در این نوشتار به نقد فیلم صدای متال 2020 به کارگردانی داریوس ماردر می‌پردازیم. در ادامه با بررسی و تحلیل این فیلم در سایت تکراتو همراه ما باشید.
فهرست مطالبی که در ادامه نقد فیلم صدای متال خواهید خواند به شرح زیر است:
- صدای سکوت
- بهانه‌ای برای خودشناسی
- تکنیک
- برقراری تعادل
- شخصیت پردازی
- گذشته یا غم از دست دادن؟
- عوامل فیلم
به اعتقاد من نقد و بررسی یک فیلم باید فرم یا نوع نگاه و انگیزه کارگردان را برای ما در طول فیلم آشکار کند. نقد و بررسی یک فیلم علاوه بر تحلیل محتوایی باید اساس انتقال آن مفاهیم را مشخص کند. باید از تکنیک و ساختاری که کارگردان برای نشان دادن نگاه یا جهان بینی خود در فیلم استفاده کرده حرف زد و به بررسی آنها پرداخت.
برداشت و بررسی شخصی منتقد از این تکنیک‌ها باید بدون جبهه‌گیری مشخص کند که آیا ابزارهایی که کارگردان جهت پیشبرد و یا پایه‌ریزی مفاهیم برای به نمایش گذاشتن آن جهان بینی که مدنظرش بوده، کارساز شده یا خیر.
ما دو نوع تحلیل داریم: اولی سینماتیک که منتقد ظاهر یا نکات فنی فیلم و داستان را در نظر می‌گیرد. و تحلیل دیگر تحلیلی است ادراکی که اصطلاحا به آن می‌گویند تحلیل هرمونوتیک. یک تحلیل‌گر واقعی باید اشراف کامل به مسائل سیاسی و اعتقادی داشته باشد. در تحلیل نوع دوم ظاهر فیلم و نکات فنی مهم نیست بل زیرلایه‌های فیلم مهم می‌شوند.
نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
صدای سکوت
دو عاشق موسیقی در یک گروه متال، بنام لو و روبن. روزی روبن صدای وزوز گوشش تداوم پیدا می‌کند. سپس متوجه می‌شود که به سختی می‌تواند چیزی را بشنود. هنگام انجام آزمایشات به او گفته می‌شود که هرگز شنوایی خود را به دست نمی‌آورد و تقریباً ناشنوا است.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم لیگ عدالت اسنایدر کات 2021 : یک دفاعیه غافلگیر کننده
نقد فیلم لیگ عدالت زک اسنایدر 2021 ؛ جنگ خدایان
در ادامه او مجبور است با وجه دیگری از زندگی خود روبرو شود و مدل زندگی متفاوتی را برای خود انتخاب کند. که در آن همه چیز تغییر می‌کند، او مجبور است واقعیت را بپذیرد و خود را با اتفاقی که برایش افتاده و شرایطی که ایجاد شده تطبیق دهد. لذا در طی این جریانات با افراد جدیدی که اصلا با فضای ذهنی او در یک ردیف نیستند، ملاقات می‌کند که او را با افسردگی شدید مواجه می‌کند. در طول فیلم ما مسیر او را دنبال می‌کنیم تا جایی که تنها صدایی که او می‌شنود و از جنس سکوت است را ما هم بشنویم.
