در این نوشتار به نقد فیلم New Order به کارگردانی و نویسندگی میشل فرانکو میپردازیم. در ادامه با بررسی و نقد فیلم نظم جدید در سایت تکراتو با ما همراه باشید.
فیلم نظم جدید، که با موفقیت های پی در پی در فستیوال ها از سال 2020 تا امسال توجه ها را به خود جلب کرده است، تصویری سرد و خشن از یک فروپاشی و شورشی طبقاتی را از دیدگاه چند شخصیت به دنیای سینما می آورد، تصویری که با توجه به وقایع اخیر جهان خیلی دور از ذهن به نظر نرسیده و مخاطب را وادار به تفکر میکند.
خط داستانی روایت، با شخصیت ماریان (Naian González Norvind) و خانوادهی او گره خورده است؛ به نظر میرسد تاریخی که برای روز عروسی خود در ملک گران خانوادگی تنظیم کرده است، خیلی مناسب نبوده است چرا که در همین روز یک شورش گسترده طبقاتی با حمایت ارتش جرقه میخورد که به حکومت نظامی منتهی میشود. خانه‌ای که معمار آن، برادرش بوده است.
نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
قرعه کشی ثروت
در ادامه به نقد فیلم New Order که با سرنوشت ماریان، خانوادهی او و مهمانانشان شروع میشود، نگاهی به دینای نیمه پسا-آخر الزمانی فرانکو انداخته و از زاویههای مختلفی به بررسی آن میپردازیم:
- خلاصه ی داستان – قرعه کشی ثروت
- نظر منتقدان و مخاطبان
- جمع بندی
- جوایز دریافتی
- عوامل فیلم
خلاصه ی داستان ؛ نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
سکانس اول فیلم پر از صحنه های ناخوشایند و شوکه کننده است، از جنازه ی لخت و خونی گرفته تا بیمارانی که در یک بیمارستان از تختهای خود به پایین پرت میشوند. ناگهان، سکانس به خانه ای مجلل تغییر پیدا کرده و شاهد گفت و گوی مهمانان بیخیال و نیز استفاده برخی از مواد مخدر هستیم.
با ماریان و آلن (Dario Yazbek Bernal)، زوجی که قرار است ازدواج کنند آشنا میشویم. مادر ماریان، ربکا (Lisa Owen) که مهمانی را با دستور دادن به خدمتکارها میگرداند، متوجه سبز شدن آب شیر میشود، چهرهی او خبر از طالعی شوم میدهد.
بیشتر بخوانید:
در همین حوالی، یکی از مهمانان با سر و روی رنگی به مهمانی میرسد. همه سعی در عادی جلوه دادن شرایط دارند، در حالی که آشوب هر لحظه به آنها نزدیک و نزدیکتر میشود. انتظار آنها برای رسیدن قاضی برای رسمی کردن این ازدواج با توجه به ترافیک حاصل از ناآرامی ها به درازا می انجامد.
با وجود تلاشهای خدمتکاران خانواده برای آرام کردن اوضاع، از جمله کریستین (Fernando Cuautle) و مادرش مارتا (Monica Del Carmen)، فضا رو به تشنج دارد. در ادامه، رولاندو (Eligio Melendez)، از خدمت کاران سابق خانواده از راه رسیده و از مادر خانواده برای انجام عمل جراحی روی همسر خود درخواست کمک مالی میکند.
ربکا، با پرداخت مقدار ناچیزی، سعی میکند تا رولاندو را از سر خود باز کند. وقتی ماریان از ماجرا بو میبرد، از کریستین میخواهد تا او را برای کمک به رولاندو همراهی کند؛ تصمیمی که شاید برای یک عروس دور از ذهن به نظر برسد. اگر فکر میکنید این تصمیم باعث نجات پیدا کردن او میشود، سخت در اشتباهید!
اولین تلاش فرانکو برای عمق بخشیدن به شخصیت ماریان: قصد کمک به افرادی از طبقه های پایین تر اجتماعی، آنچه مخاطب انتظار آن را ندارد. همزمان با گیر افتادن ماریان و کریستین در آشوب نزدیکی بیمارستان، عده ای یه غارت ملک خانوادگی او مشغولند. قوانین ساده است: پولهای خود را بده تا نمیری.
بیشتربخوانید:
بهترین فیلم و سریال های جنایی 2021
نکته ی قابل توجه، بومی بودن همه ی این غارتگران و سفید پوست بودن تقریبا تمامی مهمانان ثروتمند خانواده است. نکته ای که باعث توهین شدن به مخاطبان شده است، چرا که باور دارند تصویر ارائه شده از افراد بومی، دور از واقعیت بوده و بیشتر شبیه به دزد یا راهزن میباشد.
