فیلم مرد آبی The Water Man یک فیلم درام با ته‌مایه فانتزی است که توسط بازیگر و تهیه‌کننده بریتانیایی آمریکایی دیوید اویلُوو کارگردانی شده است. اویلوو خودش هم در این فیلم به ایفای نقش پدر پرداخته است. با تکراتو همراه باشید تا در این نوشتار به بررسی و نقد فیلم The Water Man این اثر خانوادگی بپردازیم.
این فیلم درباره یک پسربچه است که مادری بیمار دارد. پسرک برای گرفتن قدرت فناناپذیری از یک موجود افسانه‌ای به نام مرد آبی (The Water Man) همراه دوستش راهی جنگل می‌شوند.
دیوید اویلوو (David Oyelowo) پیش از این در فیلم‌های سلما و ملکه کتوه (Queen Of Katwe) خوش درخشیده است. ایفای نقش مادر پسربچه به عهده رزاریو داوسون (Rosario Dawson) بوده که بسیار پرکار است و در سریال محبوب اسپین آف جنگ ستارگان، مندلورین (The Mandalorian) نقش آسوکا تانو (Ahsoka Tano) را بازی می‌کند. در ادامه این مطلب با نقد این فیلم همراه ما باشید.
نقد فیلم The Water Man 2020
موضوعی که هر بچه‌ای باید بداند
لیست عناوین نوشته شده در این متن:
- خلاصه داستان
- نظر منتقدان
- نتیجه
- کادر و عوامل
گانر Gunner با بازی لانی چیویس (Lonnie Chavis) یک پسر بچه کنجکاو است که به همراه خانواده خود به تازگی به یک شهر جدید نقل مکان کرده‌اند.
گانر به تازگی در خانه خود با یک بحران خانوادگی روبرو شده است. بیماری مادر پسرک تمام اعضای خانواده را در شرایط حساس عاطفی قرار می‌دهد. اما این تنها مشکل پسرک نیست.
در حالی که باید بیماری مادرش را بپذیرد و از آن طرف به عنوان یک تازه وارد در شهر جدید جا بیفتد و دوستانی برای خود پیدا کند، باید نبودن پدرش را هم تحمل کند که حالا بیشتر وقت و توجهش صرف نگداری از همسر بیمارش می‌شود و در برقراری تعادل بین جنبه‌های مختلف زندگی خانوادگی دچار دشواری شده است.
گانر بر خلاف رابطه صمیمانه‌ای که با مادرش دارد، ارتباط برقرار کردن با پدرش برایش سخت است. حال که مادر، حلقه اتصال این دو، ممکن است به زودی از دنیا برود، این پدر و فرزند باید یاد بگیرند بیشتر از قبل به همدیگر تکیه کنند.
گانر بسیار خلاق و خیالپرداز است و همواره در حال خواندن داستان‌های ریز و درشت. در این حین با افسانه محلی به نام مرد آبی The Water Man مواجه می‌شود، مردی که طبق گفته داستان‌ها قدرت‌های شفا دهنده دارد.
تم قابل توجه در این فیلن رابطه پدر و فرزندی گانر با پدرش است. پدری که به خاطر بیماری همسرش تحت فشار عاطفی زیادی است و باید حواسش به احساسات پسرش و شادی و رفاه او هم باشد. پسرک موضوع بیماری مادر را زیاد خوب هضم نکرده و هنوز برایش فهمیدن اینکه چگونه باید رفتار کند و چطور احساساتش را کنترل کند، سخت است.
آموس (پدر) و رابطه‌اش با پسرش دچار دشواری‌هایی است و هنوز خام است. باید ببینیم تا آخر فیلم این دو نف به عنوان دو طرف در یک رابطه انسانی، چه تغییراتی را تجربه خواهند کرد و آیا در نهایت به یک پدر و پسر ایده‌آل نزدیک می‌شوند یا نه.
نحوه پرداخت به این رابطه، قدرت کارگردانی اویلوو را نشان می‌دهد. این کارگردان چشمی قوی برای ارائه زیبایی‌های بصری فیلم دارد که هنر فیلمبردار این اثر، متیو جی. لوید (Matthew J. Lloyd) به کمکش می‌آید. لوید فیلمبردار فیلم مرد عنکبوتی: دور از خانه (Spiderman: Far From Home) بوده است.
در ادامه وقتی گانر از این افسانه باخبر می‌شود، با خودش فکر می‌کند که شاید بتواند مرد آبی The Water Man را بیاید و از او تقاضای کمک کند. پس شمشیر سامورایی پدرش را برداشته، یکیادداشت می‌گذارد و راهی جنگل می‌شود.