از دست دادن شنوایی مسلماً یکی از بزرگترین ترس‌های هر نوازنده است، علاوه بر اینکه باعث می‌شود کسب درآمد حذف شود، باعث افسردگی جدی هم می‌شود. ریز احمد در به تصویر کشیدن روبن به روشی دلهره‌آور خوب عمل می‌کند. جهانی پر از سکوت را به خوبی به تصویر می‌کشد. عادت به نبود صدا برای یک نوازنده دشوار است، بنابراین چالش بزرگی برای روبن وجود خواهد داشت که بدون هیچ گونه صدایی، با خلوت دردناک خود تنها باشد.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های عاشقانه 2021
در حالی که فیلم‌های دیگر با موضوع مشابه به رویارویی با نقصان یا حتی غلبه بر آن می‌پردازند و آن را با داستان‌های عاشقانه پر زرق و برق تلفیق می‌کنند، در نقد فیلم Sound of Metal متوجه خواهید شد که این فیلم رویکرد دیگری دارد. این فیلم سفر روبن را به سمت پذیرفتن نهایی ناشنوایی دنبال می‌کند، که به او می‌فهماند این به هیچ وجه نقصی نیست که باید برای آن در اعماق خود فرو رفت و همه انگیزه‌های بدست آورده در زندگی را زیر خاک دفن کرد.
بهانه‌ای برای خودشناسی ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
داستان فیلم صدای متال در رابطه با انسانی است که با از دست دادن یکی از حواس پنج‌گانه‌ی خود درگیر مسئله‌ی خودشناسی می‌شود. از دست دادن شنوایی باعث می‌شود درامری که کل زندگی‌اش را با گوش کردن و شنیدن نت‌ها و فاصله‌های مشخص جهت تولید صدای سالم و مطبوع سپری کرده است حالا خود با این حس فاصله گرفته تا شاید فاصله‌ای که با خودش دارد را جبران کند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های چینی ؛ آپدیت فوریه 2021
فیلم صدای متال نه یک فیلم موزیکال درباره‌ی تقلاهای یک موزیسینِ بااستعداد برای فتح قله‌های هنری، بلکه در بین فیلم‌هایی مثل هنوز آلیس یا تئوری همه‌چیز به عنوان فیلمی درباره‌ی دست و پنجه نرم کردن کاراکترها با معلولیتشان قرار می‌گیرد.
درست همان‌طور که کُشتی‌گیر آرونوفسکی با شنیدن سر و صدای اسمش در حین آزرده شدن بدن کوفته و خونی مالی‌اش احساس زندگی می‌کرد، احیاء کننده روبن در زندگی هم موسیقی است؛ موسیقی او فرصتی برای فریاد زدن روح سرکشش است.
از سوی دیگر شیوه زندگی و تنهایی انسان مدرن در فیلم به خوبی مورد بررسی و کشف قرار گرفته است. انسانی که این روزها بیشتر از همیشه به سکوت نیاز دارد.
فیلم صدای متال به مطالعه‌ی شخصیتی می‌پردازد که سیر روایی آشنایی را طی می‌کند. ماردر بیش از اینکه به دنبال نوآوری باشد، از کنکاش در مشکلات روبن لذت می‌برد. این کاراکتر مجبور است تا تمام صحنه‌هایش را با انکار، خشم، بحث، افسردگی و مماشات تجربه کند.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های ابرقهرمانی 2021 ؛ از لیگ عدالت تا اترنالز
روبن هیچ فعالیتی را به خاطر خودِ آن فعالیت انجام نمی‌دهد؛ انگیزه‌ی عمیق‌تر و غیرعلنی‌تر روبن از انجام هر فعالیتی دوری از تنها ماندن با خودش است؛ او پیش از اینکه بتواند فعالیتی را فقط و فقط به خاطر خودِ آن فعالیت انجام بدهد، باید راه تنها ماندن با خودش را یاد بگیرد.
