فضاپیمای کاسینی ناسا عکس هایی از قمر یخ زده زحل در کمترین فاصله ممکن با آن گرفته است

این هفته فضاپیمای کاسینی ناسا عکس هایی با کیفیت بسیار بالا از قمر یخ زده زحل، انسلادوس (Enceladus، این قمر، یکی از 62 قمر تایید شده ی زحل می باشد که از منظر نزدیک بودن فاصله با زحل، رتبه هشتم را به خود اختصاص داده است. این قمر که ششمین قمر بزرگ زحل به شمار می آید، در سال 1789 توسط ویلیام هرشل کشف شد) گرفت. این عکس ها، زمین ناهموار و پر از برامدگی و سطح نا آرام و رگه رگه مناطق قطب شمال این قمر را به تصویر می کشند، مناطقی که بشر تا به امروز هیچ گاه قادر به تصویر برداری از آن ها نبوده است. این تصاویر جدید می توانند سرنخی برای پی بردن به تاریخچه قطب های این قمر یخ زده باشند.

.

.

کاوشگر کاسینی از سال 2014 در مدار سیستم سیاره ای زحل در حال چرخش می باشد و ماموریت آن به زودی در سال 2017 به پایان راه خود خواهد رسید. برای اینکه همه چیز به نتیجه مورد قبول خود نزدیک شود، مقرر شده که این کاوشگر تا پایان امسال سه بار دیگر به نزدیک ترین فاصله (flyby) با انسلادوس برسد تا داده ها و تصاویر بیشتر و مفید تری تهیه نماید – لازم به ذکر است که به نزدیک ترین فاصله یک کاوشگر تا یک سیاره یا یک قمر فلای بای (flyby) می گویند که این عمل به دلیل جمع آوری اطلاعات و مشاهده جزئیات بیشتر صورت می گیرد.

.

.

لازم به ذکر است که اولین باری که کاوشگر کاسینی به نزدیک ترین فاصله خود با این قمر یخ زده زحل، انسلادوس، دست پیدا کرد، در روز چهارشنبه هفته گذشته (14 اکتبر، 22 مهر) و در ساعت 6:41 دقیقه صبح به زمان تابستانی شرقی (EDT) بود. این فلای بای باعث شد که کاسینی، 1142 مایل (1837 کیلومتر) از بالای سطح قطب شمال این قمر را بپیماید، این دقیقاً همان زمانی بود که این تصاویر گرفته شدند؛ فضاپیمای کاسینی آن ها را به زمین مخابره کرد و فردای آن روز در زمین دریافت شدند.

.

.

سال ها بود که قطب شمال قمر انسلادوس در ظلمات و تاریکی به سر می برد و این امر کار را برای کاوشگر کاسینی سخت می کرد که با استفاده از ابزارهای موجود بتواند از منطقه قطب شمال این قمر تصویر برداری نماید. اما اکنون، آفتاب درخشان تابستانی به نیمکره شمالی آن می تابد و به کاسینی این اجازه را می دهد که تصاویری با کیفیت و دید خوب تهیه نماید. این تصاویر منطقه ای را نشان می دهد که توسط ترک های نازک و کوچکی پر شده و از طریق دهانه های گوناگونی تکه تکه شده اند.

.

.

پژوهشگران از سال 2005 به این پی برده اند که آتش فشان هایی از مواد و گازهای یخ زده از زیر سطح انسلادوس فوران می کنند و ناسا نیز به تازگی تایید کرده که این قمر دارای یک اقیانوس پهناور در زیر پوسته یخی آن می باشد. این امکان وجود دارد که فعالیت های هیدروترمال (گرمایی) بر بستر این اقیانوس رخ می دهند و می توانند منجر به پیدایش حیات در آن گردند. داشتن نمایی نزدیک به مانندِ این، می تواند به دانشمندان ناسا به درک چگونگی زمین شناسی انسلادوس و تکامل آن در طول زمان، کمک نماید. ویژگی های سطح این قمر می تواند اطلاعات و جزئیاتی در مورد آنچه که در زیر پوسته آن در حال اتفاق افتادن است را فراهم نماید.

.

.

این گذر کاسینی به نزدیک ترین فاصله با انسلادوس تنها یک افتتاحیه بود، هیجان واقعی چند روز دیگر و در 28 اکتبر (6 آبان) رقم خواهد خورد. این، زمانی است که کاوشگر کاسینی به 30 مایلی (49 کیلومتری) قطب جنوب انسلادوس خواهد رسید. کاسینی از آتش فشان هایی از مواد و گازهای یخ زده ای که بر روی این قمر مشاهده شده، عبور می کند و در رابطه با اینکه چه چیزی در اقیانوس های درونی آن نهفته است، اطلاعاتی جمع آوری خواهد کرد. این امر، در رابطه با مواد شیمیایی موجود در اقیانوس های زیر سطحی انسلادوس و یا اینکه آیا این منطقه می تواند قابل سکونت باشد یا خیر، اطلاعات بیشتر به ناسا خواهد داد. کاسینی نمی تواند تشخیص دهد که در زیر سطح این قمر آیا حیات وجود دارد یا خیر، اما این کاوشگر به گونه ای طراحی شده که اگر آب های انسلادوس جایی است که میکروب ها قادر به رشد و نمو در آن هستند، آن را به پژوهشگران بگوید.

.

.

آخرین باری که کاسینی به نزدیک ترین فاصله خود به انسلادوس می رسد نیز در تاریخ 19 دسامبر (28 آذر) اتفاق خواهد افتاد. این کاوشگر در آخرین فلای بای خود، 3106 مایل (4999 کیلومتر) از سطح این قمر را پیمایش و دمای هسته آن را نیز اندازه گیری خواهد کرد.

.

.

منبع: theverge

عصر تکنولوژی، تکرا