در این نوشتار به نقد فیلم Minari 2020 به کارگردانی لی ایزاک چانگ می‌پردازیم. در ادامه با بررسی و تحلیل این فیلم در سایت تکراتو همراه ما باشید.
فهرست مطالبی که در ادامه نقد فیلم Minari خواهید خواند به شرح زیر است:
- آمریکای رویایی
- لحظات دراماتیک
- تکنیک
- ناسازگاری
- میناری یا بذر امید؟
- عوامل فیلم
به اعتقاد من نقد و بررسی یک فیلم باید فرم یا نوع نگاه و انگیزه کارگردان را برای ما در طول فیلم آشکار کند. نقد و بررسی یک فیلم علاوه بر تحلیل محتوایی باید اساس انتقال آن مفاهیم را مشخص کند. باید از تکنیک و ساختاری که کارگردان برای نشان دادن نگاه یا جهان بینی خود در فیلم استفاده کرده حرف زد و به بررسی آنها پرداخت.
برداشت و بررسی شخصی منتقد از این تکنیک‌ها باید بدون جبهه‌گیری مشخص کند که آیا ابزارهایی که کارگردان جهت پیشبرد و یا پایه‌ریزی مفاهیم برای به نمایش گذاشتن آن جهان بینی که مدنظرش بوده، کارساز شده یا خیر.
ما دو نوع تحلیل داریم: اولی سینماتیک که منتقد ظاهر یا نکات فنی فیلم و داستان را در نظر می‌گیرد. و تحلیل دیگر تحلیلی است ادراکی که اصطلاحا به آن می‌گویند تحلیل هرمونوتیک. یک تحلیل‌گر واقعی باید اشراف کامل به مسائل سیاسی و اعتقادی داشته باشد. در تحلیل نوع دوم ظاهر فیلم و نکات فنی مهم نیست بل زیرلایه‌های فیلم مهم می‌شوند. در ادامه با نقد فیلم Minari ما را همراهی کنید.
نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
آمریکای رویایی
فیلم Minari با الهام از خاطرات کودکی لی ایزاک چانگ، نویسنده و کارگردان اثر ساخته شده است. از جمله آثار این هنرمند می‌توان به فیلم I Have Seen My Last Born، فیلم Abigail Harm (ابیگیل هارم)، فیلم Lucky Life (زندگی خوش‌شانس) و فیلم Munyurangabo اشاره کرد.
فیلم‌های چانگ پیش از کارگردانی میناری آثاری کم‌هزینه بوده که به شکل مستقل تهیه شده‌اند و چانگ علاوه بر کارگردانی و فیلم‌نامه‌نویسی، تدوین و فیلم‌برداری آنها را هم برعهده داشته است.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم لیگ عدالت اسنایدر کات 2021 : یک دفاعیه غافلگیر کننده
نقد فیلم لیگ عدالت زک اسنایدر 2021 ؛ جنگ خدایان
این فیلم داستان زندگی یک خانواده مهاجر کره‌ای را در ایالات متحده آمریکا دنبال میکند. که خواسته‌ها و اهدافشان بهم گره خورده است. این خانواده پس از سال‌ها زندگی در آمریکا هنوز به آنچه که در رویا پروانده بودند؛ دست نیافته‌اند.
تنش‌های ناشی از این جابه‌جایی چه در سطح بیرونی و چه در سطح درونی خانواده پیکر اصلی روایت فیلم میناری را تشکیل می‌دهد؛ اثری که قصه خود، شخصیت‌پردازی‌ها و روابط عاطفی میان افراد را به آرامی روایت میکند اما به تدریج تاثیر عمیقی بر مخاطبش می‌گذارد.
مشهورترین بازیگر فیلم استیون یئون است که احتمالاً او را با فیلم های Okja و سریال واکینگ دد به یاد خواهید آورد. داستان میناری با پسر کوچک خانواده آغاز می‌شود. آلن کیم در اولین فیلم خود به عنوان بازیگر، نقش دیوید ۷ ساله را بازی میکند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های عاشقانه 2021
دیوید، با آمدن مادربزرگی که حرکات و عواطفش اصلا شبیه کلیشه‌ی ذهنی که ما از مادربزرگ داریم نیست، مجبور است اتاق خود را با مادربزرگ به اشتراک بگذارد؛ بلافاصله کینه به دل می‌گیرد. خصوصاً اینکه مادربزرگ در چهارچوبی که او از مادربزرگ می‌داند نمی‌گنجد. درواقع این مادربزرگ از آنهایی نیست که او کوکی بپزد.بلکه این مادربزرگ ترجیح می‌دهد با نوه‌هایش کارت بازی کند.