در مسیر این تصمیم با یک دختر ماجراجو به نام جو با بازی آمیا میلر (Amiah Miller) آشنا می‌شود که او هم مایل به یافتن این موجود خیالی است و به او برای رسیدن به مقصدش کمک می‌کند.دخترک بی‌خانمان است و ادعا می‌کند قبلا مرد آبی را دیده است.
جو نیز در زندگی با سیاهی‌های دنیای بزرگسالان روبرو شده است و قربانی خشونت خانگی است. به همین دلیل به دنیای خیال پناه برده است تا از حقیقت‌های تلخ زندگی‌اش فرار کند.
نویسنده فیلمنامه این کار، اما نیدل (Emma Needell) توانسته تعادل خوبی در زمان غیبت گانر برقرار کند: آموس، که به خاطر ناراحت کردن پسرش ناراحت است و سعی می‌کند بدون اینکه همسرش متوجه شود پسرشان از خانه رفته او را هر چه سریع‌تر پیدا کند.
این صحنه‌ها در مقابل ماجراهای ترسناک بچه‌ها در دل جنگل. مرداب‌هایی پر از حشرات خزنده و از همه مهمتر گرسنگی تهدیداتی هستند که حواس بچه‌ها را به خود گرم می‌کنند در حالی که از تهدید بزرگتری که در انتظارشان است خبر ندارند.
انگیزه اولیه اویلوو از ساختن این فیلم این بود که بچه‌های سیاهپوست بتوانند خودشان را در دنیای سینما ببینند. فیلم به طور مشخص تحت تاثیر فیلم‌های مشابه ساخته شده در دهه 80 میلادی است.
فیلم‌های اسپیلبرگ؛ همچنین فیلم در کنارم باش (Stand By Me) فیلمی برگرفته از یکی از رمان‌های استفن کینگ، و همچنین با حس و حال و شباهت موضوعی به فیلم هیولایی صدا می‌زند (A Monster Calls) فیلمی درباره پسربچه‌ای که در اثر غم و اندوه بیمار شدن مادرش به یک هیولای خیالی در دل جنگل پناه می‌برد. ظرف ناهار ET که بچه‌ها دارند خود یکی از تاثیرات مستقیم آن دوره بر این فیلم بوده است.
صحنه‌های ترسناک مواجهه با موجودات جنگلی برای بچه‌های کوچکتر جلب توجه بیشتری خواهد داشت، در حالی که بچه‌های بزرگتر وحشت موجود در هر دو قلمرو خیال و واقعیت را درک می‌کنند. مقابله گانر با مرگ، هسته موضوعی این فیلم است. کارگردانی این اثر حول همین موضوع صورت گرفته است.
از آنجایی که بزرگسالان در پذیرش غم و اندوه ناشی از از دست دادن عزیزان زیاد خوب عمل نمی‌کنند، ما سعی می‌کنیم از طریق بچه‌ها به این موضوع نزدیک شویم.
گانر ثابت می‌کند ظرفیتشان در این موضوع چقدر قابل توجه است. نشان می‌دهد چقدر ارتجاعی هستند و چه ما بخواهیم و چه نخواهیم، باید با این موضوع کنار بیایند. فیلم بهانه بی‌نظیری برای سر صحبت را باز کردن با بچه‌ها است.
صحبت در مورد موضوع پیچیده و دشوار از دست دادن و اینکه ترسناک نیست و بخشی از زندگی است. اویلوو به بچه‌ها به عنوان مخاطبانش احترام زیادی قائل است و فیلم The Water Man همانقدری پیش می‌رود که روان بچه‌ها گنجایش دارد.
رابطه بین این دو دختر و پسر کوچک و گشت و گذارشان در بین درختان جنگل در میان واقعیت و رویا بسیار یادآور فیلم “پلی به ترابیتیا” (Bridge To Terabithia) با بازی جاش هاچرسون (Josh Hutcherson) و آنا سوفیا راب (Anna Sophia Robb) است.
هرچند در ابتدای این فیلم دو کودک به خوبی و خوشی در دنیای کودکانه خود در حال وقت‌گذرانی هستند و انتهای فیلم است که غم‌انگیز است و بار عاطفی بیشتری دارد.
بله این فیلم خانوادگی است اما برای خانواده‌های با فرزندان بزرگتر از ده سال. دو بازیگر کوچک فیلم، لانی و آمیا به خوبی از پس ایفای نقش دو کودکی که خیلی زود با سختی‌های زندگی مواجه می‌شوند برآمده‌اند. دو کودک که برای پذیرش مرگ و خشونت خانگی هنوز خیلی جوان هستند و به دنیای خیالی خود پناه می‌برند و در مسیر دشواری که پیش رو دارند به خودآگاهی بیشتری دست پیدا می‌کنند.