البته همکاری مهمانان کمک زیادی به آرام کردن اوضاع نکرده و بوی ثروت غارتگران را مست کرده است، حتی کادوهای عروسی ماریان که در گاوصندوق قرار گرفته بود نیز به تاراج میرود. خدمتکاران هم به جمع آنها میپیوندند. در یکی از سکانسها شاهد تلنگر خوردن خدمتکاری از این حمام خون هستیم.
در ادامه، ماریان امن ترین پناهگاه خود را خانه ی کریستین میبیند. شاید تلنگر واقعی، با به چشم دیدن وضعیت زندگی خدمتکار خانوادهاش که کاملا حباب امنش را از بین میبرد، نسیب ماریان میشود. به راستی که وقتی انسان چنین تجربهای را پشت سر بگذارد، هیچ توجیهی برای چنین ناعادلانه ی پخش شدن ثروت نمیماند!
در ادامه، نه تنها آرامش نسبی به وضعیت مکزیک برنمیگردد بلکه اوضاع پیچیده تر میشود. فردای روز واقعه، شهر در حکومت نظامی به سر برده و شاهد خسارات وارده به ساختمانها و اموال عمومی هستیم. در این صبح پر هرج و مرج، گروهی از سربازان ارتش به ماریان پیشنهاد میکنند که او را تا ملک خانوادگیاش اسکورت کنند.
بیشتر بخوانید:
بهترین فیلم و سریال های IMDb در سال 2021
به نظر پیشنهاد خوبی می آید، اما نه برای مدتی طولانی؛ به زودی ماریان سر از بازداشتگاهی در میآورد که حتی قبل از ورود به آن میتواند فریادهای افراد زیر شکنجه را بشنود. همهچیز خشن و خشنتر میشود. هیچ فراری در کار نیست. فرانکو، از به تصویر کشیدن خشونت و تحقیری که ماریان تجربه خواهد کرد، شرمی ندارد.
اینطور که به نظر میرسد این بازداشتگاه بیشتر چیزی شبیه به یک گروگانگیری گسترده در سطح دولتی است و یا بخشی از ارتش که خودسرانه عمل میکند دست به چنین جنایت سازمانیافتهای زده است. روش کار آنها ساده است؛ سوء استفاده از موقعیت خود برای در شکنجه و هم شکستن قربانیان، تهیه کردن فیلم گروگانگیری و معامله ی آزادی افرادی از خانوادهای ثروتمند در مقابل پول و انداختن گناه به گردن شورشیان.
ماریان تحت انواع شکنجه های روانی و فیزیکی قرار میگیرد و حتی به او تجاوز میشود. در زمان فیلم برداری از ماریان، وضعیت روحی او کاملا از حالات صورت و زبان بدنش قابل درک و ملموس است. آیا هنوز هم جامعه ای برای بازگشت به آن وجود دارد؟ آیا هیچ یک از اعضای خانواده ی او و یا نامزدش زنده مانده اند؟! آیا اصلا ثروتی برای آنها باقی مانده است؟
میشل فرانکو، کارگردان مکزیکی با بازگشت به ایده های فیلمهای قدیمی خود، مبنی بر به قهقرا رفتن تراژیک یک انقلاب، تصمیم گرفته است اینبار روایتی هرچه خشنتر و لخت تری از واقعیت ساختار جوامع انسانی به تصویر بکشد.
روایتی که خود را به یک زاویه دید محدود نکرده و افراد متعلق به طبقه های مختلف را سیاه یا سفید به تصویر نکشیده است. تصاویری که حتی بدون درنظر گرفتن خشونت آشکار فیلم، به دلیل تقابل با ارزشهای جاافتاده ی لیبرال غربی امروز، به مزاق بسیاری از مخاطبان جوان خوش نیامده است.
هرچند که ریتم سریع فیلم از عمق شخصیت پردازی آن تا حد زیادی کاسته است. به عبارتی، شخصیتها، همانگونه که در روند فیلمنامه قربانی شرایط میشوند، در ساختار روایی نیز فدای “کلیت” روایت میشوند؛ نابراری در همه ی سطوح کار به چشم میخورد. البته این مورد، بسته به منظر منتقدهای سنتی تر، میتواند وارونه معنی شود.
