مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه آیداهو انجام شده، احتمالات جدیدی را به وجود آورده است؛ شاید در مدار نزدیک به دو حلقه سیاره ی اورانوس ، دو قمر کوچک وجود داشته باشد که پیش از این کشف نشده باقی مانده بودند.
راب چانکیا، محققی از دانشگاه آیداهو، در حالی که مشغول مطالعه داده های کاوشگر ویجر 2 بود، موفق به مشاهده الگوهای موجی در حلقه های سیاره ی اورانوس شد. چانکیا متوجه شد که مقداری مواد در لبه حلقه آلفا، یکی از درخشان ترین حلقه های سیاره ی اورانوس وجود دارد. همچنین الگوی موجی مشابهی در همان بخش حلقه بتا وجود داشت.
چانکیا در این مورد توضیح داد: “هنگامی که به این الگو در مکان های مختلف اطراف حلقه نگاه کنید، متوجه طول موج متفاوت آن می شوید، چیزی که نشان می دهد، تغییراتی در اطراف حلقه در حال وقوع است.”
مت هدمان، استادیار فیزیک از دانشگاه آیداهو در این مورد گفت: “در این مورد شکست تقارنی وجود دارد.”
داده های کاوشگر فضایی تحقیقاتی کاسینی، به مدد هدمان و چانکیا آمد تا به فرضیه های جدیدی در مورد چگونگی رفتار حلقه ها دست پیدا کنند. حال با وجود کمک مالی آژانس فضایی ناسا و همچنین بررسی داده های کاوشگر ویجر 2، داده های زیادی در اختیار این دو قرار گرفته تا این دو در آستانه اثبات فرضیه خود قرار داشته باشند. این دو با بررسی امواج نهانشی رادیویی (امواج پنهان در پشت ستاره ی دیگر) و امواج نهانشی ستاره ای ثبت شده توسط ویجر 2 توانستند نشان دهند که این حلقه ها حاوی چه میزان مواد در اطراف خود هستند. این دو دریافتند که این الگوی موجی واقع در حلقه سیاره ی اورانوس مشابه ساختارهای مرتبط به قمر حلقه های زحل بوده که به قمر کوچک موسوم هستند.
محققان تخمین می زنند که قمرهای کوچک واقع در حلقه های سیاره ی اورانوس ، 2 تا 9 مایل (4 تا 14 کیلومتر) قطر دارند؛ این قمرها از برخی قمرهای شناخته شده زحل کوچکتر است؛ در حالیکه از “تمام” قمرهای شناخته شده سیاره ی اورانوس کوچکتر هستند. گفتنی است، قمرهای سیاره ی اورانوس به خاطر اینکه سطحشان با مواد تیره پوشانده شده، به سختی قابل مشاهده هستند.
به گفته هدمان: “ما هنوز این قمرها را مشاهده نکرده ایم، اما فرض بر این است که این قمرها از لحاظ اندازه بسیار کوچک باشند و می توانند به راحتی از دیدرس خارج شوند. عکس های کاوشگر ویجر برای مشاهده راحت این اقمار، به اندازه کافی حساس نیستند.”
اورانوس همچون دیگر غول های گازی منظومه شمسی، دارای حلقه هایی (سیزده حلقه) است. همچنین اورانوس همچون دیگر غول های گازی، میزبان دسته ای ماهواره طبیعی- 27 قمر- است. حال با وجود تحقیقات هدمان و چانکیا، ممکن است مجبور به تجدید نظر در این مورد باشیم؛ چرا که داده های کاوشگر وویجر 2 که در طول ماموریت تاریخی این کاوشگر در سال 1986 (عبور از کنار سیاره اورانوس) ثبت شده اند، از وجود دو قمر کشف نشده در اطراف حلقه های این سیاره خبر می دهند.
.
منبع: poandpo