تکنیک ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
صدا در فیلم به خوبی فقدان حس شنوایی را به تصویر کشیده است. بازی با صداها و تداعی ناشنوایی به صورت سوت و صدای خفه محیط و گفت و گو‌ها میزان همذات‌پنداری بالایی در مخاطب با شخصیت فیلم ایجاد می کند. عنصر صدا از صدقه‌سری نیکولاس بِکر، طراح صدای فیلم‌هایی مثل جاذبه (Gravity) و رسیدن (Arrival)، به‌شکلی مخاطب را در سفر شخصی روبن غوطه‌ور می‌کند که تصویر به تنهایی قادر به انجامش نمی‌بود. بدون طراحی صدای فیلم نمی‌شد این‌قدر خوب احساس دلسردی و انزجار او از نتیجه‌ی گوش‌‌های مصنوعی جدیدش را لمس کرد.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم بتمن 2022 (The Batman) ؛ دروغ کافیه
ماردر با توجه به سابقه اش در ساخت فیلم‌های مستند در این فیلم هم از تصاویری استفاده کرده است که بتواند تا حدودی به فیلمش فضایی مستندگونه ببخشد. جالب‌ترین کاری که او انجام داده است، وارد کردن مخاطب به دنیای روبن از طریق ایجاد تجربه‌ی شنوایی او برای مخاطب است. خلاقیت در صداگذاری و استفاده از شنوایی روبن به عنوان شنوایی مخاطب نیز انتخاب بسیار هوشمندانه‌ای بوده و همذات‌پنداری مخاطب را به حد اعلا می‌رساند که می‌توان ادعا کرد نیمی از بار فیلم را به دوش کشیده است.
ماردر تنها با به‌کارگیری یک افکت صوتی، دو دنیای متفاوت را برای مخاطب خلق می‌کند. دنیای حقیقی اطراف که صدای اصیل را تولید می‌کند و دنیای روبن که با صداهای خشن، ناسازگار و ناهمگون تشکیل می‌یابد.
درواقع او در ایجاد درام، تنش و احساسات از طریق تغییر بافت بصری و صوتی فیلم که برای آن نیکولاس بکر؛ طراح صدا، موسیقی متن پیچیده و غنی ساخته است که در جهان شنوایی و آنچه روبن تجربه می‌کند فرو می‌رود. این رویکرد باعث می‌شود که علاوه بر شناخت بهتر روبن، معضل کم‌شنوایی و ناشنوایی را نزدیک‌تر از آنچه که هست احساس کنیم. این یک مزیت برای کارگردان باهوشی مثل ماردر است.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم موریتانیایی ؛ حقایق تکان دهنده ی یک زندانی
نقد فیلم Cherry 2021 (چری) ؛ یک جنایت عاشقانه
تصمیم فیلمساز برای زیرنویس نکردن گفتگوهای بین ناشنوایان و کلوزآپ‌های فراوان روبن بر جدا اُفتادگی او و ما با ساکنان دنیای پیرامونش تاکید می‌کنند؛ فیلمساز اجازه می‌دهد سکانس‌‌هایش بدون اینکه دقیقا از محتوای آنها خبر داشته باشیم برای مدت قابل‌توجه‌ای ادامه پیدا کنند. کلوزآپ‌هایی که دیگران را خارج از فوکوس، در پس‌زمینه‌ی مات و کدر چهره‌ی روبن به تصویر می‌کشند، خبر از شکاف ارتباطی وسیعی بین او و دیگران می‌دهند.
برقراری تعادل ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
او همراه با لـو (اُلیویا کوک)، دوست‌دختر و خواننده‌ی گروه موسیقی‌شان در یک کاروان زندگی می‌کند؛ آنها در خانه‌ی متحرکشان برای اجرای برنامه از شهری به شهری دیگر سفر می‌کنند. لو نقش یک شریک جرم عالی را برای روبن ایفا می‌کند. روبن به مواد مخدر اعتیاد دارد اما سعی می‌کند تا آن را کنترل کند. مشکلات شخصی لو چندان به زبان آورده نمی‌شود ولی می‌توان مشکلات او در گذشته را از روی زخم‌های روی بازویش حدس زد. این دو نفر چالش‌های زیادی دارند آنها به‌شکلی درون یکدیگر ذوب شده‌اند که از خارج شدن زندگی دیگری از مدار جلوگیری می‌کنند؛ آنها برقرارکننده‌ی تعادل زندگی یکدیگر هستند.