همانطور که دیوید با مادربزرگ کره‌ایش دست و پنجه نرم میکند؛ همزمان با جامعه پیرامون خود نیز دست و پنجه نرم میکند. حضور او نه برای خلق دوگانه‌ی سنت و مدرنیته که برای برقراری بعد جدیدی از مفهوم خانواده است.
فیلم Minari را می‌توان در بستر خلق شده توسط دو فیلم مهم دیگر از آسیای شرقی در دو سال گذشته یعنی Shoplifters به کارگردانی هیروکازا کورئیدا و Parasite به کارگردانی بونگ جون هو دانست. منتقدان زیادی بازیگران فیلم را مورد تحسین قرار دادند و اعتقاد داشتند که این فیلم با داستان خود، چهره دوست‌داشتنی و صمیمی یک خانواده را به تصویر کشیده است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های چینی ؛ آپدیت فوریه 2021
میناری که حاوی داستان یک مهاجرت است می‌خواهد بدون هیچ چیز در یک کشور خارجی برای خود امید ایجاد کند. درواقع زوایای انسانی مهاجران به عنوان نکته‌ی اصلی در این فیلم مورد توجه قرار گرفته شده است. استیون یون و هان یه ری هم به عنوان یک زوج و از طرفی وجه روابط بینشان در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند و هم به عنوان عضوی از خانواده، پدر و مادر. علاوه بر این، یون یئو جئونگ، بازیگر نقش مادربزرگ، شخصیتی است که خلائی را که خانواده نمی‌توانست پر کند پر میکند.
فیلم میناری، فیلمی با روح کره‌ای و همچنین آمریکایی است که در آن به این نتیجه می‌رسیم که به هر میزانی که کاشت می‌کنیم به همان اندازه هم برداشت می‌کنیم.
فیلم بخشی از تاریخ را بازگو میکند که قبل‌تر، کمتر به آن اشاره شده است: مهاجرت کره در دهه 1980 به ایالات متحده؛ پس از آنکه این کشور محدودیت‌های مهاجرت آسیایی را در دهه 1960 برداشته است.
انسان‌هایی که در جستجوی آینده بهتر برای خانواده خود مهاجرت کردند. این داستان داستانِ یکی از آن خانواده‌هاست و مانند همه داستان‌های دیگر شادی، غم، خنده، اشک و عشق زیادی را در خود جای داده است.
این خانواده‌ها که مهاجرت را برگزیده اند، به خوبی مانند علف‌های هرز می‌توان برخورد کرد، شبیه شب بوهایی هستند که می‌توانند توسط افراد مختلف، ثروتمند یا فقیر، برای اهداف مختلف استفاده شوند.
لحظات دراماتیک ؛ نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
آغاز میناری با نمایش درخشان چمنزار سبز و آسمان روشن محل جدید زندگی خانواده داستان که از کالیفرنیا نقل مکان کرده اند، آغاز می شود. سبزی آن چمنزار امیدی را در دل مخاطب و خانواده‌ی داستان جهت یک زندگی سرشار از تحرک می‌کارد و روشنایی آسمان همان روشنایی دل این خانواده را نسبت به تصمیمی که گرفته‌اند نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های ابرقهرمانی 2021 ؛ از لیگ عدالت تا اترنالز
لحظه‌ای که جیکوب دست در خاک فرو برده و غرق در رویای خویش است همسرش مونیکا (هِن یی ری) با حالتی ناامیدکننده می‌پرسد:
ما به خاطر این الان اینجاییم؟
موسیقی قطع می‌شود. واقعیت، خیال را مغلوب میکند و از پس آن، تصویر بهشت حقیقی مورد نظر کارگردان را نشانمان می‌دهد؛ خانواده.
در فیلم سکانسی وجود دارد که جیکوب و همسرش به دلیل اختلاف بر سر مسئله ای، روبروی هم قرار گرفته اند و برای یک دقیقه با نگاه و سکوت به یکدیگر خیره می شوند. سکانسی فوق العاده که احتمالاً می تواند شاخص ترین بخش فیلم باشد!
چانگ روی چیزهایی که کمتر به آن توجه شده است تمرکز دارد و این لحظات را طوری به تصویر می‌کشد که روح زندگی در میناری واقعا دمیده می‌شود. لحظاتی که کودکان هواپیمای کاغذی می‌سازند تا کسی دعوا نکند. در حالی که والدین‌شان دعوا می‌کنند.
یا هنگامی که مادر مونیکا از کره جنوبی به آمریکا می‌رسد و همراه خود کیسه‌های بزرگی از پودر فلفل و ماهی آورده است. می‌شود گفت در بطن این لحظات با چیزی روبرو هستیم که باید نامش را اصالت بگذاریم؛ لحظاتی که همواره باورشان می‌کنیم و با این باور جریان زندگی برایمان هموار می‌شود.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم بتمن 2022 (The Batman) ؛ دروغ کافیه
به اعتقاد من تاثیرگذارترین لحظات فیلم میناری آن لحظاتی می‌باشد که جیکوب با وجود همه توانایی‌هایش در مقابل چیزهایی قرار می‌گیرد که نمی‌تواند آنها را تغییر دهد: مثل کم آبی، اصول اقتصادی بازارهای محلی محصولات کره‌ای یا احساسات همسرش که خود را ناامید می‌یابد.
