحه نمایش QHD یا Quad HD یا 2K
QHD مخفف عبارت Quad High Definition است؛ یعنی چهار برابر رزولوشن اچ دی. به بیان دیگر، می‌توان تعداد پیکسل‌هایی که در چهار نمایشگر اچ دی قرار دارد را در یک نمایشگر کواد اچ دی قرار داد. تعداد پیکسلها در نمایشگر کواد اچ دی ۱۴۴۰ × ۲۵۶۰ است و یکی از بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 در بازار امروز به شمار می‌رود. تراکم پیکسل در یک نمایشگر ۵.۵ اینچی کواد اچ دی به ۵۳۸ پیکسل در هر اینچ (ppi) می‌رسد. برای مقایسه بهتر در نظر بگیرید که نمایشگر ۵.۵ اینچی فول اچ دی، تراکمی معادل ۴۰۰ ppi دارد.
تعریف رزولوشن و اسم‌هایی که برای آنها انتخاب می‌شود، اغلب با عدد کمتر در تعداد رزولوشن‌های آنها شناخته یا معرفی می‌شود؛ برای مثال، نمایشگر اچ دی با نام 720p و نمایشگر فول اچ دی با 1080p شناخته می‌شوند.
اما درباره‌ی کواد اچ دی (۱۴۴۰ × ۲۵۶۰) که به نام 2K هم معروف است، به عدد بزرگ‌تر در تعداد پیکسلها (۲۵۶۰) اشاره میکند که به بیشتر از ۲۰۰۰ می‌رسد. این روزها بسیاری از تولیدکننده‌های بزرگ مثل سامسونگ، هواوی و گوگل، گوشی‌هایی با رزولوشن کواد اچ دی یا 2K عرضه میکنند.
صفحه نمایش 4K و Ultra HD
همانطور که در بالا توضیح دادیم، رزولوشن 4K هم مثل 2K، از عدد بزرگ تعداد پیکسلها یعنی ۴۰۹۶ گرفته شده است. 4K و Ultra HD گاهی اوقات به جای هم استفاده می‌شوند، اما در اصل تفاوت‌هایی بین این دو وجود دارد.
بهترین گوشی های 2020 ال جی : اسمارت فون هایی قدرتمند و آینده نگرانه از برند ال جی
تعداد پیکسلها در اولترا اچ دی ۲۱۶۰ × ۳۸۶۰ است، اما صفحه نمایش 4K، تعداد ۲۱۶۰ × ۴۰۹۶ پیکسل دارد. عدد کوچک‌تر در تعداد پیکسل اولترا اچ دی و 4K، همان ۲۱۶۰ است. اختلاف کمی در تعداد پیکسلها وجود دارد، اما همچنان تفاوت‌هایی دیده می‌شود. یکی از اولین گوشیهای هوشمندی که با نمایشگر 4K به بازار آمد، سونی اکسپریا زد ۵ پریمویم (Sony Xperia Z5 Premium) بود که به نمایشگر ۵.۵ اینچی اولترا اچ دی مجهز است.
در مشخصات اکسپریا زد ۵ پریمیوم آمده که این گوشی از نمایشگر 4K برخوردار است؛ اما در حقیقت، تعداد پیکسلها همان رزولوشن اولترا اچ دی است و یک نمایشگر 4K «واقعی» نیست. یک نمایشگر 4K واقعی یا True 4K، تعداد۲۱۶۰ × ۴۰۹۶ پیکسل دارد. این گوشی هوشمند از تراکم پیکسل ۸۰۶ ppi برخوردار است. بسیاری افراد معتقدند که این تراکم پیکسل، بیشتر از حد نیاز است.
ترند رزولوشن در بازار
گوشیهای هوشمند این روزها از نمایشگرهای بزرگی برخوردار هستند. تولیدکننده‌ها هر سال، اندازهی اینچ صفحه نمایش‌ها را افزایش می‌دهند. اما اینطور که به نظر می‌رسد، این رقابت فقط در افزایش اندازهی اینچ است، نه افزایش رزولوشن و تعداد پیکسلها.
تولیدکننده‌های گوشیهای هوشمند بیشتر از صفحه نمایش 2K یا کواد اچ دی (QHD) استفاده میکنند. یک دلیل قانع کننده برای مساله وجود دارد؛ مصرف باتری. گوشیهای بزرگ‌تر با رزولوشن بیشتر، انرژی بیشتری هم مصرف میکنند. شرکت‌های تولید کننده تلاش میکنند عمر و دوام باتری را با دیگر سخت‌افزارهای گوشی هماهنگ کنند تا عملکرد و اجرای گوشی در مجموع، همچنان قدرتمند باقی بماند.