البته بیشتر فیلم در مقابل انیمیشن بکار رفته در فیلم چند سطح پایین‌تر است. انیمیشن بکار رفته در فیلم ابزار قدرتمندی برای داستان سرایی است و نقطه قوت فیلم محسوب می‌شود.
البته به ذات یک شمشیر دو لبه است چرا که اگر ضعیف می‌بود کل فیلم را زیر سوال می‌برد و نمی‌توانست پیام و حسی را که باید، منتقل کند. اتفاقی که به عقیده من برای فیلم نابودی (Annihilation) با بازی ناتالی پورتمن افتاد.
جلوه‌های بصری و انیمیشن کامپیوتری آنقدر که باید طبیعی نبود و موجب شد مخاطبان کمتری بتوانند از آن لذت ببرند. ضعفی که خوشبختانه در فیلم The Water Man شاهدش نیستیم.
قسمتی که فیلم در آن ضعف دارد، پالت رنگ استفاده شده در آن است. بخصوص در قسمت‌های مربوط به جو، دخترک بی خانمان، شامل موها، لباس‌ها، دفتر کارش و دیوارهایی که محل زندگی‌اش را احاطه کرده‌اند، رنگ‌ها با سایر رنگ‌های بکار رفته در قفیلم هارمونی ندارند.
کارگردان هنری می‌توانست همچنان که از رنگ‌های کودکانه‌تری برای تلطیف فضا برای در نظر گرفتن مخاطب کودک اقدام کند، طوری عمل کند که با سایر سکانس‌های فیلم تا این حد در تضاد نباشد.
نقد فیلم The Water Man 2020 : نظر منتقدان
- Josh At The Movies
اگر بخواهم ایرادی به فیلم The Water Man 2020 وارد کنم، باید بگویم ای کاش طولانی‌تر بود.
در مورد سنگ نیاز به نتیجه‌گیری داشتیم، و از اینکه فیلم ناگهان وسط یک مکالمه تمام شد خوشم نیامد.
فیلم حس Bridge To Terabithia را به من می‌داد هر چند نتوانست به آن سطح از تاثیرگذاری برسد.
به عنوان تاملی در ناگزیر بودن مرگ، فیلم مرد آبی قدرتش در این است که به بیننده یادآوری کند از عمرش روی زمین بیشترین استفاده را بکند.
شکی ندارم وقتی در نتفلیکس اکران شود مخاطبان خاص خودش را پیدا خواهد کرد. مرد آبی فیلم شروع کننده جنجالی در بیست و نهمین جشنواره فیلم‌های آفریقایی بود.
- پیتر دبروگ / وِرایتی
فیلم The Water Man 2020 حس و حال درستی ندارد و چند پارچه است. زیادی زرق و برق دارد و بیشتر به جای اینکه شبیه یک فیلم هیجان‌آور باشد، شبیه یک سیتکام است.
به جز دو بچه، که هر دو واقعا عالی بودند و آینده درشانی در پیش رو دارند، سایر بازی‌ها، نسبت به اینکه کارگردان پیشینه بازیگری دارد، به طرز شوکه کننده‌ای تک بعدی هستند.
مثلا بازیگر پلیس محلی با بازی ماریا بلو. اویلوو خودش بچه دارد و به نظر نمی‌رسد برایش مهم باشد که افراد بالغ چه فکری راجع به اثر سینمایی‌اش خواهند کرد.
- Tristen D. French / com
فیلم The Water Man 2020 بیش از حد به مفاهیم نوستالژیک چنگ می‌زند که همین باعث سقوطش می‌شود.
درست است که تصمیمی مبنی بر ساخت یک فیلم خانوادگی دارک‌تر و چالش‌برانگیرتر قابل احترام است به ویژه نسبت به فیلم‌های اخیری که در این ژانر ساخته شده است، اما این فیلم سینمایی نمی‌تواند سایه فیلم‌های کلاسیکی که از آنها تاثیر پذیرفته را از خود دور کند.
ساختار نسبتاً استانداردی دارد و بعضی جاها دست به ریسک‌های بزرگی می‌زند اما به دلیل محدود بودن بودجه، نمی‌تواند آنقدری که سعی دارد، برجسته و تاثیرگذار باشد. به هر حال سرگرم‌کننده و پراحساس است که دو بازی قوی از دو بازیگر جوانتر دارد.