بیشتر بخوانید:
برای مثال، هدف فرانکو از نمایش بومیهای خشمگین و فقیر، نباید به عنوان توهین یه آنها بلکه به عنوان تلاشی برای به تصویر کشیدن حقیقت سرد در مورد شکاف طبقاتی بین سفید پوستان و مردم بومی مکزیک بعضی از عناصر آثار قبلی (Parasite و After Lucia) او مانند وارد کردن شک به مخاطب و روبرو کردن آنها با نابرابری اجتماعی در این اثر نیز به چشم میخورد. این عناصر تنها در مقیاس روند داستان و روایت محدود نشده و به المانهای تصویری نیز کشیده میشوند؛ مانند حصار شیشه ای در فیلم Parasite و ملک خانوادگی ماریان.
در هر دو فیلم به نظر میرسد که خانوادهای ثروتمند، خود را پشت دیوارهای شکننده ی شیشهای و ناپایدار محصور کردهاند تا توجه را از حقایق وقایع دنیای بیرون که سراسر آشوب و نابراری است به دنیای پر زرق و برق واشرافی خود معطوف کنند. مرزی که این حصار به ارمغان میآورد از خود شکننده تر است.
از دیگر عناصر بصریای که توجه مخاطب را به خوبی جلب میکند، رنگ سبزی است که شورشیان مکزیکی از آن استفاده میکنند، عنصری که تقریبا در همه ی سکانسهای تریلر فیلم به چشم میخورد. شاید دقت کرده باشید که شباهتهایی بین فضای بصری فیلم ماتریکس و فیلم نظم جدید وجود دارد.
آیا قصد فرانکو، استفاده از ناخودآگاه جمعی بوده است تا هرچه بیشتر حس و حال زندگی در یک مدار بسته که عناصر آن صرفا جایگزین میشوند را القاء کند؟ رنگ که در آرمانی ترین حالت قرار بوده است نماد انحاد و برابری باشد، به نماد یکپارچگی برای پوشاندن حقیقت عریان نقص ساختار قدرت تبدیل شده میشود.
در حقیقت مرز بین استعاره ها و عینیتها در دنیاهای ساخته ی فرانکو، بسیار باریک بوده و به نحوی ثنویت را از بعد بصری فیلمها پاک میکند؛ همه چیز اینگونه است که هست! پیامی که با بازتاب کردن وضعیت دنیای پسا پاندمیک امروز اهمیت خاصی به خود میگیرد، چرا که در این شرایط فروپاشی اقتصادی و آشوب قریب الوقوع به نظر میرسد.
بیشتر بخوانید:
بهترین فیلم و سریال های دیزنی پلاس 2021
آیا چندین سال بعد، مخاطبان فیلم نظم جدید با یادآوری آن، به پیامبر-گونه بودن فضای آن پی خواهند برد؟ شاید هدف فرانکو جلوگیری از چنین آینده ای بوده است؛ هدفی که تنها با مملوء کردن چشم و گوش مخاطب از قتل، خشونت و شکنجه به بار مینشیند. چرا که این حجم از خشونت، مخاطب را وادار به فاصله گرفتن از شخصیتهای داستان میکند.
البته گزینه ی امن “چه خوب که وضعیت ما به این بدی نیست!” نیز برای او وجود دارد، ولی شاید نه برای همیشه. دعوت به تفکر و بازنگری به آنچه حقیقت زندگی روزمره میخوانیم و نیز به تصویر کشیدن آن اگر مخاطب را فراری نداده باشد، از دستاوردهای اصلی فیل نظم جدید به حساب میروند.
فرانکو اظهار دارد که وقتی چهار سال پیش، ساخت فیلم New Order را شروع کرد، انتظار این مسئله که در سال 2020، این اثر او چنان بازتاب دقیقی از وقایع روز را نمایان کند، نداشته است. در ادامه، به ناآرامی ها در سراسر دنیا، از جمله فرانسه، آمریکا، لبنان، شیلی و هنگ کنگ اشاره کرده و باور دارد که این ناآرامی ها، حاکی از یک فروپاشی سیستماتیک بوده که ناشی از میل به تغییر همگانی اکثریت تحت سلطه قرار گرفته است.
شاید گوشه ای از فیلم نظم جدید که به اقتضای بودجه، نسبت به سایر عناصر اثر، کمی ضعیفتر به نظر میرسد، جلوه های ویژه ی فیلم و گریم باشد که با در نظر گرفتن نوع روایت قابل درک است. فرانکو مهارتهای داستان پردازی و روایت خود را به اثبات رسانده است.