سکانس دویدن دیوید برای رسیدن به مادربزرگی که مسیر خانه را اشتباهی در حال طی کردن است و از آن دور و دورتر می‌شود و دیالوگ پر از احساسش، یا همان یک نرو ساده، آنقدر احساسات شما را در هم میفشارد که از شدت تنگنا قلبتان به فریاد وادار خواهد شد.
تکنیک ؛ نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
فیلمنامه لی ایزاک چانگ بسیار قدرتمند است؛ آنقدر قدرتمند که انعکاس آن بین نسلهای آینده نیز خواهد پیچید. این اثر نوعی تلنگر به کسانی است که رویای آمریکایی ذهن آنها را به چپاول برده است. رویای آمریکایی در برابر امید قدرتمند یک خانواده که نیاز دارد چیزی را باور کند پیش از آنکه باور و ایمان به یکدیگر را هم از دست بدهد.
یکی از خوشحالی‌ها و دلخوشی‌های من نسبت به فیلم‌های مستقل هنری مدل استفاده از موسیقی و صدا است؛ این فیلم‌ها به طرزی جدی بر موسیقی تکیه می‌کنند و موسیقی قلب یا ریتم و تمپوی روایت داستان را در دست می‌گیرد.
البته باید بگویم که موسیقی در لابه لای ساختار و محوریت اصلی فیلم جای خود را باز میکند نه اینکه موسیقی به زور برای هنری شدن فیلم خود را در روایت جا کند! اکثرا بخشی از فیلم را که در انتقال احساسات به مخاطب دچار لغزش است، به شکلی که در راستای ساختار فیلم قرار دارد، از موسیقی استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم موریتانیایی ؛ حقایق تکان دهنده ی یک زندانی
نقد فیلم Cherry 2021 (چری) ؛ یک جنایت عاشقانه
در فیلم میناری موسیقی با جلو رفتن فرایند فیلم با شدت بیشتری به ما حمله و با درآمیختگی‌ای که با تصاویر مسحور کننده دارند ما را با فیلم همراه می‌کنند. در این فیلم موسیقی قصه را پر مغزتر کرده و به آن عمق بیشتری می‌بخشد و هنگامی که به بخش پایانی فیلم می‌رسیم متوجه خواهیم شد به شخصیت‌ها وابسته شده‌ایم و چانگ چقدر هوشمندانه و مبتکرانه به آرامی بی‌آنکه متوجه شویم ما را با فیلم درگیر کرده است.
ناسازگاری ؛ نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
ارزشهایی که در این فیلم به نمایش گذاشته می‌شوند دو مفهوم تضاد و هماهنگی کنار هم است. تلاش برای زنده ماندن یک کره‌ای غریب در ایالات متحده، تناقض رفتاری مادربزرگ‌های پیر کره‌ای و کودکان آمریکایی و اختلاف نظر بین مونیکا و جیکوب برای آینده فرزندانشان.
همه چیز برای یک خانواده کره‌ای که به ایالات متحده نقل مکان کرده‌اند ناآشنا و ترسناک است. یک کشور پر از فرصت برای امید داشتن به زندگی بهتر. برای تسکین و آرامش درونی، آنها به دنبال کلیساهای روستا هستند.
اما موانع ظاهری و زبان مانع آنها می‌شود. به نظر می‌رسد مونیکا و دیوید که در ایالات متحده به سرعت با فرهنگ آنها سازگار شده‌اند، ناگهان با دیدن تفاوت‌های فرهنگی بین خود و دوستانشان گیج می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
نقد مستند معضل اجتماعی ؛ مدل سازی انسانی
نقد مستند شکارچیان ترافل ؛ دنیای در حال مرگ
عمیق‌ترین مسئله‌ی درگیری بین جیکوب و مونیکا در فیلم بسیار مهم جلوه میکند. جیکوب به این فکر میکند با مهاجرت به آرکانزاس و رییس نشان دادن خود می‌تواند به تنهایی خانواده‌ی خود را خوشبخت کند. با اینکه مونیکا در فکر سلامت و آموزش فرزندانش است و خواستار کسب درآمد می‌باشد تا زندگی پایدار، ایمن و آرامش بخشی را برای خود رقم بزند.