البته گوشیهای پرچمدار بازار در یک تا دو سال اخیر تلاش کردند این وضعیت را تغییر دهند و گوشیهای خود را از لحاظ صفحه نمایش هم ارتقا داده‌اند.
بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 از لحاظ نوع پنل
در ساخت گوشیهای هوشمند از پنل‌های متنوعی استفاده می‌شود؛ ال سی دی (LCD)، اولد (OLED)، آمولد (AMOLED)، سوپر آمولد (Super AMOLED) و انواع مختلف دیگر که این روزها به ندرت در گوشیهای هوشمند کاربرد دارند، مثل TFT-LCD. در ادامه مهم‌ترین پنل‌ها در ساخت بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 را بررسی می‌کنیم.
صفحه نمایش LCD
LDC مخفف عبارت Liquid Crystal Display به معنی نمایشگر کریستال مایع است. این نام درواقع به مجموعه‌ای از کریستال‌های مایع اشاره میکند که توسط یک نور پس زمینه، روشن می‌شوند. این نوع پنل‌ها به راحتی در دسترس هستند و قیمت کمتری دارند؛ به همین دلیل هم در ساخت گوشیهای هوشمند کاربرد زیادی دارند.
یکی از ویژگی‌های خوب پنل‌های ال سی دی، عملکرد خوب آنها زیر نور مستقیم آفتاب است. از آنجاییکه روشنایی این پنل‌ها، از نور پس زمینه تامین می‌شود، پس در نور آفتاب کیفیت خود را از دست نمی‌دهند. البته همین ویژگی باعث شده تا دقت نمایش رنگ‌ها در این نوع پنل‌ها کمتر از پنل‌هایی باشد که به نور پس زمینه نیازی ندارند.
در گوشیهای هوشمند، هر دو نوع نمایشگر IPS و TFT وجود دارند. TFT مخفف Thin Film Transistor (ترانزیستور باریک فیلمی) است و نسخه‌ای پیشرفته از پنل‌های LCD محسوب می‌شود که از ماتریس فعال (active Matrix) استفاده میکند (مثل AM در پنل‌های AMOLED). ماتریس فعال یعنی هر پیکسل به طور مجزا به یک ترانزیستور و خازن وصل شده است.
پنل TFT هزینه‌ی تولید پایینی دارد و در مقایسه با پنل‌های معمولی LCD، کنتراست تصویر بهتری را به نمایش میگذارد. اما از نکات منفی این نوع پنل‌ها می‌توان به مصرف بیشتر باتری، نمایش بد رنگ‌ها و نمایش بد زاویه‌ها اشاره کرد که باعث شده کمتر از این نوع پنل‌ها استفاده شود.
IPS مخفف In-Plane Switching است که در مقایسه با TFT LCD، بسیار پیشرفته‌تر است. تولید رنگ بهتر و نمایش بهتر زاویه‌ها از مهم‌ترین نکات مثبت پنل‌های IPS است که برتری آن نسبت به TFT را نشان می‌دهد. در فناوری IPS، هر پیکسل به دو ترانزیستور متصل شده و با نور پس زمینه‌ی قدرتمند‌تری ترکیب شده است. نکته‌ی منفی درباره‌ی انواع پنل‌های ال سی دی، این است که مصرف باتری بالایی دارند.
بهترین گوشی های 2020 سامسونگ : در دنیای گوشی سازی سامسونگ چه می‌گذرد؟
صفحه نمایش OLED و AMOLED
AMOLED مخفف Active Matrix Organic Light-Emitting Diode است؛ یعنی دیود نورگسیل ارگانیک با ماتریس فعال. شاید با خواندن این اسم تصور کنید که با تکنولوژی پیچیده‌ای روبرو هستید؛ اما اینطور نیست. در بالا به تکنولوژی TFT LCD اشاره کردیم. نمایشگر OLED هم درواقع نوع دیگری از تکنولوژی نمایشگر باریک فیلمی (thin-film display) است.
OLED مخفف Organic Light-Emitting Diode، یک ماده‌ی ارگانیک است. زمانی که یک جریان از آن عبور میکند، از خود نور ساطع میکند. دقیقا برخلاف پنل ال سی دی که توسط نور پس زمینه روشن می‌شوند. زمانی که پیکسل‌های مجزا در پنل اولد در مسیر جریان برق قرار می‌گیرند، روشن می‌شوند؛ در غیر اینصورت نمایشگرهای اولد همیشه خاموش هستند.
همین ویژگی هم باعث شده که مصرف باتری این نوع پنل‌ها بسیار کمتر باشد و رنگ مشکی را تیره‌تر و عمیق‌‌تر نمایش دهند. البته رنگ‌های روشن‌تر در نمایشگر آمولد، نسبت به نمایشگر ال سی دی، انرژی بیشتری مصرف میکنند. پنل‌های اولد همچنین گران‌تر از پنل‌های ال سی دی هستند.