نظر منتقدان و مخاطبان ؛ نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
با نگاه کردن به بازخوردهای مخاطبان و منتقدان نه چندان بی طرف، خطری که فرانکو در مورد آن اخطار میدهد، پررنگ تر میشود؛ چند پارگی جوامع انسانی. به عبارتی میتوان نتیجه گرفت که در بیشتر مواردی که نقدهای وارده صرفا کوبنده بوده است، فیلترهای ذهنی و جهان بینی محدود عامل اصلی چنین رویکردی بوده است.
بیشتر بخوانید:
بیشتر منتقدان نظرات مثبتی در مورد فیلم داشتهاند که با توجه به کارنامه ی درخشان فیلم در بخش بعدی جای تعجب چندانی ندارد. بیشتر نقدهای منفی در مورد فیلم نظم جدید، به خشونت بی پردهی آن بوده است؛ به گونه ای که انگار چنین حجم بالایی از خشونت، جلوی دیده شدن پیام فیلم را گرفته باشد. مسئلهای که برای مخاطبان حساس، دو چندان صدق میکند.
این در حالیست که بخش دیگری از مخاطبان از صداقت و روراستی فرانکو در به تصویر کشیدن واقعیت تقدیر کرده و آن را بخشی جدا نشدنی از روایت چنین موضوعی میدانند. اما آیا به راستی چنین میزانی از خشونت قابل تقدیراست؟ به نظر میرسد این اثر فرانکو، نه یک فیلم برای وقت کشی، که هشداری است برای همهی اقشار همهی جامعه انسانی.
جمع بندی ؛ نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
میشل فرانکو، ثابت کرد که ترسی از ورود به موضوعات سیاسی ندارد و طی یک روند چهار ساله، اثری قدرتمند، تاثیرگذار و به یاد ماندنی را از خود به جا گذاشت. خیلی از سکانسهای فیلم نظم جدید، تصاویر فراموش نشدنیای را در ذهن مخاطب به ثبت میرسانند؛
بنابراین خود را قبل از تماشای فیلم آماده کنید، چرا که قرار نیست تجربهی چندان خوشایند و راحتی داشته باشید. تجربه ای که سالها با شما خواهد ماند.
بیشتر بخوانید:
جوایز و نامزدیها ؛ نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
- Silver Lion و Leoncino d’Oro Agiscuola در فستیوال فیلم ونیز (2020)
- Impact Award در فستیوال فیلم استکهلم (2020)
- ICP Award در نظرسنجی منتقدان ایندیوایر (2020)
- برنده ی جایزه José María Forqué Awards (2021)
- OFCS Award در جوایز جوامع منتقدان آنلاین (2021)
همچنین، این فیلم امسال در فستیوال بینالمللی فیلم شیکاگو نامزد جایزهی هوگوی طلایی شده است و در سال 2020 نامزد جایزهی مخاظبان در فستیوال بینالمللی فیلم سن سباستین شده بود.
عوامل فیلم ؛ نقد فیلم New Order (نظم جدید 2020)
- بازیگران: نایان گانزالز نرویند، فرناندو کاتل، دیگو بونتا
- کارگردان: میشل فرانکو
- نویسنده: میشل فرانکو
- تهیه کنندگان: میشل فرانکو، ارندینا نونیز، کریستینا ولسکو
- تهیه کنندگان اجرایی: چارلز بارت، دیگو بونتا
- بخش تدوین: ریچارد دیوسی، آرن هرمن، یوزیل سالازار
- آهنگسازی: کرمک راث
- بخش جلوههای بصری: جروم آئولیاک، سباستین فاشیر، هوگو نامور
- طراحی لباس: گابریلا فرناندز
- انتخاب بازیگران: ویردیانا اولورا
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم نیروی تندر 2021
- بررسی و نقد Promising Young Woman با نگاهی به طراحی لباس و رنگشناسی
- نقد فیلم گودزیلا علیه کونگ 2021
- نقد فیلم لیگ عدالت زک اسنایدر 2021
- نقد فیلم In the Earth 2021 : شیوع ویروسی ترسناک
- نقد فیلم Nobody 2021 ؛ اکشنی فانتزی
- نقد فیلم یهودا و مسح سیاه 2021
- نقد فیلم بورات 2 (2020)
- نقد فیلم مالکوم و ماری 2021
- نقد فیلم خیلی مراقبم (I Care a Lot 2020)
- نقد فیلم تام و جری 2021
- نقد فیلم حفاری 2021
- نقد فیلم پدر 2021 ؛ هاپکینز بعد از سکوت بره ها
نظر شما در خصوص بررسی و نقد فیلم New Order چیست؟ نظرات خود را با تکراتو در بخش کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