در واقع، آنچه برای ما مهمتر خواهد بود ساختن زندگی ایمن در کنار خانواده و بازگشت به خانواده پس از موفقیت است. علی رغم این اختلاف نظرها، من فکر می‌کنم این خانواده و باهم بودن است که در زمان سختی‌ها و بروز مشکلات می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم ماهی کوچک (The Little Fish 2021) ؛ شیوع ویروسی جدید
شاید باید همانند مادربزرگ بذری را از جایی که به آن تعلق داریم در دل خود بکاریم تا شاهد رشد آن شویم و از بودنش احساس آرامش را زیست کنیم. فیلم Minari یک درام عاشقانه در دل ناسازگاری‌های زندگی است. باید با این ناسازگاری‌ها کنار بیاییم تا مرگ برایمان آسان‌تر شود.
میناری یا بذر امید؟ ؛ نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
میناری روایتی شفاف از امید، انگیزه و در جریان قرار گرفتن زندگی است. در زندگی‌هایی که بدون داشتن علتی فقط در حال گذشتن است تا به مرگ نزدیک شوند. تنها با امید و کاشتن بذری جهت روییدنِ انگیزه می توان بدان لبخند زد و آن را تحمل کرد.
چانگ با تصاویری ساده و گویا ما را به واقعیت زندگی این افراد یا زندگی خودمان نزدیم میکند. درواقع اهمیت هنجارهایی را به ما یادآوری میکند که ما را در لابه لای هرج و مرج مشکلاتی که غایت زندگی برایمان به وجود می‌آورد با انگیزه نگه می‌دارد.
جیکوب نشانه‌ی یک انسان بی‌توجه و خودخواه و بدون مسئولیت می‌باشد. اولین اساس تشکیل یک خانواده مسئولیت‌پذری، انعطاف و مشورت است که او از آنها غافل شده بود. نه اینکه برای همسر و فرزندانش ارزش قائل نباشد اما به حدی از شکست خوردن بیزار و تشنه‌ی نشان دادن موفقیتش به آنان بود که حتی حاضر بود هدف را بر خانواده‌اش ترجیح دهد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های موزیکال ؛ آپدیت ژانویه 2021
او حاضر به جدایی از خانواده‌ی خود بود تا در مزرعه ننگینش تا آخرین روزهای زندگی تلاش کند و کشاورزی موفق گردد. اما به چه قیمتی؟ به قیمت از دست دادن خانواده‌اش! به قیمت گیر کردن در منجلاب تنهایی و نبود عشق!
شاید در زندگی باید عشق ورزید و از لحظات باهم بودن لذت برد. شاید باید چشم‌های خود را بست و همدیگر را شنید. شاید باید توجه بیشتری به آنچه دیگری می‌خواهد داشته باشیم. باید بذر امید را به ساده‌ترین شکل همانند سون‌جا کاشت و از ریشه‌دار شدن و جریان شورانگیز، زیبا و پر از خاطره‌ی لابه‌لای ریشه‌های محکمِ این بذر در هستیمان لذت ببریم.
عوامل فیلم ؛ نقد فیلم Minari 2020 (میناری)
- کارگردان: لی ایزاک چانگ
- تهیه‌کننده: دده گاردنر، جرمی کلاینر
- نویسنده: لی ایزاک چانگ
- بازیگران: استیون ین، هان یه ری، Alan Kim، Noel Kate Cho، Youn Yuh-jung، ویل پاتون
- موسیقی: Emile Mosseri
- فیلم‌بردار: Lachlan Milne
- تدوین‌گر: Harry Yoon
- شرکت‌های تولید: ای ۲۴
- توزیع‌کننده: A24
- کشور: ایالات متحده
- زبان: انگلیسی و کره‌ای
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم منک 2020 ؛ اساس حفظ بقاء، حذف دیگریست!
- نقد فیلم The Courier 2020 (پیک) ؛ یک کاسب جاسوس
- نقد فیلم 2020 Come True : فرمی از تجسم رویا
- نقد فیلم 5 هم خون 2020
- نقد فیلم یهودا و مسح سیاه 2021
- نقد فیلم هرگز به ندرت گاهی همیشه 2020
- نقد فیلم مالکوم و ماری 2021
- نقد فیلم خیلی مراقبم (I Care a Lot 2020)
- نقد فیلم تام و جری 2021
- نقد فیلم حفاری 2021
- نقد فیلم Another Round 2020 (یک دور دیگر)
- نقد فیلم نوید زن جوان 2020 ؛ زن کلاسیک در پی اغوا
- نقد فیلم سرزمین آواره ها 2020 ؛ نیمه تاریک ماه
- نقد فیلم پدر 2021 ؛ هاپکینز بعد از سکوت بره ها
- نقد فیلم چیزهای کوچک 2021 ؛ این فیلم جنایی نیست!
.
نظر شما در خصوص نقد فیلم Minari 2020 (میناری) چیست؟ نظرات خود را درباره نقد فیلم Minari با تکراتو در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