بلز پاسکال، فیلسوف فرانسوی:
تمام رنج‌های بشریت از اینجا ناشی می‌شود که قادر نیست در اتاقی آرام به تنهایی بنشیند.
او در اکثر لحظات فیلم در سکوتی پر از خشم اما درمانده به سر می‌برد. به نوعی خویشتن‌داری شکننده‌ای که هر از گاهی توسط انفجارهای ناگهانی و گذرای خشم و خشونت متلاشی می‌شود.
شخصیت پردازی ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
دوربین فقط قصد دنبال کردن سوژه‌اش را دارد. کاری نمی‌کند که قضاوتی یا پیش‌فرضی را به ما در مورد سوژه‌ی مربوطه بدهد. مخصوصا در بخش دومِ فیلم که دیالوگ‌‌ها به نازل‌ترین مقدار خودشان می‌رسند و فیلمساز با هوشمندی از پتانسیل بصری زبان اشاره و میمیکِ بازیگرانش نهایت استفاده را در پرداخت کاراکترهایش به‌وسیله‌ی رفتارشان انجام می‌دهد؛ بهترین لحظات فیلم سکانس‌هایی هستند که فیلمساز عقب می‌ایستد و پروسه‌ی وفق پیدا کردن روبن با زندگی پس از ناشنوایی را به‌طرز اُرگانیکی شرح می‌دهد. صدای متال در ستایش زبان اشاره است.
بیشتر بخوانید:
نقد مستند معضل اجتماعی ؛ مدل سازی انسانی
نقد مستند شکارچیان ترافل ؛ دنیای در حال مرگ
ریتم فیلم در بخش دوم کاهش می‌یابد. اما تمپو از قبل بالاتر می‌رود. حس و حال انسانی و دلهره بودن در دنیا به عنوان یک موجود امید و انگیزه را در درون شخصیت روبن زنده می‌کند. فضای تیز و خشونت‌آمیز آغازین فیلم به یک فضای لطیف تبدیل می‌شود. البته نباید کتمان کرد که فیلمساز تلاش می‌کند ادای احترامی به جامعه ناشنوایان آمریکا کند. اصلی‌ترین ویژگی در بخش دوم فیلم، اضافه‌شدن بعد انسانی به قصه است.
صدای متال ناامیدی روبن را بدون احساساتی کردن، منتقل می‌کند. در این راستا فرصتی که این فیلم در اختیار ریز احمد می‌گذارد، نقش پر مغزی است که جنبه‌های گوناگونی را از توانایی‌های او شامل می‌شود؛ از باورپذیر شدن او در قالب یک درامر هوی‌متال تا غرق شدن او در قالب آدمی با یک معلولیتِ به‌خصوص؛ از نشان دادن خشمی سهمگین که با کوبیدن مُشت روی میز هویدا می‌شود تا بازی‌های زیرپوستی.
برگشتن روبن نزد نامزدش در بخش سوم فیلم کمکی به تغییر روحیات او نمی‌کند. نهایت آزرده خاطری وی از صدای ناسازگار اطرافش زمانی مفهوم می‌شود که به‌خوبی آواز لو را نمی‌شنود. ریز احمد آن‌قدر در این فیلم باورپذیر است که تعلیق درام را در اثر حفظ می‌کند، حتی وقتی که او در سخت‌ترین شرایط کنار آمدن با ناشنوایی قرار می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم ماهی کوچک (The Little Fish 2021) ؛ شیوع ویروسی جدید
چرا باید منتظر فیلم ماتریکس 4 باشیم؟
نکته جالبی که وجود دارد این است که در ابتدا قرار بود نقش روبن را ماتیاس خونارتس بازیگر بلژیکی که توانسته عملکرد خوبی در فیلم‌هایی در اروپا مثل «زنگار و استخوان» با «ماریون کوتیار» و در هالیوود مثل «دختر دانمارکی»، «گنجشک سرخ» داشته باشد و نقش لو را داکوتا جانسون (که سابقه همکاری در فیلم شیرجه را با ماتیاس خونارتس داشته است) ایفا کنند که بعدا «ریز احمد» و «اولیویا کوک» جانشین آن دو شدند.
