دانشمندانِ استرالیایی با ترکیبِ سلول‌های مغزی در محفظه‌‌ای، روش انجام یک بازی ویدئویی را به نورون‌ها آموزش دادند. با تکراتو همراه باشید.
این آزمایش‌ها، شواهدی را نشان دادند که حتّی سلول‌های مغزی ِدر یک محفظه نیز می‌توانند هوش ذاتی از خود نشان داده و رفتار خود را در گذر زمان بازآرایی کنند.
بیشتر بخوانید: منشأ اسرارآمیز حیات کشف شد!
هوش ذاتیِ سلول‌های مغزی در یادگیری بازی ویدئویی
برت کاگان (Brett Kagan) مدیر ارشد علمی آزمایشگاه کورتیکالِ ملبورن، استرالیا می‌گوید:
«هوش عام، از نورون کرم‌ها گرفته تا مگس‌ها و انسان‌ها، توسط این سلول‌های مغزی مسدود می‌شود. بنابراین، سوال این است که آیا ما می‌توانیم با نورون‌ها به نحوی تعامل کنیم تا این هوش نهفته آنها را مهار کنیم؟»
برای آغاز ماجرا، پژوهشگران نورون‌ها را به یک کامپیوتر متصل کردند به‌گونه‌ای که نورون‌ها بازخوردی در مورد اینکه آیا راکت درون بازی‌شان به توپ برخورد می‌کند یا خیر، دریافت کنند. آنها فعالیت نورون‌ها و بازخوردشان را با استفاده از کاوشگرهای الکتریکی که «شلیک‌های عصبی (=اسپایک: نیزه)» را روی یک شبکه ثبت می کردند، زیر نظر گرفتند.
هر چه یک نورون راکت را بیشتر حرکت داده و به توپ ضربه بزند، شلیک‌هایِ عصبی قوی‌تر می‌شوند. برای نمونه، هنگامی که نورون‌ها موقعیّت را از دست می‌دادند، سبک بازی آنها توسط یک برنامهٔ نظارتی توسعه داده شده توسط کورتیکال لب مورد شماتت قرار می‌گرفت. این امر، نشان داد که نورون‌ها می‌توانند کنش‌های خود را با محیطی متغیر، به روشی پیامد‌گرا، بی‌درنگ تطبیق دهند.
دانشمندان درباره‌یِ آینده یادگیریِ سلول‌های مغزی چه می‌گویند؟
کاگان که با همکاری 10 موسسه‌ٔ دیگر در این پروژه کار می کرد گفت:
«ما بازی پونگ را به دلیل سادگی و آشنایی آن انتخاب کردیم. همچنین، این یکی از نخستین بازی‌هایی بود که در یادگیری ماشین استفاده شده بود، و ما نیز می‌خواستیم چگونگی انجام آن را باز-تشخیص دهیم.»
او افزود:
«بررسی اینکه محرک غیرقابل پیش‌بینی اعمال شده به‌روی سلول‌ها، چگونه سامانه را به‌عنوان یک کلِ منسجم در انجام بهتر بازی و به حداقل رساندن پاسخ‌های تصادفی سازمان‌دهی مجدّد می‌کند.
«یعنی می‌توان تصوّر کرد که ذاتاً، فقط بازی کردن و ضربه زدن به توپ، و دریافت تحریک قابل پیش‌بینی، محیط‌هایِ پیش‌بینی پذیرتری ایجاد می‌کند»
نظریه‌یِ پشت این یادگیری، ریشه در اصل انرژی آزاد دارد؛ به بیان ساده، مغز با تغییر جهان‌بینی یا راه‌اندازی ساز و کاری برای تطبیق بهتر با دنیای پیرامون، خود را سازگارتر می‌سازد.
شایان ذکر است که بازی رایانه‌ای پونگ تنها باز‌ی‌ای نبود که گروه پژوهشی آزمایش‌اش کردند. کاگان در همین باره گفت:
«می‌دانید وقتی مرورگر گوگل کروم به باگ خورده و آن دایناسورِ لعنتی جلو روی‌تان سبز می‌شود، می‌توانید چه بکنید؟! بله از روی مانع بپرید! (پروژه بولان). ما این کار را برای نورون‌هامان انجام داده و نتایج اوّلیه‌ٔ خوبی هم گرفتیم، امّا هنوز کار‌های زیادی برای انجام باقی مانده.»
بنا بر آن‌چه که کاگان و گروه پژوهشی او می‌گویند، آیندهٔ این کار دارای پتانسیل‌های زیادی در مدل‌سازی بیماری‌ها، اکتشافات دارویی، و گسترش درک فعلی ما از نحوه ساز و کار مغز و چگونگی ایجاد هوش دارد.
این سرآغاز یک مرز جدید در درک هوش است. این امر، نه تنها به جنبه‌هایِ اساسیِ انسان بودن، بلکه به معنای چطور زنده و باهوش بودن نیز هست، و درکِ چگونگی پردازش اطلاعات و حواس‌مان در جهانی پویا و متغیر. ــ کاگان ــ
بیشتر بخوانید:
- از دید علم، جنسیت های گوناگون چطور زبان را به کار می‌گیرند؟
- درمان پیری با مدفوع ؛ اکسیر جوانی با پیوند مدفوع انسان
- نوشیدنی ساخته شده از فضولات انسانی عرضه شد!
- سلامت دهان و دندان با یک میکروربات ؛ مسواک و نخ دندان را فراموش کنید!
نظر شما درباره پینگ پونگ بازی کردن سلول‌های مغزی چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان گذاشته و اخبار تکنولوژی را با ما دنبال کنید.
منبع: ScienceDaily