- بنجامین لی / گاردین
اویلوو و داوسون به شدت قوی عمل کرده‌اند. داوسون می‌تواند به نقش یک مادری که خوب نوشته نشده، روح خود را بدمد. اما این چیویس ]گانر[ است که فیلم را جمع می‌کند.
بازیگر جوانی که بازی طبیعی و کاریزماتیک دارد؛ که تجربه غنی از احساسش در سریال این ماییم (This Is Us) او را به خوبی برای نقشش در The Water Man آماده کرده است. او یک ستاره است و حتی وقتی دنده فیلم گیر کرده، او جلو جلو می‌رود و ما را به دنبال خود می‌کشاند.
ماجرایشان در جنگل شاید آنقدری که باید، هیجان انگیز از آب در نیامده – اینجا سرعت تنظیم سرعت پیش بردن فیلم با تصاویر بدیع فیلمبردار محبوب مارول (Marvel) متیو لوید مطرح است – هر چند که پایان‌بندی فیلم به اضطرار لازم می‌افزاید و بهتر می‌شود.
- Live for Film
عناصر جدی‌تر و تاریک‌تری در افسانه‌های حال حاضر وجود دارند اما طبیعی و نرم به نظر نمی‌آیند.
رزاریو داوسون بازی قابل قبول و جذابی ارائه داده است. اما بازی اویلوو آنطور که باید طبیعی به نظر نمی‌رسد که ممکن است تا حدی به این خاطر باشد که کارگردان این اثر هم هست و کارگردانی و بازی کردن به طور همزمان در یک فیلم هیچگاه ساده نیست. حتی برای کارگردانی مانند کلینت ایستوود هم راحت نیست.
نتیجه بهتر از آب درمی‌آمد اگر زمان بیشتری صرف روایت جو حاکم بر رابطه پدر و پسر نوجوانش می‌شد. در این صورت تاثیرگذاری احساسی فیلم هم بیشتر می‌شد و پیام فیلم واضح‌تر و شفاف‌تر به مخاطب می‌رسید.
نقد فیلم The Water Man 2020 : نتیجه
فیلم The Water Man فیلمی خوب و تماشایی است اما اگر می‌خواهید آن را با فرزندتان تماشا کنید شاید بهتر باشد قبلش ان را ببینید و از مناسب بودنش برای آنها اطمینان حاصل کنید.
هر چند فیلم شاید برای مخاطبان کم سن و سال‌تر شاید کمی ترسناک باشد اما هسته فیلم موضوعی است که باید در هر خانواده‌ای مطرح شود و از آن ابهام‌زدایی شود.
شاید یکی از سخت‌ترین قسمت‌های والد بودن، توضیح دادن مفاهیم دنیای بزرگسالی برای بچه‌ها است به گونه‌ای که روح لطیفشان آسیب نبیند و اینجاست که این دست از فیلم‌ها به کمک والدین آمده و راه را اندکی هموارتر می‌کنند.
کادر و عوامل فیلم The Water Man 2020
- کارگردان: دیوید اویلوو
- نویسنده: اما نیدل
- تهیه کنندگان: دیوید اویلوو، کارلا گاردینی، شیوانی روات، مانیکا لوینسون، اپرا وینفری
- بازیگران: دیوید اویلوو، لانی چیویس، رزاریو داوسون، آمیا میلر، آلفرد مولینا
- کارگردان هنری: ویت ووگل
- جلوه‌های بصری: پیکسوموندو
- انیمیشن: ری دی کارلو، کیلی چویی، پاتریک کن
- آهنگساز: پیتر برت
- تدوین: بلو موری
- فیلمبردار: متیو جی. لوید
- طراح لباس: نادین هدرز
- انتخاب بازیگران: آیشا کولی
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم نیروی تندر 2021
- بررسی و نقد Promising Young Woman با نگاهی به طراحی لباس و رنگشناسی
- نقد فیلم گودزیلا علیه کونگ 2021
- نقد فیلم لیگ عدالت زک اسنایدر 2021
- نقد فیلم In the Earth 2021 : شیوع ویروسی ترسناک
- نقد فیلم Nobody 2021 ؛ اکشنی فانتزی
- نقد فیلم یهودا و مسح سیاه 2021
- نقد فیلم بورات 2 (2020)
- نقد فیلم مالکوم و ماری 2021
- نقد فیلم خیلی مراقبم (I Care a Lot 2020)
- نقد فیلم تام و جری 2021
- نقد فیلم حفاری 2021
- نقد فیلم پدر 2021 ؛ هاپکینز بعد از سکوت بره ها
نظر شما در خصوص بررسی و نقد فیلم The Water Man 2020 چیست؟ نظرات خود را با تکراتو در بخش کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