پیکسل‌های مشکی در نمایشگرهای اولد، خاموش هستند و به همین دلیل هم نسبت کنتراست در این نمایشگرها، بهتر از پنل‌های ال سی دی است. نکته‌ی مثبت دیگر درباره‌ی پنل‌های آمولد، رفرش ریت یا نرخ تازه سازی سریع آنهاست؛ اما متاسفانه در نور مستقیم آفتاب نمی‌توانند به خوبی پنل‌های LCD عمل کنند.
پنل‌های آمولد برتری دیگری هم دارند. این پنل‌ها برخلاف ال سی دی، به لایه‌ی نور پس زمینه نیازی ندارند و به همین دلیل می‌توان آنها را باریک‌تر ساخت. این پنل‌ها همچنین انعطاف پذیری بیشتری هم دارند.
سامسونگ در پرچمداران ۲۰۱۹ خود تکنولوژی جدیدی را هم اضافه کرده است. گوشیهای سری گلکسی اس ۱۰ (Galaxy S10) و گلکسی فولد به نمایشگر داینامیک آمولد (Dynamic AMOLED) مجهز هستند. داینامیک درواقع یک نوع تکنولوژی جدیداست که به همان پنل‌های آمولد اضافه شده است. در این تکنولوژی، نور آبی که از نمایشگر ساتع می‌شود، کاهش یافته است. در نتیجه، آسیب به چشم، خستگی و بی‌خوابی ناشی از نور آبی، کمتر می‌شود.
تفاوت اولد، آمولد و سوپر آمولد
همانطور که در بالا گفتیم، اولد یعنی دیود نور گسیل ارگانیک. نمایشگرهای اولد از ورقه‌های باریک ماده‌ی الکترولومینسانس (به معنی تابناکی و درخشندگی) تشکیل شده‌اند. مزیت اصلی این ترکیب، این است که خودشان نور تولید میکنند و به همین دلیل به نور پس زمینه نیازی ندارند و در نتیجه، مصرف باتری کمتری دارند. نمایشگرهای اولد معمولا در گوشیهای هوشمند و تلویزیون، با نام آمولد معرفی می‌شوند.
قبلا اشاره کردیم که AM در AMOLED به معنی ماتریس فعال است. ماتریس فعال با ماتریس غیر فعال یا منفعل (Passive Matrix) در پنل‌های P-OLED تفاوت دارد. این نوع پنل‌ها به ندرت در گوشیهای هوشمند استفاده می‌شوند.
اما سوپر آمولد، نامی است که سامسونگ برای نمایشگر گوشیهای خود انتخاب کرده است و قبلا، فقط در گوشیهای رده بالا و پرچمدار دیده می‌شد. البته مدتی است که در گوشیهای میان رده هم از این پنل‌ها استفاده میکند.
در پنل‌های سوپر آمولد، لایه‌ی حساس به لمس با خود صفحه نمایش یکپارچه شده است و برای قابلیت لمسی شدن، نیازی به لایه‌ی اضافی در سطح نمایشگر ندارد. در نتیجه، پنل‌های سوپر آمولد در نور مستقیم آفتاب بهتر از پنل‌های آمولد عمل میکنند و همچنین، مصرف کمتری دارند. پنل‌های سوپر آمولد از بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 هستند. این تغییر نام فقط یک تبلیغ تجاری از طرف سامسونگ نیست. گوشیهای این شرکت در بازار، به بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 مجهز هستند و برترین امتیازها را کسب میکنند.
صفحه نمایش رتینا (Retina)
صفحه نمایش رتینا هم یک نام تجاری ست که از طرف شرکت اپل به بازار معرفی شده است. اپل به طور دقیق مشخصات صفحه نمایش رتینا را فاش نمی‌کند؛ اما در مجموع، رتینا صفحه نمایشی است که پیکسل‌های مشخصی دارد که چشم انسان می‌تواند آنها را تشخیص دهد. تراکم پیکسل این پنل‌ها هم از ۳۰۰ ppi بیشتر است. همانطور که قبلا اشاره کردیم، اپل تراکم پیکسلها را مثل سایر گوشی های هوشمند بازار محاسبه نمی‌کند.
محاسبات اپل به اندازهی صفحه نمایش و رزولوشن آن بستگی دارد. اپل صفحه نمایش رتینا را با آیفون ۴ معرفی کرد. این گوشی از نمایشگر ۳.۵ اینچی ۶۴۰ × ۹۶۰ پیکسل با پنل IPS LCD برخوردار است. در نتیجه، تراکم پیکسل آن به ۳۳۰ ppi می‌رسد.