گذشته یا غم از دست دادن؟ ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
این فیلم در رابطه با غم از دست دادن و حسرت داشتن چیزی است که تاثیر مهمی در زندگی ما داشته. تاثیری که انگیزه پرورش حس لذت و رویای آنچه که انسان را به آرامش می‌رساند. نشان می‌دهد که اتفاقات گذشته می‌تواند به قدری در روند زندگی مهم جلوه کنند که باعث فروپاشی یا خفگی لحظات کنونی شوند. اثری که بنام صدای متال به تصویر کشیده شده حقیقتا مهری برای ورود به سینمای جدی را پای زندگی داریوس ماردر کوبانده است.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم Minari 2020 (میناری) ؛ آمریکای رویایی
مخاطب در طول فیلم قرار است به تمام روزهایی که بین انعطاف در زندگی و ریسک‌هایی که او را گیر انداخته‌اند فکر کند. در نهایت به خاطر خصلت انعطاف پذیری آدمی و یا وفق یافتن با هر شرایطی، انسان راهی جز سازگاری ندارد و نخواهد داشت. این مفاهیم با پرداخت به جزئیات زندگی روبن در خانه جو و نمایش خوشی و تلخی‌های افراد حاضر در آن مکان به وضوح درک می‌شود.
داریوش ماردر با اولین کارگردانی خود بینشی بی‌سابقه و چشمگیر و همدلانه از دنیای ناشنوایان ارائه می‌دهد که کاملاً با بازی چشمگیر ریز احمد و یکی از بهترین طراحی‌های صدا در سال‌های اخیر همراه است.
عوامل فیلم ؛ نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal)
- کارگردان: داریوس ماردر
- تهیه‌کننده: Bert Hamelinck ,Sacha Ben Harroche ,Bill Benz ,Kathy Benz
- فیلمنامه‌نویس: داریوس ماردر و Abraham Marder
- داستان: داریوس ماردر و درک سیانفرنس
- بازیگران: ریز احمد، اولیویا کوک، Paul Raci، لورن ریدلاف و ماتیو آمالریک
- موسیقی: Nicolas Becker ,Abraham Marder
- فیلم‌بردار: Daniël Bouquet
- تدوین‌گر: Mikkel E.G. Nielsen
- شرکت تولید: Caviar ,Ward Four
- توزیع‌کننده: آمازون استودیوز
- کشور: United States
- زبان: English
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم منک 2020 ؛ اساس حفظ بقاء، حذف دیگریست!
- نقد فیلم The Courier 2020 (پیک) ؛ یک کاسب جاسوس
- نقد فیلم 2020 Come True : فرمی از تجسم رویا
- نقد فیلم 5 هم خون 2020
- نقد فیلم یهودا و مسح سیاه 2021
- نقد فیلم هرگز به ندرت گاهی همیشه 2020
- نقد فیلم مالکوم و ماری 2021
- نقد فیلم خیلی مراقبم (I Care a Lot 2020)
- نقد فیلم تام و جری 2021
- نقد فیلم حفاری 2021
- نقد فیلم Another Round 2020 (یک دور دیگر)
- نقد فیلم نوید زن جوان 2020 ؛ زن کلاسیک در پی اغوا
- نقد فیلم سرزمین آواره ها 2020 ؛ نیمه تاریک ماه
- نقد فیلم پدر 2021 ؛ هاپکینز بعد از سکوت بره ها
- نقد فیلم چیزهای کوچک 2021 ؛ این فیلم جنایی نیست!
.
نظر شما در خصوص نقد فیلم صدای متال (2020 Sound of Metal) چیست؟ نظرات خود را درباره نقد فیلم صدای متال با تکراتو در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