رقیب‌های اپل در بازار از بهترین صفحه نمایش گوشی ها استفاده می‌کردند و همین مساله هم باعث شد تا اپل صفحه نمایش رتینا را کنار بگذارد و در گوشی آیفون ۶ پلاس برای اولین بار از نمایشگر فول اچ دی استفاده کند. تراکم پیکسل این نمایشگر ۴۰۱ ppi بود.
بهترین گوشی های 2020 هواوی : هواوی مورد علاقه خود را در این لیست پیدا می‌کنید
رفرش ریت یا نرخ تازه سازی در بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 چگونه است؟
اصطلاح رفرش ریت (Refresh Rate) به معنی نرخ تازه سازی یا نرخ نو سازی در سال ۲۰۱۹ بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد. شرکت‌های تولید کننده، ویژگی رفرش ریت ۹۰ هرتز گوشیهای خود را بیشتر تبلیغ می‌کردند. وان پلاس یکی از اولین شرکت‌هایی بود که این تکنولوژی را با گوشی وان پلاس ۷ پرو (OnePlus 7 Pro) و سپس با گوشیهای وان پلاس ۷ تی (OnePlus 7T) و وان پلاس ۷ تی پرو (OnePlus 7T Pro) معرفی کرد. گوگل هم بعد از آن، گوشیهای پیکسل ۴ (Google Pixel 4) و پیکسل ۴ ایکس ال (Google Pixel 4 XL) را با رفرش ریت ۹۰ هرتز رونمایی کرد. اما رفرش ریت چیست؟ چه تفاوتی بین رفرش ریت ۶۰ هرتز، ۹۰ هرتز و ۱۲۰ هرتز وجود دارد؟
رفرش ریت به زبان ساده یعنی، تعداد دفعاتی که نمایشگر تلویزیون یا گوشی در عرض یک ثانیه، تصاویر را رفرش یا نو سازی میکند. واحد اندازه‌گیری این تکنولوژی، هرتز (Hz) است. یک نمایشگر با نرخ تازه سازی ۶۰ هرتز، تصاویر را ۶۰ بار در ثانیه رفرش میکند. نمایشگر ۹۰ هرتز هم تصاویر را ۹۰ بار در ثانیه رفرش یا تازه سازی میکند.
زمانی که رفرش ریت یک نمایشگر بالاتر است، یعنی تصاویر را روان‌تر نمایش می‌دهد. این ویژگی برای نمایش انیمیشن‌ها، تصاویر متحرک و ویدیوها اهمیت بیشتری دارد. نرخ نوسازی بالاتر به معنای تاری کمتر در حرکت تصاویر است. زمانی که گوشی به دست داریم و دائما در حال اسکرول کردن هستیم، سرعت بالا در رفرش تصاویر اهمیت زیادی پیدا میکند. بازی کردن هم با این گوشی‌ها لذت بیشتری دارد. به بیان ساده‌تر، بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 قطعا رفرش ریت بالاتری هم دارند.
در حال حاضر، ۹۰ هرتز بیشترین رفرش ریتی است که در گوشیهای بازار وجود دارد. اما اخبار از وجود نمایشگری با ریفرش ریت ۱۲۰ هرتزی در گوشیهای سری گلکسی اس ۲۰ سامسونگ خبر می‌دهند. به نظر می‌رسد که اپل هم در حال تلاش است تا گوشیهای نسل بعدی خود را به نرخ تازه سازی بالاتر مجهز کند.
نکته‌ی منفی نرخ نو سازی ۹۰ و ۱۲۰ هرتز این است که مصرف باتری بیشتری دارند.
بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 کدام است؟
شرکت‌هایی مثل سامسونگ و ال جی، بزرگ‌ترین تولیدکننده‌های بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 هستند. ال جی نمایشگر بسیاری از گوشیهای آیفون را تولید کرده و سامسونگ هم تولید نمایشگر برای آیپدها را به عهده داشته است. همه‌ی گوشیهای سامسونگ هم به نمایشگر آمولد مجهز نیستند. بنابراین تنها با مشاهده‌ی این ویژگی‌ها نمی‌توان بهترین صفحه نمایش گوشی را تعیین کرد؛ چون بیشتر به نکات مثبت و منفی و همچنین نوع نیاز کاربر بستگی دارد.
هنگام خرید یک دستگاه جدید باید مشخصات فنی و کارایی مختلف آن را از چند جهت بررسی کنید. اما این موارد تنها روی کاغذ هستند و شاید کارایی آنها در عمل تفاوت داشته باشد. البته بهترین صفحه نمایش گوشی در سال 2020 ، کارایی خود را در عمل هم ثابت کرده‌اند؛ اما چیزی که در نهایت تعیین کننده‌ست، نحوه‌ی استفاده و نیاز شماست.
فقققققط سوپر آمولد… و دیگر هیچ